เมื่อนายบอนถูกทหารควบคุมตัวที่กรมกิจการพลเรือนทหารเรือ 21 ก.ย.2549

นายบอนเดินทางเข้า กทม. เพื่อเข้าไปร่วมการประชุมวิชาการเรื่อง “การบูรณาการเทคโนโลยี สังคม กับชุมชน” และการนำเสนอผลงานวิจัยทางสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ๒๒ ก.ย. ๒๕๔๙ ณ คณะศิลปศาสตร์ มจธ

ซึ่งเป็นช่วงที่เกิดการเปลี่ยนแปลง มีรถถัง และทหารออกมาตรึงกำลังในพื้นที่ กทม. ตั้งแต่รังสิต และจุดยุทธศาสตร์สำคัญหลายแห่ง ใน กทม. ซึ่งได้เห็นประชาชนถือกล้องถ่ายรูป และโทรศัพท์มือถือ ไปถ่ายรูปกับทหาร และรถถังกับอย่างคึกคัก

คืนวันที่ 21 ก.ย.2549 นายบอนต้องถูกทหารควบคุมตัวตลอดทั้งคืน ที่ข้างสนามหลวง ไม่สามารถออกไปไหนได้ครับ …

เพราะนายบอนไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่รู้จักกันมานาน จ่า ประพันธ์ศักดิ์ ดลรักษ์ ชาวกาฬสินธุ์ซึ่งเป็นทหารเรือประจำ “กำลังพลนิทรรศการ แผนกประชาสัมพันธ์ กองปฏิบัติการจิตวิทยา กรมกิจการพลเรือนทหารเรือ ซึ่งอยู่ที่ท่าช้าง-ท่าเตียน ริมฝั่งเจ้าพระยา ข้างกำแพงพระบรมมหาราชวังนั่นเอง

เมื่อไปเยี่ยมเพื่อนที่ไม่ได้พบกันมานาน เพื่อนจึงชวนนอนค้าง 1 คืน โดยให้นอนที่ห้องทำงานของกำลังพลนิทรรศการนั่นเอง เพื่อนก็หอบหมอน ผ้าห่ม 1 ผืน มาให้ และนอนพื้นห้องทำงาน ข้างๆโต๊ะทำงาน มีชั้นหนังสืออยู่ข้างๆ

เรียกว่า เป็นซอกมุมเล็กๆในห้องทำงานนั่นเอง

ซึ่งห้องทำงานนี้ ก็จะมีเจ้าหน้าที่ทหารเรืออีก 2 ท่าน จะใช้เป็นที่พักผ่อนหลับนอนอยู่เป็นประจำ คือ นอนที่พื้นเช่นกัน ไม่มีเตียงนอนนุ่มสบาย แต่เป็นพื้นกระเบื้องในห้องทำงาน เป็นที่นอนที่อบอุ่น เพราะนอนในห้องแอร์ ซึ่งทหารหลายท่าน จะนอนที่ทำงาน ไม่ได้ไปเช่าหอพัก เนื่องจากทหารหลายท่าน นอนที่ไหนก็ได้ทั้งนั้น

กำลังพลนิทรรศการของ จ่าประพันธ์ศักดิ์ เพื่อนรักของนายบอน ทำหน้าที่เรื่องของการประชาสัมพันธ์ ผลิตสื่อข้อมูล ตั้งแต่บอร์ดนิทรรศการ ผลิตสติกเกอร์  การจัดเวทีประชุม สัมมนา พิธีการต่างๆ การถ่ายวิดีโอ VCD ผลิตสื่อ คอมพิวเตอร์ ทำ Photoshop เวบไซต์ การถ่ายภาพ การจัดซุ้มต่างๆ ฯลฯ ทำหน้าที่ฝ่ายบริการอย่างเต็มที่

ในเรื่องของการผลิตสื่อ เพื่อนของนายบอนก็มีความรู้ในด้านนี้อยู่มากเกินคาด เพื่อนเล่าเรื่องที่มีนักร้องลูกทุ่ง รุ่ง สุริยา ที่เคยมาถ่ายทำมิวสิควิดีโอ เพลงรักจริงให้ติงนัง ที่เคยมาขอถ่ายทำในเขตรับผิดชอบของทหาร ครั้งนั้น ทีมงานอยากจะขึ้นไปถ่ายบนเรือรบหลวงจักรีฯ ที่กองทัพเรือพึ่งได้รับมาใหม่ แต่มุมกล้อง มีความสำคัญต่อยุทธศาสตร์ของทหาร จึงไม่ได้รับอนุญาต มิวสิคของรุ่ง สุริยาเพลงนั้นจึง ไม่ได้ขึ้นไปถ่ายบนเรือรบ

เมื่อมาถ่ายในเขตทหาร  ต้องมีการตรวจสอบภาพ มุมกล้องว่า มีความเหมาะสมหรือไม่ หลายภาพจึงต้องถูกกลั่นกรอง ตัดออกไป

(งั้นถ่ายภาพฝาห้องทำงานเป็นที่ระลึกละกัน)

คลิกที่รูปเพื่อดูภาพขยาย

นายบอนมาเยี่ยมเพื่อนทั้งที ได้ยินเพื่อนเล่าให้ฟัง เลยได้แต่ถ่ายภาพจากห้องทำงานของเพื่อนมา 2 ภาพอย่างที่เห็น

ทหารเรือที่นี่จะตื่นมาอาบน้ำตอน 5.30 น. เพื่อนเลยบอกให้นายบอนตื่นตั้งแต่ 5.00 รีบมาอาบน้ำก่อน ไม่งั้นจะต้องรอนาน เพราะห้องอาบน้ำมีอยู่ 4 ห้อง ห้องส้วมมี 3 ห้อง แต่พลทหารมีอยู่หลายสิบนาย

ห้องนอนในเขตทหาร นายบอนรู้สึกว่า หลับสบายมากๆ เพราะนอนในห้องแอร์เย็นฉ่ำ ใกล้ๆเป็นชั้นหนังสือ เพื่อนอนุญาติให้หยิบมาอ่านดูได้ ถ้านอนไม่หลับ ซึ่งมีหนังสือของทหารเรือ และกว่าครึ่ง เป็นหนังสือเกี่ยวกับในหลวงที่ดีๆหลายเล่ม ในห้องผลิตสื่อแห่งนี้ มีสื่อที่เกี่ยวกับในหลวงเกิน 50 ชิ้นเข้าไปแล้ว

สำหรับหลายคนแล้ว อาจจะมองว่า ทำไมไม่ไปพักที่โรงแรม ที่มีที่นอนสบายๆ นุ่มๆอบอุ่น ต้องมาลำบากเช่นนี้ทำไม

 

แต่ในความเป็นจริงแล้ว การได้มีโอกาสมาพบปะกับเพื่อนเก่า ได้สัมผัสกับสิ่งที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิต ถือเป็นการเติมเต็มสิ่งใหม่ๆ ให้แก่ชีวิต และถือว่าเป็นโอกาสที่ดี ที่ได้มานอนในที่ๆหลายคนคงไม่มีโอกาสได้มานอนมากนัก นอนในเขตทหารเรือ สัมผัสมุมมอง การทำงาน ทัศนคติของทหารเรือหลายอย่าง  สัมผัสได้ถึงความพอเพียง แง่มุมหนึ่งของชีวิต มิตรภาพ ความจริงใจ น้ำใจไมตรีที่ไม่มีวันเลือนหาย แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดก็ตาม