บันทีกนี้เขียนเมื่อ 24 มิย.53 (และเคยโพสต์แล้ว)
วันนี้ได้อ่านเจอ อ่านแล้วก็ยังชอบใจ เพิ่มเติมแล้ว จึงนำมาไว้ที่นี่อีกครั้งค่ะ
.......................
วันนี้…
คิดถึงคำว่า “เว้นวรรค” เพราะโดนบ่นจากหัวหน้างาน เมื่อครั้งเข้าทำงานใหม่ ๆ ว่า เขียนหนังสือติดเป็นพรืด อ่านยาก เว้นวรรคบ้างสิ
เขียนหนังสือยังไงนี่ ไม่มีวรรค ไม่มีเว้น…
ที่ควรเว้นก็ไม่เว้น ส่วนที่ไม่ควรเว้น ก็เว้นเสียจัง…
ตอนหัดจัดอาร์ตเวิร์คหนังสือที่จะพิมพ์เผยแพร่เล่มแรก ๆ ก็ใส่ตัวหนังสือจนเต็มหน้า คิดแบบไม่รู้สีสาว่า ใส่ ๆ ไว้ให้เต็มหน้า จะได้ไม่เปลืองหน้ากระดาษ หนังสือไม่หนาเกินไป ประหยัดทรัพยากรโลกด้วยการไม่ใช้กระดาษมากไปด้วย
หัวหน้าเรียกเข้าไปคุย สอนไปหัวเราะไป … คนเรานี่ทำอะไรต่างคนก็ต่างเหตุผล คิดเห็นว่าดีแล้วสิ จึงพูดจึงทำเช่นนั้น หารู้ไม่ว่าที่แท้อหังการ ตัวตนใหญ่โต
เหตุผลที่เราคิดเองเออเองว่าดีว่าถูก ว่าใช่แน่แล้ว บางทีมันไม่ใช่ … พอมีคนแย้งเห็นต่าง เราก็ เอ๊ะ...นายเป็นใครมาจากไหนเนี่ย กวนอารมณ์เสียจริง ไปเลย ไปให้พ้น ๆ ฉันไม่สนใจนายเลย (เอาเข้าไป)
หัวหน้าบอกว่า มานี่ ๆ … ปู่จะบอกให้… คนเราพูดน่ะยังต้องหยุดหายใจ ทำอะไรก็ต้องมีทิ้งช่วงมีพัก ตัวหนังสือในหนังสือก็เหมือนกัน เบียดเสียดยัดเยียดขนาดนั้น จะมีช่องพักสายตาที่ตรงไหน แล้วยังสอนต่อว่า รู้ไหมสิ่งที่ยากมากในการเขียนหนังสือก็คือ การรู้ว่าเราควรที่จะเว้นวรรคตรงไหน ขึ้นย่อหน้าใหม่เมื่อไหร่ ถือเป็นศิลปะที่ต้องเรียนรู้และฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง
ท่องไว้ ท่องไว้ … Space Space ….Space is peacefulness
มาคิดถึงตอนนี้ได้ยิ้มละมุนละไม อ้อ… เว้นวรรค/ช่องว่าง นี่ อย่าดูแคลนว่าไม่สำคัญ ในการเขียนหนังสือหากไม่มีการเว้นวรรค ก็จะอ่านยาก ลายตา และหากเว้นวรรคผิดที่ ความหมายก็อาจไปคนละเรื่องละราวกับที่อยากจะสื่อ
คิดต่อไปว่า…
การใช้ชีวิตก็คงเฉกเช่นเดียวกัน หากอยากมีความสุข สนุก ไม่เคร่งเครียดและอยู่ได้กับบางสิ่งบางอย่างนาน ๆ อาจต้องเรียนรู้ศิลปะในการ “เว้นวรรค” เสียบ้าง
ว่าแล้วบอกตัวเองว่า หัด “เว้นวรรคชีวิต” เสียบ้างนะ
เมื่ออ่านหนังสือจบแล้ว ก็ควรปิดหน้งสือเล่มนั้นลง จะเปิดค้างเติ่งไว้ทำไม อ่านจบได้สาระข้อคิด ได้ความรู้แล้ว ก็ "ย่อย" เสียให้ดี ส่งไปเป็น "สารอาหาร" ให้สมองและจิตใจ แล้วก็…
ขึ้นบรรทัดใหม่หรือย่อหน้าใหม่ไปเลย…
ขอบคุณค่ะเว้นวรรคชีวิต ได้ข้อคิดค่ะ
ขึ้นบรรทัดใหม่หรือย่อหน้าใหม่ไปเลย…
จริงด้วยค่ะ เมื่ออ่านจบแล้ว เข้าใจแล้ว
ขอบคุณบันทึกดีๆ (เสมอๆ ) ค่ะ
" การใช้ชีวิตก็คงเฉกเช่นเดียวกัน หากอยากมีความสุข สนุก ไม่เคร่งเครียดและอยู่ได้กับบางสิ่งบางอย่างนาน ๆ อาจต้องเรียนรู้ศิลปะในการ “เว้นวรรค” เสียบ้าง ว่าแล้วบอกตัวเองว่า หัด “เว้นวรรคชีวิต” เสียบ้างนะ "
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆให้แง่คิดค่ะยินดีค่ะพี่ Bright Lily
และขอบคุณที่พี่กรุณาอ่านและให้กำลังใจเสมอค่ะ :)
อ้า มีรีไซเคิล ด้วย อิๆ
เว้นวรรค :):)
ขอบคุณข้อคิดดีๆนี้ค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณ มนัสนันท์
ขอบคุณค่ะ ดีใจที่แวะมาอ่านและทักทายกันค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณครู ธ.วั ช ชั ย
หยั่งราก ฝากใบ รักษ์โลก.. ต้องรีไซเคิล ค่ะ...ฮาๆๆๆๆ (เลียนแบบน้องเนย)
บันทีกนี้เคยโพสต์ที่ลานปัญญา แต่ไม่แน่ใจว่าโพสต์ที่นี่หรือเปล่า จึงนำมาเพิ่มเติมและโพสต์ใหม่ค่ะ :)
สวัสดีค่ะท่าน วิชญธรรม
เขียนบันทึกไม่ออก...ก็เลยต้องเว้นวรรค...เนอะ :)
อ้อ...ได้หนังสือ "เปลี่ยนแปลง" ของอ.หมออมรา มลิลา อ่านจบไปแล้วด้วยค่ะ ดีนะ สมควรอ่านจะได้ไม่ยึดติดค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
พี่ Green แซวหนักเลย ........แค่ "เว้นวรรค" การเขียนบันทึกนิดหน่อยเอง... 555 (ขอเวลาต่อสู้กับพญามารก่อนครับ .....ช่วงนี้ เลยเวลาโม้ใน GTK น้อยลง 555)
ชอบบทความนี้มากค่ะ เว้นวรรคสักระยะเช่นกัน
ขอบคุณค่ะ
เว้นวรรค แต่ยังบ่งบอกว่ายังก็มีข้อความต่อนะครับ
อ้าว...ท่าน วิชญธรรม ไม่ได้แซวนะคะ
แสนที่จะเข้าใจๆๆ ตัวพี่เองก็เหมือนกันค่ะ ... แค่เว้นวรรค ไม่ได้ จบใส่ . (จุด) สักหน่อย
ส่งกำลังใจให้ต่อสู้กับพญามารค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณ ...ปริม ทัดบุปผา...
ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ชอบค่ะ
ชีวิตที่มีรื่นรมย์ สุขสงบ คงต้องมี เว้นวรรค บ้างเป็นระยะๆ นะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณ พ่อน้องซอมพอ
แค่ "เว้นวรรค" (ไม่ใช่เว้นวรรคทางการเมืองนะคะ) เพิ่งช่องว่างให้ชีวิตน่ะค่ะ
เวลาและโอกาสเหมาะสม...ก็ค่อย ขึ้นย่อหน้าใหม่ค่ะ :)
เว้นวรรค ... แม้ห่างเหิน
คิดถึงเกินใจห้ามยามเหินห่าง
หากใกล้กันคราใดไม่จืดจาง
เว้นวรรคบ้าง พักกายใจ ...ให้แข็งแรง ...^^
สวัสดีค่ะคุณ เทียนส่องแสง
กลอนเพราะและมีความหมายดีมากๆ ค่ะ
ห่างกันบ้าง มีระยะให้ได้เป็นตัวของตัวเอง ทำให้ความสัมพันธ์แข็งแรงค่ะ :)
สวัสดีค่ะอ. udomran
ดีใจที่อาจารย์มาทักทายอีกครั้งหนึ่งค่ะ
ขอบคุณข้อคิดค่ะ น้อมรับใส่ใจ
ด้วยความระลึกถึงค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมบันทึกที่สงบและมีคติ ขอบคุณมากครับผม
เว้นวรรคบ้าง ก็ดีเหมือนกันครับ
ขอบคุณแง่คิดดีๆที่แบ่งปันครับคุณครู
ดีใจที่ ลุงชาติ มาอ่านและชอบค่ะ
ขึ้นบรรทัดใหม่หรือย่อหน้าใหม่ไปเลย…
เขียนเรื่องใหม่ไปเลย ก็ดีเหมือนกัน นะคะ
ใช่ค่ะพี่ ภูสุภา
เขียนเรื่องใหม่ ด้วยกรอบความคิดใหม่... เรื่องราวก็จะต่างไป
เพียงอย่าใช้กรอบเก่า ... กับเรื่องใหม่... ก็แล้วกัน...นะคะ :)
พี่ดามาขออนุญาต นำบันทึกการล้างพิษตับ ถุงน้ำดี ฯ
ไปไว้ที่ บันทึกสมุนไพรขับนิ่วนะคะ พอดีมีดร.บุระชัย ฯ เข้าไปแนะนำ
บันทึกของน้องมีรายละเอียดทั้งหมด ขอบคุณมากค่ะ
http://www.gotoknow.org/posts/517808
ชีวิตมีเว้นวรรค
ชีวิตจึงน่าค้นหา
ขอบคุณมากนะครับ
ยินดีอย่างยิ่งค่ะพี่ดา
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี
ชอบและเห็นด้วยค่ะ "ชีวิตมีเว้นวรรค ชีวิตจึงน่าค้นหา"
ขอบคุณค่ะ
ชอบจังค่ะ
หากไม่รู้จักเว้นวรรคก็แน่นไปหมด หายใจไม่ออก
สวัสดีค่ะพี่ ยุวนุช
ตอนที่เหนื่อยและงานรุมเข้ามา น้องมักคิดว่า "พอดี จึงดีพอ" และ "เว้นวรรค" ค่ะ เพราะนิสัยส่วนตัวใจร้อนเรื่องงานและจะไม่ชอบงานค้าง พอมีงานใดเข้ามาก็จะรีบทำให้เสร็จ ซึ่งบางครั้งก็กินเวลาส่วนอื่นของชีวิตไปด้วยค่ะ :)