บันทึกพี่เลี้ยง...3) ติดตามอย่างต่อเนื่อง
เราถามเขา เขาถามเรา...
ต่อเนื่องจากบันทึก ที่ 1) และ 2) เมื่อทีมคุณกิจทั้งหลายได้นำเสนอร่างโครงการทั้งโดยวาจา และส่งเป็นเอกสารให้กับคณะกรรมการเรียบร้อยแล้ว หลังจากนั้นแต่ละกลุ่มก็แยกย้ายกันไปดำเนินงานของตนเองตามแนวทางที่ได้ร่วมกันวางไว้....
แล้วพี่เลี้ยงต้องทำอย่างไรล่ะ ในเมื่อไปช่วยลงมือทำก็ไม่ได้ จะใช้วิธีเรียกมารายงานผลเป็นระยะ หรือจะไปเซ้าซี้สอบถาม เฝ้าติดตามดูมากเกินไปคนที่ทำงานก็อาจจะรำคาญ รู้สึกเกร็ง และเบื่อหน่ายได้.... ครั้นจะนั่งนิ่งดูดาย รอให้น้องๆมาถามแล้วค่อยตอบ ก็น่าจะไม่เพียงพอกับการที่จะขับเคลื่อนงาน "ชิ้นแรก" ของคุณกิจ....
พี่เม่ยจึงใช้วิธี "ถามกัน..วันละนิดจิตแจ่มใส" คือเมื่อไรที่เห็นการรวมกลุ่มของแต่ละทีมหรือเห็นว่ากำลังช่วยกันทำงานอยู่ ก็จะยื่นหน้าเข้าไปทักทาย ด้วยคำถามปลายเปิดค่ะ เช่น....
- ทำอะไรอยู่เหรอ..??
- ทำยังไงเหรอ..??
- ผลเป็นยังไงบ้างเหรอ..??
- ดีจัง!..
- เก่งจัง!..
- แล้วจะทำไงต่อไปล่ะ..??
- อ้าว!..ทำไมไม่ลองทำ......ดูบ้างล่ะ??
ส่วนทีมที่อยู่นอกหน่วยงาน พี่เม่ยก็ใช้วิธีทักทายสอบถาม ทุกที่ทุกเวลา ไม่ว่าจะเป็นการเดินสวนกันที่ระเบียงทางเดิน หน้าห้องน้ำ หน้าประตูห้องทำงาน หรือจะเดินเข้ามาปรึกษากันถึงโต๊ะทำงานของพี่เม่ยเลยก็ได้
ไม่ว่าจะทำงานใดอยู่ก็ตาม หากคุณกิจท่านใดมาขอปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องการทำโครงการ....พี่เม่ยจะพยายามหยุดการทำงานของตัวเองไว้ก่อน(ถ้าเป็นไปได้...) เพื่อให้เวลากับน้องๆก่อน... ความตั้งใจนี้ก็เพื่อให้คุณกิจทั้งหลายมีความรู้สึกว่า "ไม่ยากเลย" ในการที่จะต้องเข้ามาปรึกษากับพี่เลี้ยง
ด้วยวิธีการเหล่านี้...ก็ช่วยให้พี่เม่ยได้ทราบความเคลื่อนไหวของแต่ละทีมอย่างต่อเนื่อง ดังที่ได้เล่าไว้หลายบันทึกในช่วงเดือน ก.ย.48 มาก่อนแล้ว เช่น...
หมายเลขบันทึก: 51532เขียนเมื่อ 24 กันยายน 2006 08:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:58 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (1)
เป็นพี่เลี้ยงที่ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม PathoOTOP จึงมาไกลได้ขนาดนี้ ตัวเองหายไป 6 ปี กลับมาทันได้เห็นการนำเสนอผลงานต่างๆ พบความเปลี่ยนแปลงของสมาชิกชาวพยาธิฯของเราที่น่าชื่นชมและประทับใจ เพราะมีคุณอำนวย"อวยชัย" แบบพี่เม่ยนี่เอง