ไขว่คว้า...แมกไม้สายลมรัก
แอบอิงพิงพักยามอ่อนล้า
เหาะโหนเถาว์งามเพลินตา
เริงร่าชมไม้...ไพรกว้าง
ลมแกว่ง...ใจกวัดรัดเถาว์แน่น
เถาว์ตึงเกินแขวน...ใจคว้าง
คว้าเกาะกิ่งโหนต้นรัง
หุบเหวเบื้องล่าง...ดับฝัน
เถาว์เอย...เจ้ามีรากหยั่งได้
หยัดยืนใจกายแม่นมั่น
คนจรไร้หลักประกัน
หวาดหวั่นเกินเริง...เล่นลม
ฝั่งฝัน...ฝันไกลจำไปต่อ
จึ่งขอทำทางสร้างสม
สะพานใจทอดยาวหนาวระทม
เสรีรักฝากลม...บอกลา
ขอบคุณ...ทุกห้วงใจให้อิงแอบ
เก็บหวังฝังแนบสู่ปลายฟ้า
กระชับฝันเติมแต่งแรงศรัทธา
เขตแดนแผ่นหล้า....ฟ้าเดียวกัน
หมู่ดาว...เมฆตะวันจันทร์ส่อง
เพียงมองไร้พรมแดนกั้น
ห้วงใจยามนึกถึงกัน
ฝั่งฟ้าข้ามฝัน...พบกันแล้ว
ยามเช้า อังคารที่ ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๕
ปล. ขณะอ่านบทกวีนี้
โปรดจินตนาการถึงหนังคนกับป่า...เรื่องทาร์ซานด้วยนะคะ :)
สุขสวัสดี Happy Ba สาธุทุกๆท่านค่ะ
^______^
นังอ่านบนรถโดยสาร ที่แล่นลิ่ว..
ไพเราะ และชวนคิดตาม ครับ
มีการบอกบทจินตนาการด้วย น่ารักจังค่ะ
บทกวีมีความหมาย บทเพลงก็ไพเราะค่ะ
จะติดตามอ่าน เป็นแฟนประจำนะคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์พนัส แผ่นดิน
กำลังนั่งอ่านบนรถโดยสารที่แล่นลิ่ว!
โอ๊ะโอ...โปรดถนอมสายตาท่าน ไว้เขียนเรื่องเล่าเร้าพลังนานๆด้วยเถิดด :))
แห่งการเดินทาง... ความต่างในความเหมือน...มังคะเนียะ :)
ขอบพระคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily
แอบยิ้มมมปลื้มมมค่ะ ^______^
คลื่นพลังจิตกำลังแปรเป็น dynamic น้อยๆ
บทกวีคงเบาสบายขึ้นเรื่อยๆตามสภาวะจิตได้มังคะ
หนักหน่วงแบบ static มาเป็นนานเลยนิ
ขอบพระคุณที่ติดตามอ่านนะคะ สาธุค่ะ
ชอบขิมชุดนี้ครับ สบายดีไหมครับ
ขอบคุณกลอนอัน..ไพเราะ..ทำให้ใจลอยไปมา วูบวาบ สะเทือนถึงหัวใจ ในห้วงแห่งการเดินทาง...
สวัสดีค่ะ ท่าน ขจิต ฝอยทอง
บรรเลงขิมอาจารย์อ้อม น่าฟังทุกเพลงเลยนะคะ
สบายดี(แล้ว)ค่ะอาจารย์ :)
ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะท่านพิชัย พ.แจ่มจำรัส
คนแต่งกลอน ตอนเช้า..ทำสมาธิเล็กน้อย ใจมันนิ่งนะคะ
แต่ระลึกย้อนนิดหนึ่ง พลอยคิดถึงทาร์ซานโหนเถาวัลย์ในป่าค่ะ ๕๕๕
วันนี้ ท่านพ.สบายดีไหมคะ ขอบพระคุณ ที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
ชอบการเล่นขิมของอาจารย์อ้อมด้วยเช่นด้วยเช่นกันครับ
ขอบคุณที่ยังระลึกถึงกันและกัน
สวัสดีก่อนนอนค่ะพี่สาว...ท่วงทำนองภาษารื่นไหลคงสบายดีทั้งกายและใจนะคะ(ตอนนี้น้องสาวพึ่งปรับฐานใจกายได้ค่ะฟัดกับตัวเองมาเกือบ2เดือน กว่าผักหวานจะเอาอยู่..เกือบแย่;))
โอกาสหน้าจะมาเยี่ยมใหม่วันนี้ราตรีสวัสดิ์นะคะ...
สวัสดีค่ะ น้องสาวหล่า น้อย น้ำพอง
ช่วงนี้ เด็กน้อยเข็นออกมาเคลื่อนกายย้ายจุด ปรับสมดุลพลังงานชีวิต
เริ่มลงตัวขึ้นบ้างแล้วค่ะ ยินดียิ่ง ที่น้องหล้าผ่านด่านหินๆมาอีกอึดใจใหญ่ๆ
ราตรีสวัสดิ์จ้า สาธุน้อ
ขอบพระคุณ ทุกท่านที่แวะเยี่ยม ส่งกำลังใจค่ะ
อาจารย์
โอ๋-อโณ อาจารย์
อ.นุ คุณ
กอหญ้า อาจารย์
อักขณิช
คุณ สุดปลายฝัน คุณ มณีเทวา คุณ เมืองน่ารัก
ภาษางดงามเหลือเกินค่ะ่และขอบคุณที่เติมกำลังใจให้นะค่ะ