สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอฯทรงเยี่ยมหน่วยแพทย์ พอสว.ที่อำเภอแม่ระมาด ตาก

เมื่อ 4 ตุลาคม 2548 สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ เสด็จเยี่ยมหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ พอสว.ที่หมู่ที่ 4 ต.สามหมื่น อ.แม่ระมาด จ.ตาก และโปรดให้อาสาสมัคร พอสว.และคณะกรรมการ พอสว.ประจำจังหวัด ผู้ทูลเกล้าถวายเงิน พสกนิการร่วมเข้าเฝ้ารับเสด็จ ณ โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนบ้านแสมใหญ่ ทรงเยี่ยมเยียนราษฎร และประทานของที่ระลึกและรางวัลแด่อาสาสมัครที่มีผลการปฏิบัติงานในระดับต่างๆ ทั้งเข็มรูปใบโพธิ์ เข็มปรมาภิไธยย่อและโล่พระราชทาน ในวันนี้ผมเองก็ได้เป็น 1 ใน 8 คนที่ได้รับพระราชทานโล่ด้วยโดยได้รับจากพระหัตถ์ของพระองค์ ผมรู้สึกปลื้มปิติในชีวิตที่ได้เข้าเฝ้าในครั้งนี้ร่วมกับอาสาสมัครอีกหลายร้อยคน บ้านแสมใหญ่ แม้จะอยู่ในเขตอ.แม่ระมาด เป็นหมู่บ้านชาวไทยกระเหรี่ยง อยู่ห่างจากอ.แม่ระมาด 75 กิโลเมตร แต่ห่างจาก อ.บ้านตากแค่ 45 กิโลเมตร ผมจึงใช้เวลาเดินทางน้อยกว่าคนในอำเภอแม่ระมาด โดยเส้นทางบ้านตาก-แม่ระมาดจะเป็นทางลาดยาง 2 เส้นทางที่ลัดเลาะคดเคี้ยวไปตามไหล่เขา ขณะนั่งรถไปตามเส้นทางมีฝนตกมากในเขต อ.บ้านตากที่ผมอยู่ ทำให้ถนนด้านนอกถูกน้ำกัดเซาะทรุดเป็นแห่งๆ หากเดินทางกลางคืนจะอันตรายมาก ส่วนด้านในก็มีดินถล่มลงมาบนเส้นทางเป็นระยะเช่นกัน พื้นที่เป็นภูเขาหัวโล้น มีต้นไม่ใหญ่ไม่มาก ส่วนใหญ่กลายเป็นไร่กระหล่ำปลีของชาวไทยเผ่าม้ง เขตนี้ได้รับการประกาศเป็นพื้นที่เสี่ยงภัยจากดินโคลนถล่ม พื้นที่แถบนี้จะเป็นสถานที่ที่ทางโรงพยาบาลบ้านตากจะต้องออกหน่วยแพทย์เคลื่อที่ทุกปี ทั้งหมุ่บ้านลีซอ ที่ขึ้นยากมากต้องใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อที่บางครั้งก็ต้องลงเข็นเพราะถนนกลายเป็นร่องลึกในหน้าฝนและเป็นดินลูกรังลื่น พวกเราเคยเกือบตกเหวกันมาแล้วเพราะรถปัดไปมาและก็แฉลบ นอกจากนั้นก็มีหมู่บ้านม้งใหม่พัฒนา และถ้าเลยไปก็เข้าเขตอ.แม่ระมาด เป็นหมู่บ้านกระเหรี่ยง ที่เดี๋ยวนี้เขาจะมีนามสกุลเป็นไทยยาวเพราะๆทั้งนั้น ตามถนนสายนี้พอเลยเขตบ้านตากไปสัก 4-5 กิโลเมตร ก็จะเป็นทางแยกเข้าไปที่ยอดดอยสอยมาลัยที่ถือว่าเป็นหลังคาเมืองตาก อากาศหนาวเย็น มีซาลามานเดอร์อยู่ มองเห็นทิวทัศน์เหนือทะเลสาบแม่ปิงเหนือเขื่อนภูมิพล เป็นที่ชื่นชอบของกลุ่มออฟโรดมาก ทางเข้าอยู่เขตอ.แม่ระมาด ตรงกลางเป็นเขตบ้านตาก ยอดดอยเป็นอ.สามเงา เวลาจะพัฒนาก็เลยยากเพราะมีผู้รับผิดชอบถึง 3 อบต. พื้นที่แถวนี้เวลามีชันสูตรศพจะลำบากมากและค่อนข้างน่ากลัว เคยมีการวิสามัญพวกลักลอบตัดไม้ในป่าลึกนั่งรถไปประมาณ 10 กิโล เดินอีก 10 กิโลกว่าจะถึงลำบากมากและบอกเขตอำเภอยากต้องให้ผู้ใหญ่บ้านเป็นคนชี้เขต เพราะถ้าตายเขตไหน ตำรวจเขตนั้นต้องรับผิดชอบจึงต้องบอกเขตให้ชัด

          ในช่วงเช้าเฝ้ารับเสด็จเฉพาะอาสาสมัคร พอสว. พวกเราจะต้องร้องเพลงถวาย 1 เพลง พร้อมทั้งมีการบันทึกเทปไว้ จนครบ 42 จังหวัด ทางมูลนิธิฯจะทำเป็นเทปออกขายเพื่อนำเงินเข้ามูลนิธิ โดยทางจังวหัดเลือกเพลงเมืองตากน่ายล ร้องถวายหมู่ พอร้องจบพระองค์ท่านคทรงปรบพระหัตถ์และทรงชมว่าไพเราะมาก หลังจากนั้นพระองค์ท่านก็ประทานพร แล้วก็ทรงเสด็จกลับโดยเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่ง