การสร้างความปลอดภัยจากการใช้รังสี
A หลักทั่วไปในการป้องกันอันตรายจากรังสี1 การใช้รังสีในโรงพยาบาล ต้องได้รับการดูแลและควบคุมโดยนักรังสีการแพทย์ และพนักงานที่มีความรู้ด้านการป้องกันอันตรายจากรังสีเท่านั้น2 ต้องมีอุปกรณ์ในการวัดรังสีให้กับพนักงานประจำตัวบุคคลที่ทำงานเกี่ยวกับการใช้รังสีและเก็บบันทึกปริมาณรังสีที่ได้รับไม่เกิน 400 mSv/เดือน3 บุคลากรทางรังสีต้องควบคุมให้ปริมาณรังสีโดยจำกัดเฉพาะเขตเท่าที่จำเป็นและใช้อุปกรณ์ป้องกันในส่วนที่เป็นอวัยวะสำคัญเช่นอวัยวะสืบพันธ์และปิดกันรังสีให้ผู้ป่วยเท่าที่จะทำได้4 ต้องระวังและหลีกเลี่ยงไม่ให้สตรีมีครรภ์และเด็กอายุต่ำกว่า 12 ปีได้รับรังสีโดยไม่จำเป็น5 บุคลากรหญิงที่ปฏิบัติงานทางรังสีตั้งครรภ์ต้องแจ้งผู้บังคับบัญชาทราบเพื่อที่จะปฏิบัติงานในตำแหน่งที่จำกัดปริมาณรังสีที่ได้รับหรือมีโอกาสรับน้อยที่สุด ผลการวัดปริมาณรังสีไม่เกิน 400 mSv/เดือน(ขณะตั้งครรภ์)6 การปฏิบัติงานขณะให้บริการรังสีทุกครั้งต้องปิดประตูห้องให้มิดชิดและห้ามมิให้บุคคลอื่นนอกจากผู้ป่วยอยู่ในห้อง เว้นแต่กรณีจำเป็น เจ้าหน้าที่ต้องหาวัสดุที่สามารถป้องกันรังสีให้บุคคล คนนั้นด้วย7 บุคคลากรทางรังสีต้องติดเครื่องวัดรังสีทุกครั้งที่ปฏิบัติงานและไม่เก็นเครื่องวัดรังสีในบริเวรรังสีและทำการส่งวิเคราะห์และเปลี่ยนตามเวลาที่กำหนด8 ถ้าบุคลากรทางรังสีได้รับปริมาณรังสีเกินกว่าค่าที่กำหนด ต้อง- รายงานผู้บังคับบัญชาทันที- ผู้บังคับบัญชามีหน้าที่สอบสวนหาสาเหตุ- ผู้บังคับบัญชาต้องจัดเจ้าหน้าที่ที่ได้รับปริมาณรังสีเกินค่าที่กำหนดไปทำงานในตำแหน่งที่ไม่เกี่ยวข้องกับรังสีตามระยะเวลาที่ปริมาณรังสีที่ได้รับในครั้งนั้นB เครื่องวัดรังสีประจำตัวบุคล ต้องส่งให้กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์วิเคราะห์ปริมาณรังสีที่ได้รับเป็นประจำตามระยะเวลาที่กำหนดไว้แล้วแต่ชนิดของเครื่องวัดC ต้องมีการรายงานผลการวิเคราะห์ปริมาณรังสีให้บุคลากรทางรังสีทราบทุกครั้งD หน้าห้องให้บริการทุกห้องต้องมีป้ายเตือนดังนี้- ป้ายเตือนหญิงมีครรภ์แจ้งให้ทราบก่อนเอกซเรย์- ป้ายเตือนบริเวณรังสี- ป้ายสัญญาณไฟ ห้ามเข้าขณะกำลังปฏิบัติงานทางรังสีไม่มีความเห็น