ไปอ่านบันทึก กะปุ๋มว่า R2R ขยายตัวไปสูติ แล้วก็ไปเขียนต่อท้ายว่าด้วยความมั่นใจ แล้วเลยมาเขียนเพิ่มเติมซะหน่อย
ตอนที่ อจ ประเวศ ทราบว่า การจัดการความรู้ยุคใหม่ เน้นเรื่อง tacit knowledge อจ บอกว่า นี่เป็นเรื่องดีมาก เพราะคนทั่วไปจะได้มั่นใจมกขึ้นว่า ที่จริงทุกคนมีความรู้ทึ่มีประโยชน์มากมาย ถ้ารู้จักเรียนรู้ ด้วยตนเอง และรู้จักแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคนอื่น
ที่ผ่านมาเวลาอยากมีความรู้ ชอบไปมองหาจากตำรา ไปอ่านเอาจากหนังสือ มองข้ามความรู้ทึ่น่าจะได้จากการทำงานของตัวเอง
อจ เรียกมันว่า learning thru action เรียกจากการทำงาน
เรื่อง R2R จะว่าเหมือน การจัดากรความรู้ก็ได้ ถ้ามองจากมุมนี้ แต่ที่ไม่เหมือนคงอยู่ที่ว่า R2R พยายามบอกว่า เราอาจจะเรียนรู้จากประสบการณ์ตัวเองได้ดีขึ้น ด้วยการปรับใช้กระบวนการวิจัย
หลายคนก็อาจจะถอยอีก บอกว่า ถ้างั้นเอาแค่ การจัดการความรู้ หรือการ ลปรร ก็พอ ไม่ต้องถึงขั้น R2R หรอก
แต่ความจริงก็คือ ถึงต้องปรับใช้กระบวนการวิจัย เพื่อให้เกิดการเรียนรู้ในอีกแบบหนึ่ง เพิ่มเติมจากการเรียนรู้โดยตรงจากประสบการณ์เป็นครั้งๆ หรือหลายครั้งแต่ไม่มีการประมวล และวิเคราะห์ อย่างเป็นระบบ ก็ไม่ได้หมายความว่ามันยากเกินความสามารถ และต้องกลับไปเข้าห้องเรียนก่อน ถึงจะกลับมาทำได้
ทั้งสองกรณีนี้ สะท้อนการขาดความมั่นใจ ในความสามารถของตัวเอง
ขาดความมั่นใจว่า ตัวเองมีความรู้ที่มีประโยชน์ต่อตัวเอง และคนอื่น
ขาดความมั่นใจว่า เราสามารถรวบรวม และวิเคราะห์สร้างความรู้จากประสบการณ์ ซ้ำ้ๆของตัวเองได
ผมบอกคุณหมออภิสิทธิ ผอ รพ อุบลรัตน์์ว่า สิ่งที่ผมทำบ่อยมากในการเป็นคุณประธานว่าด้วย KM้ ในกรมอนามัย คือการให้ความมั่นใจ กับกลุ่มต่างๆว่ามาถูกทางแล้ว ด้วยการเปรียบเทียบกับสิ่งที่มีในตำราว่าด้วย KM
คุณหมออภิสิทธิ์ บอกว่า เหมือนเรื่อง นั่งสมาธิเลย อาจารย์สอนสมาธิมีหน้าที่หลักคือให้ความมั่นใจว่ามาถูกทางแล้ว เพราะคจำนวนไม่น้อย มักไม่มีความมั่นใจ เมื่อเริ่มทำสมาธิ และเกร็งกับ วิธีนั่งสมาธิ แทนที่จะลงมือ นั่งสมาธิเลย
ก็ไม่รู้ว่าเราสูญเสียความมั่นใจไปตั้งแต่เมื่อไร หลายคนเชื่อกันว่า เราสูญเสียความมั่นใจ และไม่รู้ว่าตัวเองมีความสามารถอยู่ ด้วยสาเหตุสองประการ
หนึ่งคือการเลี้ยงดูตั้งแต่เล็ก เมือ่ถูกตวาดทุกครั้งที่ถามมาก ว่าไม่รู้ถามทำไม หรือคำพูดประเภทที่ว่า ถามอยู่ได้
อีกหนึ่งคือตอนเข้าโรงเรียน ที่มักจะรู้สึกว่ามีหนังสือตั้งแยะยังไม่ได้อ่าน มีข้อสอบหลายข้อทีทำไม่ได้ หรือทำคะแนนได้ไม่ดี
แทนที่จะตั้งคำถาม แล้วงลงมือหาคำตอบ หรือสรุปบทเรียนจากการทำงานของตัวเอง
เลยไม่กล้าตั้งคำถาม แถมไม่กล้าลองตอบคำถามของตัวเองอีกต่างหาก
ไม่มีความเห็น