คำเทศน์พระพยอม (เวอร์ชั่นมันส์ๆ)…3


โสเภณีที่รัก

วันหนึ่งมีคนมานิมนต์ให้ไปเทศน์ให้โสเภณีฟัง

ตั้งแต่บวชมา..เพิ่งจะเจอครั้งนี้แหละ...มันเทศน์ยากพิลึก

พอไปถึงทุกคนมองพระเหมือนตัวประหลาด ...เข้ามาทำไมวะเนี่ย

พอนั่งปุ๊บ..มองไปรอบๆ..ไม่มีใครสนใจสักคน.... คิดในใจว่า..

จะเอาสูตรไหนมาเทศน์สู้กับมันดีวะเนี่ย .....

ทำใจดีสู้เสือ..เริ่มต้นคำแรกว่า....

"สวัสดีน้องหญิงผู้มีวาสนาสูง.."....

ได้ผลแฮะ...ได้ผลดีเกินคาด ทุกคนหันมามอง

ตั้งใจฟังหูผึ่งว่าพระจะพูดอะไรต่อ....ได้โอกาส..พระเลยปล่อยไม้เด็ดเลย

สวัสดีน้องหญิงผู้มีวาสนาสูง..ผู้ขายของเก่ากินโดยไม่ต้องลงทุน

เมื่อน้องหญิงอยู่ที่บ้าน....คนทั่วไปจะเรียกน้องหญิงอย่างยกย่องว่า..
กุลสตรี...ยกย่องว่าเป็น เพศแม่

แต่พอน้องหญิงมาอยู่ในสถานที่อย่างนี้ ความเป็นกุลสตรีความสูงส่งของเพศแม่มันถูกทำลายไป

เขาเรียกน้องหญิงว่า...อีตัว....(ไม่รู้อันนี้เซ็นเซอร์หรือเปล่า)

เวลาเขาจะหาความสุขจากเรือนร่างเธอ..เขามารับเธอไป..เขาไม่ได้พูดให้เกียรติเธอเลย...

แทนที่เขาจะบอกว่า..มาเชิญเธอไป..เขากลับใช้คำว่า..หิ้วไป

ใช้คำว่า..หิ้ว...เห็นเราเหมือนเป็ดเหมือนไก่..ไม่ให้เกียรติเราเลย...

เราน่าจะกลับไปอยู่บ้าน...ใช้ชีวิตทำมาหากินเหมือนเดิม..ถึงแม้จะไม่ร่ำรวยแต่เราก็อยู่อย่างมีเกียรติ...

ทุกคนนั่งนิ่ง..ทำตาแดงๆ

เป็นโอกาสดีของพระแล้วที่จะดึงเธอมาเป็นพวก..จึงสนทนาสอบถามเพื่อผ่อนคลายบรรยากาศ

น้องหญิงหลายคนสักตุ๊กแกไว้ที่ต้นแขน..สักทำไมหรือ..

 

อ๋อ..เวลาผู้ชายมาใช้บริการ..จะได้จับผู้ชายให้ติด...เพราะตุ๊กแกขามันเหนียวเกาะแน่น..แกะไม่หลุด

โอ..หลักการดี..อาตมาเลยแกล้งหยอกไปว่า...

 

ตุ๊กแกมันเกาะแต่ผู้ชายอย่างเดียวหรือ...มันเกาะเอาซุปเปอร์โกโนเรียมาด้วยหรือเปล่า......

 

ทุกคนเงียบกริบ รอยยิ้มเริ่มหายไป...บรรยากาศชักไม่น่าลงทุนแล้ว....
อาตมาเลยถามต่อ....

 

อ้าว..แล้วบางคนที่สักขอกับเคียวไว้ที่ต้นแขนล่ะ....มีความหมายว่าอย่างไร

ก็เอาไว้เกี่ยวสตางค์จากกระเป๋าคนมาเที่ยวไง.......

 

เออ..คนเรานี่มันโง่ดี..ถ้าสักขอกับเคียวแล้วมันเกี่ยวสตางค์ได้จริง...คนไทยทั้งประเทศไม่ต้องมัวเหนื่อยไปทำมาหากินหรอก...สักขอกับเคียวให้เต็มตัวก็รวยแล้ว

ล้างแค้น...

มือปืนเมืองเพชร...เมาแอ๋เข้ามาหาพระมันชูปืนขึ้น..แล้วเดินเป๋เข้ามา
หลวงพี่ก็เลยโดดหลบเข้าข้างเสา เพราะพระก็เสียวเป็นเหมือนกัน...
มันบอกว่า..หลวงพี่ต้องเป็นพยานให้ผมด้วย...

ไอ้แคล้วมันฆ่าพ่อผมตาย..ผมขอสาบานต่อหน้าพระว่า..ผมจะต้องล้างแค้นให้พ่อผมให้ได้...ถ้าผมฆ่าไอ้แคล้วไม่ได้..ชีวิตนี้นอนตาไม่หลับ

หลวงพี่โผล่ออกมาจากเสา..แล้วบอกว่า..สาธุ..ขออนุโมทนาบุญกับโยมด้วยที่คิดจะล้างแค้น

คนทั้งศาลาหันมามองหน้าพระเป็นตาเดียว...

โธ่...ก็มันถือปืนส่ายอยู่อย่างนั้นจะให้พระทำยังไง...น่าจะเห็นใจพระบ้างนะ....

อาตมาก็พูดกับมือปืนต่อว่า....

ล้าง..หมายถึง..ทำให้สะอาด

การล้างแค้นเป็นเรื่องดี เรามีความแค้น...แสดงว่า..ความแค้นมันมาเปื้อนจิตใจเรา..

การล้างแค้น...คือล้างที่จิตใจของเราให้สะอาด..ให้ความแค้นมันหมดไปจากใจเรา...

การไปยิงเขาตายอีก...เป็นการเพิ่มความแค้น....ลูกหลานเขาก็ตามจะมายิงมาฆ่าเราอีก..วนเวียนอย่างนี้ไม่จบสิ้น

การล้างแค้น..จึงเป็นการอโหสิกรรม..หมดเวรหมดกรรม

อาตมาจึงขออนุโมทนาบุญกับโยมด้วย...

พูดเสร็จพระก็หลบไปยืนบังเสาไว้ พระไม่กลัวมันหรอก..แต่พระไม่ประมาท

คำสำคัญ (Tags): #sharing
หมายเลขบันทึก: 50934เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2006 15:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 20:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
ชอบครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท