ชมรมครูอาสา
เมื่อวานนี้(วันที่ 5 มกราคม 2556 ) หนูมีโอกาสเข้าค่ายร่วมกับ
นิสิตชมรมครูอาสา โดยมีอาจารย์ขจิต ฝอยทองเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมมีนิสิตและอาจารย์ชาวไทย(และชาวต่างประเทศ) รวมทั้งหมด ประมาณ 130
คน
ไปกันตั้งเยอะ พวกเราไปทำอะไรกันหนอ?
พวกเราไปพัฒนาโรงเรียนบ้านห้วยหวาย
โดยแบ่งหน้าที่หลักๆ ดังต่อไปนี้
1. กลุ่มปลูกผักสมุนไพร มีมะนาว ต้นยอ เสน่ห์จันทร์แดง มะกรูด รางจืด หญ้านาง ชะอม กระเพราะ แค และต้นตีนเป็ดหนูอยู่ในกลุ่มนี้ จึงทราบว่ามีต้นใดบ้างที่ต้องปลูกค่ะ
2. กลุ่มปลูกผักสวนครัว ทราบว่ามีผักบุ้งจีนค่ะ
3. กลุ่มทาสีและซ่อมแซมสนามเด็กเล่น
4.
กลุ่มทาสีรั้วโรงเรียน
5.
กลุ่มทำอาหาร
6.
กลุ่มทาสีโรงจอดรถ
หัวหน้างานนี้ เขาแบ่งสายงานได้ดีมากค่ะทำให้ทุกคนมีงานทำงาน และพัฒนาโรงเรียนได้อย่างเต็มที่
สิ่งที่หนูพบและได้รับจากการทำงานในครั้งนี้ คือ
1.
อาจารย์ชาวต่างประเทศขุดดินเก่งมากค่ะ( (ขุดเหมือนแค้นใครมา)
2.
ต้องปรับปรุงดินเพิ่ม อย่างมาก คือใส่มูลสัตว์
และพรวนดินสม่ำเสมอเพราะเป็นดินปนหิน ปนทราย เนื้อดินแข็งมาก
ลดน้ำแล้วน้ำขังไม่ซึมลงดิน แอบคิดว่า
แล้วรากต้นไม้จะแทงดินไหวไหมเนี้ยะ.... ขนาดจอบขุดยังไม่ค่อยจะได้เลย
3.
นิสิตที่ไปทำงานต้องช่วยกันทำงานจนสำเร็จ
ไม่ใช่ขุดแค่หลุมของตัวเองเสร็จแล้ว ก็แล้วกัน และหลังจากการปลูกเสร็จแล้ว
ก็ต้องรดน้ำต้นไม้ที่ปลูกให้ชุ่ม
หนูเห็นรุ่นน้อง สองคน คือน้องพงษ์ และน้องรถถัง หลังจากที่ช่วงเช้าปลูกกันเสร็จแล้ว สองคนนี้ยังมาลดน้ำตอนเย็นซ้ำอีกครั้ง และหาฟาง (ไปเอามาจากไหนก็ไม่รู้)มาคลุมต้นไม้ทุกต้นที่พวกเขาปลูก
น้องสองคนนี้ ถือเป็นครูที่สอนหนูว่า จะทำอะไรต้องทำให้ตลอด ทำให้สำเร็จ และทำให้ดีที่สุด เท่าที่เราจะสามารถทำได้ ตามกำลังและความสามารถที่มีไม่จำกัดของมนุษย์(ถ้าใจสู้)
4.
ขาดผู้ดูแล รักษา ต้นไม้ที่ปลูกไว้ โรงเรียนนี้มีภารโรงแค่เพียงคนเดียว
งานด้านอาคารสถานที่ก็มากพออยู่แล้ว ยังต้องดูแลต้นไม้เพิ่มอีก
หนูคิดว่าจะทำให้พี่ภารโรงทำงานทั้งหมดเพียงคนเดียวไม่ไหวค่ะ
คงต้องมอบหมายหน้าที่ให้นักเรียนในโรงเรียนช่วยกันดูแลต่อไป
เอ…. ใครหนอจะเป็นผู้บริหารจัดการในส่วนนี้
5.
นอกจากนี้ปัญหาหลักของโรงเรียนนี้คือ ขาดแคลนน้ำ ถ้ามีการมอบหมายงานให้นักเรียนช่วยดูแลต้นไม้จริงๆ
แล้วเรื่องน้ำที่จะใช้รดหละคะ เอ….ไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลยนะเนี้ยะ
6.
ช่วงเย็นมีกิจกรรมบายสีสู่ขวัญ
ประทับใจหลายอย่างนะคะ
อาจารย์ชาวต่างชาติที่รับคำอวยพรจากคนไทย (คนที่นั่งข้างๆก็คือล่ามนะคะ)
คณะกรรมการโรงเรียน (ชาวบ้านในละแวกใกล้เคียง)
ผู้อำนวยการที่สละเวลามาร่วมงาน
และบายสีแสนสวย มากความหมายค่ะ
วันที่ 11 มกราคม นี้ หนูจะไปช่วยโรงเรียนนี้จัดงานวันเด็กอีกครั้ง แล้วเดี๋ยวหนูจะมารายงานความคืบหน้าว่าจะแก้ปัญหาได้หรือแก้ไม่ตก…..กันแน่ค่ะ
ใครมีข้อแนะนำ ช่วยบอกหนูบ้างนะคะ…………….ขอบคุณมากค่ะ
ความเห็น (11)
กล้วยไข่ และอาจารย์ขจิต เจ๋งมากค่ะ
เป็นกำลังใจให้มีพลังทำกิจกรรมดีๆ ต่อไปนะคะ
กล้วยไข่ครับ ครูยังไม่ได้เขียนต่อเลยไหนว่าจะอ่านหนังสือสอบ ฮา ว่างมาแก้ไขข้อมูลนะครับ แก้ไขคำหลักเป็น
เยาวชนจิตอาสา ไม่ใช่เยาวขนจิตอาสา 555
สวัสดีค่ะพี่อร
ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะคะ
ค่ายนี้เหนื่อยมาก จริงๆค่ะ
อาจารย์คะ
ขอบคุณที่มาแก้ไขข้อบกพร่องให้ค่ะ
ทำดี..มีความสุขใจ..เมื่อเติบใหญ่..สืบทอดความดีต่อไป..
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ทำดีบางทีก็สุข บางทีก็ทุกข์ บางทีก็ท้อ บางทีก็งอน เอ...อันนี้ไม่น่าเกี่ยว
ทำดี ทำต่อไป 5555
คุณครูต่างชาติ .... ท่านเข้าใจ ... มีปฏิกิริยา.... สิ่งเหล่านี้ไหมค่ะ ... ในเรื่อง
วัฒนธรรม (Culture) .... ความเชื่อ (Belief) ... ประเพณี (Tradition) .... ในเรื่อง... ผูกข้อมือ ... การให้พร .. การอวยพร ... ดูดีนะคะ ....
P'Ple เห็นแล้วน่าชื่นชม ... เห็นเขายิ้มน้อย ยิ้มใหญ่ .... น่ารัก และมีความสุข นะคะ ขอบคุณสำหรับ....บทความดีดีนี้ค่ะ
...อาจารย์ชาวต่างประเทศขุดดินเก่งมากค่ะ( (ขุดเหมือนแค้นใครมา)...
(I think) Thais have developed a fix in their mind once they become educated they are beyond 'menial' work (like digging, cleaning, picking up rubbish). Most educated farangs (I have met) would think nothing about doing menial work. Many actually welcome a chance to do physical work to get their body in a better shape.
Furthermore, Thais do things to earn 'merits'. Many farangs do things to get 'experiences'.
On merits Thais 'receive' rewards. On experience Farangs 'build' their own future.
แวะมาให้กำลังใจอีกรอบนะกล้วยไข่คนดี ไม่ท้อ สู้ สู้นะคะ
- สวัสดีจ้า กล้วยไข่
- ขอโทษมาอ่านช้าไปหน่อย
- กิจกรรมหลากหลายจังเลยครับน่าสนุกดี
- ชอบกิจกรรมบายศรีสู่ขวัญจังเลย (แอบเห็นลุงถวิล หนูทอง สุดหล่อด้วยล่ะครับ)
มาเชียรคนทำความดีทั้งคุณครูและลูกศิษย์
สังคมต้องการคนดี แบบน้องกล้วยและเพื่อนๆนะคะ
เรื่องต้นไม้ถ้าต้องการประหัดน้ำและต้นไม้อิ่มพอดีๆ
ลองใช้ขวดน้ำดื่มขนาด2.5 ลิตร นะคะ
เติมน้ำให้เต็ม ปิดฝาให้แน่น เจาะรูเล็กๆที่ฝาขวดพอให้น้ำหยดออกมา
ขุดหลุมขนาดคว่ำขวดลงไปได้ประมาณ 3/4 ของขวดเอาดินกลบ
แล้วรถน้ำต้นไม้ที่ปลูกนั้นให้ชุ่ม เอาหญ้าปกปิดผืนดินรอบๆเพื่อป้องกันความชื้นระเหยเร็ว
ถ้าไม่้อาหญ้าแห้งคลุม ให้เอาจุกสับปะรดไปปักไว้รอบรอบโคนต้นที่ปลูกประมาณต้นละ 1 จุก
ไม่นานสับปะรดก็โตชูใบสวย ต้นไม้ที่ปลูกก็งาม
ลองดูนะคะ ชื่นชมคนทำความดีค่ะ