ตอนที่เราเป็นนิสิตอยู่ก็เหมือนกับเรายังอยู่ในเขาวงกต ต้องหาทางออกจากเขาวงกต เพื่อใช้ค้นหาประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่จะเกิดขึ้นกับชีวิต แต่ถ้ามัวแต่กลัวที่จะออกไปเผชิญกับโลกกว้าง มัวแต่ยึดติดกับสิ่งเดิม ๆ ในชีวิต มันก็จะทำให้เราไม่มีความสุข
สืบเนื่องจากการสอน KM นิสิต ป.ตรี ดัง "Link" จึงเกิด My After Learning Review 16 ดังนี้
ก่อนที่จะเรียนในหัวข้อเรื่อง การบริหารจัดการความรู้
ก่อนที่จะได้มาเรียนในรายวิชานี้ คาดว่าจะได้รับความรู้ที่เป็นทฤษฎี เกี่ยวกับการบริหารจัดการความรู้ทางห้องปฏิบัติการ ว่ามีวิธีทำอย่างไร ต้องทำอะไรบ้าง ต้องเตรียมตัวยังไง
- แต่พอได้นั่งฟังอาจารย์เล่านิทาน เรื่อง ใครเอาเนยแข็งของฉันไป ซึ่งในเนื้อหาของเรื่องได้แทรกแนวความคิดเกี่ยวกับการปฏิบัติตัวอย่างไรให้ชีวิตมีความสุข โดยการไม่ยึดติดแต่กับเรื่องเก่า ๆ ไม่กลัวที่จะทำสิ่งใหม่ ๆ ถ้าไม่รู้จักเปลี่ยนแปลงก็อยู่ไม่รอด ซึ่งแนวคิดเหล่านี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้จริง ๆ ยิ่งตอนที่เราเป็นนิสิตอยู่ก็เหมือนกับเรายังอยู่ในเขาวงกต ต้องหาทางออกจากเขาวงกต เพื่อใช้ค้นหาประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่จะเกิดขึ้นกับชีวิต แต่ถ้ามัวแต่กลัวที่จะออกไปเผชิญกับโลกกว้าง มัวแต่ยึดติดกับสิ่งเดิม ๆ ในชีวิต มันก็จะทำให้เราไม่มีความสุข เมื่อสิ่งเดิม ๆ นั้นเปลี่ยนไป หรือหายไป ฉะนั้น เราต้องสลัดความกลัวออกไปจากใจ เพื่อที่เราจะได้มีอิสระ เมื่อเราละทิ้งความคิดเดิม ๆ มันก็จะทำให้เราพบกับสิ่งใหม่ ๆ ได้เร็วขึ้นซึ่งแนวคิดเหล่านี้ บางทีมันก็อาจจอยู่ในใจเราตลอดเวลา เพียงแต่เรายังกลัวที่จะแสดงมันออกมา เพราะความกลัวในใจ มันเลวร้ายกว่าสิ่งที่เป็นอยู่ เพราะโลกในปัจจุบันย่อมมีสิ่งที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ซึ่งเราต้องเตรียมใจที่จะยอมรับมันเสมอ แล้วเราจะไม่แปลกใจเลยที่มันเกิดขึ้น เพราะเราเตรียมใจไว้แล้ว เมื่อได้ฟังเรื่องราวต่าง ๆ เหล่านี้ มันทำให้เราเกิดแนวคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเอง อยากทำสิ่งใหม่ ๆ ที่ไม่เคยทำ อยากจะลืมความกลัวเก่า ๆ ที่มันอยู่ในใจมาโดยตลอด อยากมีอิสระ และอยากหาความสุขให้กับตัวเอง อยากปล่อยวางเรื่องบางเรื่อง ที่ทำให้เป็นทุกข์ อยากจะพบกับความสำเร็จข้างหน้า ซึ่งแนวคิดเหล่านี้บางทีไม่มีในบทเรียน อาจารย์ที่สอนก็อาจจะพูดถึงบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้นิสิตคิดตาม เพราะมัวแต่คิดเรื่องเนื้อหาที่สอน
- สิ่งที่คิดว่าได้น้อยกว่าที่คิด คือ ความรู้ในการจัดการห้องปฏิบัติการ ว่าเกี่ยวกับการจัดการตัวเองยังไง
นิตยา คิดถูก