กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
สัปดาห์นี้ลูกชายง่วนกับการจัดหนังสือบนตู้หนังสือในบ้านที่มีอยู่ประมาณสิบสี่หรือสิบห้าตู้ เป็นตู้ไม้ แต่ละตู้สูงประมาณหนึ่งเมตรแปดสิบเซ็นติเมตร
ทุกตู้มีหนังสือเรียงตัวกันชนิดอัดแน่น
ลองคำนวณคร่าว ๆ แล้วว่า น่าจะเกินหนึ่งพันเล่ม
กำลังรอดูผลงานของเจ้าตัวอยู่
อ้อ เขาเกริ่นให้ฟังว่า หนังสือภาษาอังกฤษ เขาจะใช้ระบบเรียงตามตัวอักษร (alphabetical order)
เพราะฉะนั้น งานใหญ่เชียวล่ะค่ะ
ได้ผลสัมฤทธิ์อย่างไร จะมีบันทึกมาเล่าให้ฟังค่ะ
ที่แน่ ๆ แม่ได้พบความสุขจากความทรงจำหลายชิ้นแล้ว
เช่นวันนี้ ลูกพบหนังสือคู่มือสมัยแม่เรียนแพทย์ บนหน้ารองปกในมีข้อความอันนี้อยู่ค่ะ
"แม่ ๆ ๆ ๆ เล่มนี้เป็นหนังสือภาษาอังกฤษ ทำไมมีตัวพิมพ์ไทยอยู่บนปกในได้ล่ะ"
"ไหนแม่ดูซิ อ๋อ แม่จดไว้เอง"
"ลายมือแม่หรือนี่ !"
"ทำไมล่ะ"
"โอ๋ น้องนึกว่าเป็นการพิมพ์มาจากโรงพิมพ์"
"ลายมือแม่สวยจังเลย"
จึงนำมาโชว์หน่อยค่ะ
ฮิ ฮิ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ความเห็น (6)
ลายมือสวยมากจริงๆค่ะ " การสิ้นสุดเป็นธรรมดา" อัตตาจริงๆเพื่อชีวิตที่ขี่ฮาเล่ย์ อิอิ
ลายมือสวยจริงๆด้วยครับ
แหะ แหะ ไม่สวยเท่าไหร่ค่ะ เพียงแต่ลูกชมจึงปลื้ม
แต่ว่า เขียนให้สวยกว่านี้ได้นะคะ เคยฝึกเพื่อคัดลายมือประกวดค่ะ ได้ที่สองของจังหวัด :-)
- ...เป็นถึงรองแชมป์ระดับจังหวัดนี่เองครับ..ผลจึงออกมาเช่นนี้
คิดถึงคำแซวของโน้ตอุดมค่ะ เกี่ยวกับการขี่ฮาเล่ย์ ฮิ ฮิ
เห็นได้ชัดเจนว่าการบันทึกเอาไว้ มีประโยชน์ มีคุณค่า