ชีวิต ชีวิต ชีวิต
ถูกลิขิต ถูกกำหนด ขีดเส้นสาย
วางบนเส้น อยู่เป็นข้อ ที่เรียงราย
หลายต่อหลาย ชีวิต อนิจจัง
การที่เกิด การที่อยู่ การที่ทำ
คิดสิ่งโน้น ทำสิ่งนี้ พูดสิ่งนั้น
ก้าวเท้าซ้าย ตามด้วยขวา แล้วชิดพลัน
ถ้าวันนั้น ขาไม่ก้าว จะเป็นไร
ชีวิตนึง เกิดมา เพื่อการณ์นั้น
การได้ก้าว ได้ทำ ถึงจุดหมาย
แต่บางครั้ง ชีวิต ก็กลับลาย
สิ้นสลาย อย่างฉันพลัน และทันใด
สิ่งที่เหลือ เหลือไว้ คือไรเล่า
ความว่างเปล่า สูญสิ้น มิสงสัย
สิ่งที่เหลือ ร่างกาย มลายไป
หลายดวงใจ ร้องไห้ แทบขาดรอน
สิ่งที่เหลือ มีได้ คือใจคิด
คือดวงจิต ผูกพัน ความสดใส
ผูกพัน ถึงแก่นแท้ ของจิตใจ
สิ่งใด ๆ แน่แท้ คือใจเรา
ความสดใส จากผลกรรม ที่ทำนั้น
ช่วยสานฝัน กรรมดี ดั่งเทียนไข
ถึงเล่มน้อย แต่ศรัทธา หนุนนำไป
จากเล็กน้อย จนเติมใหญ่ ด้วยกรรมดี
กรรมดี ๆ ตอนที่อยู่ ได้กำเนิด
ช่างพริ้งเพริด สวยงาม มีสีสัน
ตอนที่อยู่ ทำไว้ คนจดจำ
สิ่งที่ทำ อุดมการณ์ แห่งความดี
แม้วันนี้ ต้องจาก โลกนี้แล้ว
มีดวงแก้ว จากผลกรรม อันผ่องใส
ยังคงอยู่ ให้จดจำ ตลอดไป
จากนี้ไป ไม่มีพี่ ก็จดจำ
ขอมอบแด่ พี่ชาย ที่แสนดี
ที่ตัวพี่ จากไป ไม่กลับหลัง
ขอให้พี่ พบสุข ทุกภพพลัน
เหมือนความฝัน แต่เป็นจริง ที่พี่ไป
จะระลึกถึงพี่เสมอครับ
ขอแสดงความเสียใจแด่การจากไปของ "พี่ชายที่แสนดี" ของอาจารย์ค่ะ
ดิฉันเองเคยสูญเสียท้องชายแท้ ๆ ไปเมื่อ 4 ปีที่แล้วด้วยอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซค์ล้ม ศีรษะฟาดพื้นเสียชีวิตทันที ทุกวันนี้ยังร้องไห้คิดถึงน้องอยู่ ฝันถึงเมื่อไรหรือรู้สึกคิดถึงตื่นมาจะรีบใส่บาตรไปให้ เพราะเป็นสิ่งที่ทำได้อย่างเดียวในเวลานี้ เพียงเพราะเชื่อว่าการใส่บาตรให้ไปนั้นจะเป็นสิ่งที่เราสามารถสื่อถึงกันได้
ตอนที่เสียชีวิตน้องชายของดิฉันอายุเพียง 29 ปี เรียนจบ ม.3 ทำงานเป็นช่างกลึงอยู่ที่โรงงานแถวบ้าน ยังไม่มีครอบครัว เขาไม่ได้มีโอกาสทำอะไรได้ยิ่งใหญ่เพื่อสังคม แต่เขาได้ทำประโยชน์และทำความดีให้กับพ่อแม่ และพี่ ๆ น้อง ๆ อยู่มาก โดยเฉพาะกับตัวของดิฉันเอง ยังไม่ทันที่ดิฉันจะตอบแทนอะไรให้กับเขาได้มาก เขาก็มาจากไป
หวังเพียงว่าวันหนึ่งดิฉันจะได้พบเขาอีกครั้งเมื่อตัวเองหมดลมหายใจเช่นกัน
อาจารย์ปภังกร ที่เคารพ
ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคนที่รักของอาจารย์ปภังกรด้วย ผมเองก็พบกับการสูญเสียคุณพ่อ...แต่ครั้งนั้น ก็ไม่ได้ทุกข์ คิดว่าท่านได้พ้นทุกข์ ในภพนี้แล้วและไปสู่สิ่งดีกว่า ภพภูมิที่สุขสบาย เราเองที่ต้องดำเนินชีวิตต่อด้วยแรงกรรม
ขอให้กำลังอาจารย์ปวีณาด้วย...อ่านข้อคิดเห็นอาจารย์ปวีณาแล้ว ผมก็เศร้าๆครับ ..ขอให้อาจารย์มีกำลังใจที่ดี การจากไปเป็นเรื่องธรรมดา....
ผมเป็นลุกชายคนโต ไม่มีพี่ครับ
คิดเหมือนเด็กๆว่าอยากมีพี่สาว พี่ชายบ้าง
สิ่งเดียวที่ความตายพรากเขาไปจากพวกเราได้ก็คือชีวิต แต่จิตวิญญาณและความดีของพวกเขา จะคงอยู่กับพวกเราตลอดไป
ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของบุคคลที่น้องกล่าวถึง และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเค้าจะไปสู่สุขติในอีกภพหนึ่ง
ขอให้น้องมีความสุขมากๆจ้า
แวะมาทักทาย...ยามดึก..
เป็นกำลังใจ...ก้าวเดินต่อไปในชีวิตนะคะ
ยังเชื่อในเรื่องทำดีได้ดี...ทำชั่วได้ชั่วอยู่คะ...
...
และขอร่วมไว้อาลัย...กับพี่ชายท่านด้วยนะคะ
กะปุ๋ม