เว้นวรรค (2-140)


การใช้ชีวิตก็คงเฉกเช่นเดียวกัน หากอยากมีความสุข สนุก ไม่เคร่งเครียดและอยู่ได้กับบางสิ่งบางอย่างนาน ๆ อาจต้องเรียนรู้ศิลปะในการ “เว้นวรรค” เสียบ้าง

บันทีกนี้เขียนเมื่อ 24 มิย.53 (และเคยโพสต์แล้ว) 

วันนี้ได้อ่านเจอ อ่านแล้วก็ยังชอบใจ เพิ่มเติมแล้ว จึงนำมาไว้ที่นี่อีกครั้งค่ะ

.......................

วันนี้

         คิดถึงคำว่า “เว้นวรรค”  เพราะโดนบ่นจากหัวหน้างาน เมื่อครั้งเข้าทำงานใหม่ ๆ ว่า  เขียนหนังสือติดเป็นพรืด อ่านยาก เว้นวรรคบ้างสิ

                              เขียนหนังสือยังไงนี่ ไม่มีวรรค ไม่มีเว้น

                             ที่ควรเว้นก็ไม่เว้น ส่วนที่ไม่ควรเว้น ก็เว้นเสียจัง

         ตอนหัดจัดอาร์ตเวิร์คหนังสือที่จะพิมพ์เผยแพร่เล่มแรก ๆ ก็ใส่ตัวหนังสือจนเต็มหน้า คิดแบบไม่รู้สีสาว่า ใส่ ๆ ไว้ให้เต็มหน้า จะได้ไม่เปลืองหน้ากระดาษ หนังสือไม่หนาเกินไป ประหยัดทรัพยากรโลกด้วยการไม่ใช้กระดาษมากไปด้วย

         หัวหน้าเรียกเข้าไปคุย สอนไปหัวเราะไป … คนเรานี่ทำอะไรต่างคนก็ต่างเหตุผล คิดเห็นว่าดีแล้วสิ จึงพูดจึงทำเช่นนั้น หารู้ไม่ว่าที่แท้อหังการ ตัวตนใหญ่โต

        เหตุผลที่เราคิดเองเออเองว่าดีว่าถูก ว่าใช่แน่แล้ว บางทีมันไม่ใช่ … พอมีคนแย้งเห็นต่าง เราก็ เอ๊ะ...นายเป็นใครมาจากไหนเนี่ย กวนอารมณ์เสียจริง ไปเลย ไปให้พ้น ๆ ฉันไม่สนใจนายเลย (เอาเข้าไป)




        หัวหน้าบอกว่า มานี่ ๆ … ปู่จะบอกให้… คนเราพูดน่ะยังต้องหยุดหายใจ ทำอะไรก็ต้องมีทิ้งช่วงมีพัก ตัวหนังสือในหนังสือก็เหมือนกัน เบียดเสียดยัดเยียดขนาดนั้น จะมีช่องพักสายตาที่ตรงไหน แล้วยังสอนต่อว่า รู้ไหมสิ่งที่ยากมากในการเขียนหนังสือก็คือ การรู้ว่าเราควรที่จะเว้นวรรคตรงไหน ขึ้นย่อหน้าใหม่เมื่อไหร่  ถือเป็นศิลปะที่ต้องเรียนรู้และฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง

                            ท่องไว้ ท่องไว้ … Space Space ….Space is peacefulness


         มาคิดถึงตอนนี้ได้ยิ้มละมุนละไม อ้อ… เว้นวรรค/ช่องว่าง นี่ อย่าดูแคลนว่าไม่สำคัญ ในการเขียนหนังสือหากไม่มีการเว้นวรรค ก็จะอ่านยาก ลายตา และหากเว้นวรรคผิดที่  ความหมายก็อาจไปคนละเรื่องละราวกับที่อยากจะสื่อ


คิดต่อไปว่า

           การใช้ชีวิตก็คงเฉกเช่นเดียวกัน หากอยากมีความสุข สนุก ไม่เคร่งเครียดและอยู่ได้กับบางสิ่งบางอย่างนาน ๆ อาจต้องเรียนรู้ศิลปะในการ “เว้นวรรค” เสียบ้าง

