น้ำฝนล้างใจ
....เคยมีคนเขียนคำถามให้ช่วยกันตอบว่าคิดถึงอะไรเวลาที่ฝนตก...ตอนนั้นนึกไม่ค่อยออกเพราะฝนและน้ำฝนสำหรับตัวเองมีความหมายหลายหลาก...
จนเมื่อสองสามวันก่อนขณะรอรถหน้าปากทางได้มีฝนตกและเผอิญได้เจอกับคนบางคนที่ทำให้ฉุกใจคิดย้อนกลับไปถึงอดีตที่ฝังใจเกี่ยวกับสายฝน
ฝนแรกคือ เมื่อตอนเด็กตอนยายเสียชีวิตใหม่ๆนอกจากจะเสียยายที่รักและคุ้นเคยยิ่งแล้ว เป็นช่วงที่พ่อกับแม่ได้แยกทาง ต่างคนต่างอยู่ มีวันหนึ่งจำได้ว่าฝนกำลังตกอยู่ ได้ยินเสียงเหมือนแมวตัวเล็กร้องอยู่หน้าบ้าน ใจรู้สึกสงสารอยากจะไปเปิดประตูไปรับเจ้าแมวน้อยให้เข้ามาพักพิงพอหายหนาวไม่เปียกปอนอยู่ในบ้าน แต่ก็ไม่กล้าทำและกลัวถูกว่า คืนนั้นใจปรุงแต่งและสงสัยว่าเจ้าลูกแมวจะเปียกปอนและไม่สบายมากไหม จนผลอยหลับไป...และเมื่อตื่นก็ไม่ได้พบเจ้าแมวและไม่มีใครพูดถึงอะไรเกี่ยวกับลูกแมวที่ร้องอยู่หน้าบ้าน...
ฝนที่สอง คือ ถัดมาอีกยี่สิบกว่าปีจากฝนแรก เป็นฝนที่ทำให้ต้องเสียเพื่อนรักคนหนึ่งไป เริ่มจากการผิดนัดหมายและคำสัญญาและไม่ยอมรับผิด หรือแสดงความเสียใจ ความน้อยใจและผิดหวังทำให้ตัดใจเลิกคบหาหรือติดต่อกันอีกเลยนับจากนั้น....
ฝนที่สาม ห่างจากฝนที่สองต่อมาอีกสองปี เป็นฝนที่จะขอจดจำเพราะเป็นฝนที่เกิดขึ้นระหว่างอยู่ด้วยกันที่บ้านกับแม่...หลังจากฝนสองความรู้สึกหมดอาลัยใยดีมันท่วมท้นและมีมากเสียจนคนที่รู้จักและรักเรายอมรับไม่ได้
แม่ชวนให้ไปช่วยแม่รองน้ำฝน น้ำเย็นและหนาว บ่นกับแม่ว่าหนาวจังเลย..เลิกเถอะ..ไม่ต้องรองน้ำมากมายขนาดนี้ก็ได้...
แม่กลับบอกว่า ทุกปีหลังจากยายตายถ้ามีฝนตกหนักๆเหมือนอย่างวันนั้น แม่จะเลือกรองน้ำใส่โอ่งเพราะว่าแม่รองน้ำไปแล้วแม่จะร้องไห้ดังๆก็ไม่มีใครรู้
แม่ถามว่า"เราร้องไห้พร้อมกันในสายฝนได้นะ ...แต่เราร้องไห้ให้กับอะไร..
ร้องไห้ให้กับคนที่ตายไปแล้วหรือเลือกจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ หรือว่าเราจะร้องไห้ให้กับคนที่เรารักและยังอยู่กับเราดี"
...แม่ร้องไห้และสะอื้นอย่างแรง ฉันโผเข้าไปกอดแม่ร้องไห้เสียงดัง ปลดปล่อยความรู้สึกที่อ้างว้างและโดดเดี่ยวที่สั่งสมมานาน
บอกกับแม่ว่า ต่อไปจะร้องไห้กับคนยังอยู่.แม่ก็ยิ้มให้และช่วยลูบหน้าลูบตาปัดน้ำฝนและน้ำตาให้ ในความรู้สึกของฉันขณะนั้นตัวฉันเปรียบเหมือนเป็นลูกแมวที่แม่แมวกำลังเลียขนหรือดูแลมันให้สดใสสดชื่น...แม่ยังคงสอนฉันต่อเกี่ยวกับมุมมองต่อสายฝน...
แม่อยากให้ฉันอย่าไปหนีหรือหลบฝนที่มันตกโดนตัวเรา"อยู่ใต้ฟ้าไม่ต้องกลัวฝนลูก..ให้คิดเสมอว่าน้ำฝนที่หลั่งมาเหมือนเป็นพรและน้ำตาของแม่ที่ช่วยชะล้างใจให้ลูกแม่คลายความเศร้าหมอง....ด้วยความศักสิทธิ์จากฝนที่สาม จึงทำให้ฉันสามารถประคองตนเองได้มาจนถึงเมื่อสองสามวันที่ผ่านมาที่อาจเป็นเหมือนฝนที่สี่...ฝนที่ล้างใจให้จางจากฝนที่สอง
ความเห็น (3)
- ชอบคำสอนของคุณแม่จังเลย "เราร้องไห้ให้กับอะไร..ร้องไห้ให้กับคนที่ตายไปแล้วหรือเลือกจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับ หรือว่าเราจะร้องไห้ให้กับคนที่เรารักและยังอยู่กับเราดี"
- คำพูดลึกซึ้งกินใจแฝงความรู้ที่เตือนเราได้อย่างดี....กับฝนล้างใจ...
ขอบคุณค่ะพี่เล็ก...คำพูดของแม่ให้สติและฟื้นฟูจิตใจขวัญได้จริงๆ...แต่สำหรับฝนสี่นี่จะขออุบไว้เล่าภายหลัง...ช่วงนี้งดเว้นจ๊ะ
- เป็นบันทึกที่ลึกซึ้งมาก ๆ เลยครับ
- ลึกซึ้งจนต้องถามตนเองว่า "น้ำฝน" นั้นมีคุณค่ามากมายขนาดนี้ บางครั้งเราลืมคุณค่าแห่งน้ำอันบริสุทธิ์นี้ไปได้อย่างไร
- ขอบพระคุณมาก ๆ เลยครับที่นำสิ่งดี ๆ มาให้กันเสมอ ๆ ครับ
- ขอพลังแห่งความรักและความศรัทธสถิตกับท่านตลอดไปครับ