อ๋อ...ตั้งแต่เช้า หนูยังไม่ได้สอนนักเรียนเลยค่ะ

ที่ห้องพักครู  ในเวลาพักกลางวัน  ครูจำนวนหนึ่งตรวจการบ้านนักเรียน  ครูจำนวนหนึ่งเรียนรู้คอมพิวเตอร์ที่มีอยู่ในห้องพักครู

ครูใหญ่สมหวัง     :      ทำอะไรกันอยู่ครับ  ครูสมศรีว่างไหม

ครูสมศรี               :       พวกเรากำลังนำความรู้ใส่ในบล็อกค่ะ ครูใหญ่จะใช้อะไรหนูคะ 

ครูใหญ่สมหวัง     :      ดีมากครับ  รายงานการประชุม  เช็ควันลาของครู  คุณทำเสร็จหรือยัง

ครูสมศรี              :        เสร็จแล้วค่ะ

ครูใหญ่สมหวัง    :        แล้วยังไม่ได้ทำอะไรอีกล่ะ

ครูสมศรี              :        อ๋อ  ตั้งแต่เช้า  หนูยังไม่ได้สอนนักเรียนเลยค่ะ  มัวแต่ทำงานให้ครูใหญ่อยู่ค่ะ

[นาย ศราวุธ จ้อน อยู่เกษม]

•  อิอิ ขำจัง
• มาถึงอ่านก็คลายเครียดเลยครับ

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

มันเป็นอย่างนี้จริงๆค่ะ  ทำนองนี้ค่ะ  แล้วคอยอ่านเรื่องต่อไปนะคะ 

[^ - ^]

อืมม์ ผมก็เจอปัญหาแบบนี้เหมือนกัน โดยเฉพาะยุค QA มัวแต่ทำเอกสารจนไม่มีเวลาใส่ใจกับเด็ก โดยหลักการก็ดูดี แต่ไปๆมาๆ ไม่รู้ความผิดพลาดตรงไหน เลยกลายเป็นว่าเหนือยทั้งครูทั้งเด็ก  มีอาจารย์ท่านหนึ่งบ่นกับผมว่า

"ทุกวันเนี้ย พี่อยู่ได้เพราะหายใจทางผิวหนัง (พูดพร้อมทั้งออกท่าทางพร้อมจีบปากเล็กน้อย)"

ผมก็ได้แต่ยิ้มๆ เจื่อน เพราะตกที่นั่งเดียวกัน ฮ่า...

 

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ตอนที่สอนอยู่ต่างจังหวัด  เคยทำงานหน้าที่  ประเภท 5 in 1 

บางวันทำหน้าที่ใหญ่โตมาก  คือ  อาจารย์ใหญ่  เพราะฝ่ายบริหารทุกคนไม่อยู่โรงเรียน

ครูอ้อย  กดออดเลิกโรงเรียนเลยค่ะ  อิอิ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

บางครั้งต้องหาเรื่องที่คลายเครียดอ่านบ้าง  เรียนเชิญค่ะ  มาคลายเครียดด้วยกันค่ะ

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

บางครั้งบางที  เราต้องเป็นกระจกส่องให้พวกเขาบ้าง  ให้ได้รู้บ้าง

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

กลับมาอ่านบันทึกของตนเอง....ก็ตลกดีนะคะ

วันนี้..ยังไม่ได้สอนเลยค่ะ..อิอิ