 ว่าแล้วบอกตัวเองว่า หัด “เว้นวรรคชีวิต” เสียบ้างนะ

           เมื่ออ่านหนังสือจบแล้ว ก็ควรปิดหน้งสือเล่มนั้นลง จะเปิดค้างเติ่งไว้ทำไม อ่านจบได้สาระข้อคิด ได้ความรู้แล้ว ก็ "ย่อย" เสียให้ดี ส่งไปเป็น "สารอาหาร" ให้สมองและจิตใจ แล้วก็…


        ขึ้นบรรทัดใหม่หรือย่อหน้าใหม่ไปเลย


หมายเลขบันทึก: 516083เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2013 13:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 มกราคม 2013 19:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)

ขอบคุณค่ะเว้นวรรคชีวิต  ได้ข้อคิดค่ะ

 ขึ้นบรรทัดใหม่หรือย่อหน้าใหม่ไปเลย

จริงด้วยค่ะ เมื่ออ่านจบแล้ว เข้าใจแล้ว 


ขอบคุณบันทึกดีๆ (เสมอๆ ) ค่ะ

การใช้ชีวิตก็คงเฉกเช่นเดียวกัน หากอยากมีความสุข สนุก ไม่เคร่งเครียดและอยู่ได้กับบางสิ่งบางอย่างนาน ๆ อาจต้องเรียนรู้ศิลปะในการ “เว้นวรรค” เสียบ้าง ว่าแล้วบอกตัวเองว่า หัด “เว้นวรรคชีวิต” เสียบ้างนะ "

ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆให้แง่คิดค่ะ

ยินดีค่ะพี่ Bright Lily

และขอบคุณที่พี่กรุณาอ่านและให้กำลังใจเสมอค่ะ  :)

สวัสดีค่ะคุณ มนัสนันท์

ขอบคุณค่ะ ดีใจที่แวะมาอ่านและทักทายกันค่ะ  :)

สวัสดีค่ะคุณครู ธ.วั ช ชั ย

หยั่งราก ฝากใบ รักษ์โลก.. ต้องรีไซเคิล ค่ะ...ฮาๆๆๆๆ (เลียนแบบน้องเนย)

บันทีกนี้เคยโพสต์ที่ลานปัญญา แต่ไม่แน่ใจว่าโพสต์ที่นี่หรือเปล่า จึงนำมาเพิ่มเติมและโพสต์ใหม่ค่ะ  :)

สวัสดีค่ะท่าน วิชญธรรม

เขียนบันทึกไม่ออก...ก็เลยต้องเว้นวรรค...เนอะ  :)

อ้อ...ได้หนังสือ "เปลี่ยนแปลง" ของอ.หมออมรา มลิลา อ่านจบไปแล้วด้วยค่ะ ดีนะ สมควรอ่านจะได้ไม่ยึดติดค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

บางประสบการณ์ได้จากการทำงาน รีบบันทึกไว้ค่ะ  

ขอบคุณพี่ใหญ่ค่ะ  :)

พี่ Green แซวหนักเลย ........แค่ "เว้นวรรค" การเขียนบันทึกนิดหน่อยเอง...  555  (ขอเวลาต่อสู้กับพญามารก่อนครับ .....ช่วงนี้ เลยเวลาโม้ใน GTK น้อยลง 555)

  

ชอบบทความนี้มากค่ะ เว้นวรรคสักระยะเช่นกัน

ขอบคุณค่ะ

เว้นวรรค แต่ยังบ่งบอกว่ายังก็มีข้อความต่อนะครับ

อ้าว...ท่าน วิชญธรรม ไม่ได้แซวนะคะ 

แสนที่จะเข้าใจๆๆ ตัวพี่เองก็เหมือนกันค่ะ ... แค่เว้นวรรค ไม่ได้ จบใส่ . (จุด) สักหน่อย

ส่งกำลังใจให้ต่อสู้กับพญามารค่ะ  :)

สวัสดีค่ะคุณ ...ปริม ทัดบุปผา...

ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ชอบค่ะ 

ชีวิตที่มีรื่นรมย์ สุขสงบ คงต้องมี เว้นวรรค บ้างเป็นระยะๆ นะคะ  :)

สวัสดีค่ะคุณ พ่อน้องซอมพอ

แค่ "เว้นวรรค" (ไม่ใช่เว้นวรรคทางการเมืองนะคะ) เพิ่งช่องว่างให้ชีวิตน่ะค่ะ

เวลาและโอกาสเหมาะสม...ก็ค่อย ขึ้นย่อหน้าใหม่ค่ะ  :)

เว้นวรรค ... แม้ห่างเหิน

คิดถึงเกินใจห้ามยามเหินห่าง

หากใกล้กันคราใดไม่จืดจาง

เว้นวรรคบ้าง พักกายใจ ...ให้แข็งแรง ...^^

สวัสดีค่ะคุณ เทียนส่องแสง

กลอนเพราะและมีความหมายดีมากๆ ค่ะ

ห่างกันบ้าง มีระยะให้ได้เป็นตัวของตัวเอง ทำให้ความสัมพันธ์แข็งแรงค่ะ  :)

  • ...สวัสดีครับ คุณหยั่งราก ฝากใบ(คุณคนไม่มีรากฯ) ...หายไปนานที่ไม่ได้มาเยี่ยม คงจำได้นะครับ...
  • ...การยึดตนเองเป็นผู้ถูกต้อง เป็นการเพิ่มความมั่นใจให้กับตนเองครับ...
  • ...แต่ถ้า ได้รับคำติชม ข้อเสนอแนะ ให้ถือว่าเป็นการแก้ไขข้อบกพร่องที่ผู้อื่นมองเห็น...
  • ...อย่าถือว่าเป็นการถูกตำหนิ ติติง ด้วยความระลึกถึงเสมอครับ...


สวัสดีค่ะอ. udomran

ดีใจที่อาจารย์มาทักทายอีกครั้งหนึ่งค่ะ

ขอบคุณข้อคิดค่ะ น้อมรับใส่ใจ

ด้วยความระลึกถึงค่ะ  

แวะมาเยี่ยมชมบันทึกที่สงบและมีคติ ขอบคุณมากครับผม

เว้นวรรคบ้าง ก็ดีเหมือนกันครับ
ขอบคุณแง่คิดดีๆที่แบ่งปันครับคุณครู

  ขึ้นบรรทัดใหม่หรือย่อหน้าใหม่ไปเลย


เขียนเรื่องใหม่ไปเลย ก็ดีเหมือนกัน นะคะ

ใช่ค่ะพี่ ภูสุภา

เขียนเรื่องใหม่ ด้วยกรอบความคิดใหม่... เรื่องราวก็จะต่างไป

เพียงอย่าใช้กรอบเก่า ... กับเรื่องใหม่... ก็แล้วกัน...นะคะ  :)

พี่ดามาขออนุญาต นำบันทึกการล้างพิษตับ ถุงน้ำดี ฯ

ไปไว้ที่ บันทึกสมุนไพรขับนิ่วนะคะ พอดีมีดร.บุระชัย ฯ เข้าไปแนะนำ

บันทึกของน้องมีรายละเอียดทั้งหมด  ขอบคุณมากค่ะ

http://www.gotoknow.org/posts/517808


ชีวิตมีเว้นวรรค

ชีวิตจึงน่าค้นหา

ขอบคุณมากนะครับ

ยินดีอย่างยิ่งค่ะพี่ดา

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

ชอบและเห็นด้วยค่ะ  "ชีวิตมีเว้นวรรค ชีวิตจึงน่าค้นหา"

ขอบคุณค่ะ

ชอบจังค่ะ 

หากไม่รู้จักเว้นวรรคก็แน่นไปหมด หายใจไม่ออก

สวัสดีค่ะพี่ ยุวนุช

ตอนที่เหนื่อยและงานรุมเข้ามา น้องมักคิดว่า  "พอดี จึงดีพอ" และ "เว้นวรรค" ค่ะ  เพราะนิสัยส่วนตัวใจร้อนเรื่องงานและจะไม่ชอบงานค้าง พอมีงานใดเข้ามาก็จะรีบทำให้เสร็จ ซึ่งบางครั้งก็กินเวลาส่วนอื่นของชีวิตไปด้วยค่ะ  :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท