๓๑/๑๐/๒๕๕๕
ชอบฟังมากกว่าค่ะ ไม่ค่อยถนัดในการเขียน
-สวัสดีครับปี้หนาน...
-แวะมาเฮียนฮู้เรื่องค่าวครับ..
-บ่ได้ยินเมินละ...กึ๊ดเติงหาสมัยเป็นละอ่อน
-ป้าเปิ้นฮ้องฮื้อฟังว่า"กิ๋นข้่าวแลงแล้ว อีแก้วมาหา บอกว่าจั๋นตา ผัวมันขี้เหล้า......"น่าจะประมาณนี้....น่าจะมีต่อแหมแต่ผมจ๋ำบ่ได้ละครับ..
-ไว้จะเข้ามาเฮียนฮู้เพิ่มเติมเด้อครับปี้หนาน...
-ขอบคุณครับ..
-ตะวาไปตักบาตรมา..เก็บภาพมาฝากครับ
สมัยก่อนเมื่อ50ปีก่อนนู้น นักแต่งค่าว จะแต่งค่าวขายไปตามชุมชน หมู่บ้านต่าง ๆ ชาวบ้านก็ซื้อมาอ่านกัน แต่ที่ทันสมัยก็คือ แทนที่จะเขียนด้วยตัวอักษรคำเมือง ปรากฏว่า "ค่าว" จะพิมพ์เขียนเป็นตัวอักษรไทยกลาง เพราะภาษาไทยมีวรรณยุกต์สามารถเขียนเป็นภาษาคำอื่นได้ และอีกอย่าง คนเมืองรุ่นหลัง ๆ จะไม่ได้เรียนตัวอักษรคำเมือง คงมีร่ำเรียนกันที่วัด สำหรับผู้บวชเรียนเท่านั้น เพราะจะต้องเอาไว้อ่านคัมภีร์ใบลาน
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้ดอกไม้ krugui,nmintra,Jamlong..,เพชรน้ำหนึ่ง,อ.นุ
และร่วมแสดงความคิดเห็น โดยเฉพาะคุณ คุณครูไก่ เพชรน้ำหนึ่ง และพระคุณท่านฯ
เป็นอย่างมากนะครับ
ผมก็ได้แนวคิดความรู้มาจากพี่หนานชาติ ใจแก้ว ที่สอนฝากยูทูบ
อีกทีเหมือนกัน โดยส่วนตัวแล้วชอบวัฒนธรรมเมืองเหนือมาก
แต่ก็ไม่เก่งและชำนาญอะไรสักอย่าง
กราบขออภัยคุณphachern thammasarangKoon นะครับ ผมคิดว่าเป็นพระสงฆ์ 555 ไม่เห็นภาพ พอเข้าไปดูประวัติเลยตกใจใหญ่ คิดว่าคงเป็นคนเมืองเช่นกันนะครับ
ค่าวของคุณป้าคุณเพชรน้ำหนึ่งผมก็คุ้นๆ เหมือนกันนะครับ เดี๋ยวจะลองถามผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านดู เผื่อว่าจะได้เอามาต่อให้สมบูรณ์
ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความสนใจครับ
-สวัสดีครับพี่หนาน..
-แวะมาเยี่ยมแหมรอบ....
-วันนี้จวนไปร่วมสะพานบุญตวยกั๋นครับ.
ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาให้กำลังใจหรือมอบดอกไม้ให้นะครับ
มาอ่านค่าววันออกพรรษา ตักบาตรเทโว กำค่าวม่วนดีเจ้า
ขอบคุณแม่ครูดาหลา ที่เข้ามาอ่านค่าวและให้คำชมไว้ด้วยมาก ๆ นะครับ