เมื่อมีโอกาสออกพื้นที่ ย่อมจะพบสิ่งดีดีมาเล่าต่อ อยู่สำนักงานมีแต่งานศึกษาวิเคราะห์ ยังสนใจในประเด็นการนำเสนอเป็นสำนวนกลอนของครูมโน (คุณมโน มณทิพย์) ได้มีการพูดคุยกันได้แง่คิดจากครูในเรื่องศักยภาพของผู้เฒ่าผู้แก่คนชุมพรชอบพูดถึงสิ่งต่างๆที่ประทับใจออกมาเป็นสำนวนกลอนอยู่มากเหมือนกัน น่าจะเป็นทุนเดิมมาจากการละเล่นหนังตะลุง มโนราห์ เพื่อให้เข้ากับยุคสมัย ครูบอกว่าเราน่าจะลองเชิญบุคคลที่มีพรสวรรค์ด้านโคลงกลอนมานั่งคุยกัน โดยตั้งประเด็นบรรยายสถานที่ท่องเที่ยวจังหวัดชุมพร เป็นสำนวนกลอน ผมได้รับปากไว้แล้วและคิดว่าเวลาที่เหมาะสมคงเป็นช่วงบ่ายหรืออาจจะเป็นช่วงเย็น และก่อนจะเลิกสนทนากันครูก็ได้ฝากสำนวนกลอนให้บทหนึ่ง
“ เมืองชุมพรใครมาเยือนเป็นเหมือนญาติ
ธรรมชาติเรือกสวนชวนสุขี
จริงน้ำคำจริงน้ำใจเอื้อไมตรี
มีของดีไม้ผลล้วนมากมาย
เรื่องทุเรียนเลื่องลือมีชื่อก้อง
นามหมอนทอง ก้านยาว มีซื้อขาย
ลองกอง เงาะ มังคุด สุดบรรยาย
ล้วนหลากหลายมากชนิดคนติดใจ
กล้วยเล็บมือมีชื่อประจำถิ่น
ใครได้กินลิ้มรสฤาอดไหว
รสหอมหวานปานน้ำผึ้งสุดซึ้งใจ
หรือนำไปเป็นของฝากมากด้วยคุณ”
สำนวนกลอน คุณครูมโน มณทิพย์ สวนมณทิพย์
ไม่มีความเห็น