วิถี<7>: ครั้งหนึ่งในงานวัฒนธรรม..."ใต้"


ครั้งหนึ่งในงานวัฒนธรรม...
ดิฉันได้ไปยืนดูลิเกฮูลู...ของจังหวัดปัตตานี...
ดิฉันจำได้ว่า...เคยชอบ ตอนที่มีโฆษณา...ในโทรทัศน์...
พอได้ยินเสียงเพลงนี้..จึงรู้สึกติดตรึงใจ...ในท่วงทำนอง
แม้จะฟังไม่ออกว่าเนื้อเพลงว่าไว้เป็นอย่างไร...


...
ขณะที่ฟังนั้นรู้แต่ว่าปลุกเร้าใจ...ให้รู้สึกรักคนไทยด้วยกัน
ดิฉันเดินผ่านร้านขายของที่ระลึกหลายร้านที่เป็นของคนใต้..
"ใบไม้สีทอง" พบอยู่สองสามร้าน...ถามคนขายว่ามาจาก จ.นราธิวาส อุทยานแห่งชาติ บูโด-สุไหงปาดี แถวน้ำตกบาโจ...

หนังตะลุง...จากนครศรีธรรมราช...ซื้อฝากเพื่อนนักวิจัยชาวญี่ปุ่น

ตุ๊กตาปลา..ที่ทำจากผ้าบาเต๊ะ ของจังหวัดปัตตานี ซื้อฝากน้องตุ๊กติ๊ก ผู้ประสานงานคนดี จาก มมส. และได้เสวนากับน้องคนขาย...เป็นหญิงสาวอัธยาศัยดี...และยังชักชวนให้ไปเที่ยว...และบอกว่าเมืองไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด

ระหว่างที่เดินไปตามร้านต่างๆ...แว่วเสียงดนตรีจากการแสดงของวงลิเกฮูลู...ที่ขับขานเป็นภาษายาวีหรือมาลายูถิ่นนั้น...ดึงดูดพวกเราต้องไปยืนดู

...
เกือบหนึ่งชั่วโมงของการแสดงนี้...จบลงด้วยเพลง "รักกันไว้เถิด...เราเกิดร่วมแดนไทย...จะเกิดภาคไหนๆ..ก็ไทยด้วยกัน..." เสียงขับร้องช้า ออกสำเนียงคนใต้...แต่หนักแน่น ทำให้ผู้ชมหลานคนที่ยืนดู...ต่างน้ำตาคลอ และรู้สึกมีอารมณ์ร่วมในความรัก ต่อ "เมืองไทย" นั้น...

.................

Note: บันทึกภาพจากกล้อง...โทรศัพท์มือถือ..เสียดายมากที่วันนั้นไม่ได้ติดกล้องไปด้วย....

 

หมายเลขบันทึก: 50718เขียนเมื่อ 18 กันยายน 2006 18:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:33 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • บ้านใครใครก็รัก บ้านใครใครก็หวง
  • เป็นเพลงที่ผมชอบมากเช่นเดียวกันครับ
  • เคยได้แต่เห็นการแสดงในทีวี รู้สึกชื่นชอบมาก ๆ เลยครับ โดยเฉพาะในรายการ "คุณพระช่วย"
  • การแสดงที่มีคุณค่ายิ่งนี้ได้สัมผัสทั้งวิถีชีวิต ความหมายวัฒนธรรมและสิ่งดี ๆ มากมาย
  • ขอบพระคุณกะปุ๋มที่นำสิ่งดี ๆ มาเล่าให้พวกเราฟังครับ
  • ขอพลังแห่งความดีจงสถิตอยู่กับท่านตลอดไป

คุณ อ.จอห์น...

ทันที่เข้า GotoKnow ไม่ได้เมื่อช่วงเวลาประมาณตี 4 เรื่อยมานั้นก็ปุ๋มก็เลยนั่งทำงานต่อ...ไม่ได้มาตามเลยว่าที่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้นั้นเป็นอย่างไร...

....

กะปุ๋มชอบดูการแสดงเชิงวัฒนธรรม...ของภาคต่างๆ ดูแล้วทำให้มีความสุข เพราะเหมือนกับว่าเรา in เข้าไปในการแสดงที่สะท้อนความเป็นอยู่นั้นออกมา อย่างเช่น ของภาคอิสานเอง ที่เป็นหมอลำกลอน...จะหาดูได้ยากมาก ต้องไปดูตามงานในชนบท กะปุ๋มจะทึ่งมากว่ากลอนยาวๆ..นั้นเขาร่ายออกมาได้อย่างไร บางคนก็ใช้กลอนสดเลย...

กะปุ๋มมีเพื่อนสมัยเด็กๆ คนหนึ่ง จบมนุษย์ศาสตร์ เอกฝั่งเศษพูดและใช้ภาษาฝรั่งเศษเก่งมาก...เป็นเลขา big boss ให้กับบริษัทแห่งหนึ่ง เธอร้องหมอลำเก่งมาก...อาจเป็นเสน่ห์เพิ่มอีกอย่างหนึ่งในเธอก็ได้...เพราะนอกจากเก่งเรื่องงานแล้ว...ความรักในวัฒนธรรมถิ่นฐานบ้านเกิดก้ไม่ได้หรือด้อยไปกว่าเลย...

*^__^*

ขอบคุณที่มา ลปรร. นะคะ

กะปุ๋ม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท