รามเกียรติ์ ตอนที่ ๖ รามสูร
ฉบับ ดร.สัตยพรต ศาสตรี เป็นต้นเค้าในการเรียบเรียง และฉบับนี้ก็นำมาจากของรัชกาลที่ี ๑ มาเป็นต้นเค้าอีกทีนะครับ
รามเกียรติ์
ตอน รามสูร
สรคะที่ ๔
รามสูร ผู้เป็นทิพยกำเนิด ครั้นเมื่อทราบว่าคันธนูของพระศิวะหักลง จึงได้ทำการท้าทายพระราม เพื่อสู้รบ รามสูร ผู้ถือขวาน ได้ถูกพระรามผู้ชาญฉลาดปราบได้แล้ว จึงได้แสดงอุปนิสัยอันแท้จริงของตนออกมา และเมื่อทราบว่าพระรามคือพระนารายณ์ รามสูรถึงกับขนลุกชูชันไปทั่งร่างกาย แล้วได้ถวายคันธนูที่พระศิวะประทานแก่ตนในกาลก่อน ให้แก่พระราม
พระราม ทรงรับคันธนูไว้ เพื่อตรีเมธ อัยยกาของรามสูร โดยให้รามสูร ขว้างคันธนูไปในอากาศ และพระองค์ก็ทรงตรัสว่า ข้าพเจ้าขอฝากคันธนูนั้นไว้กับพระวรุณเทพ เมื่อเวลาที่ข้าพเจ้าต้องการ ขอให้คันธนูนี้ จงปรากฏและอยู่ในมือของข้าพเจ้าโดยพลัน พระรามตรัสเช่นนี้กะรามสูรแล้วก็ได้ลาจากไป ลุถึงเมืองอโยธยา
หมายเลขบันทึก: 505310เขียนเมื่อ 12 ตุลาคม 2012 08:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน 2014 19:34 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
ขอบคุณ อ.ชยพร และคุณ ธ.วัชชัยนะครับ
ที่แวะมาให้ดอกไม้นะครับ
ขอบคุณอักขณิช และคุณตุ๊กน่ารักนะครับ สำหรับดอกไม้นะครับ
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก