หัวใจ "คนทำงาน"

September 14

มิตรภาพที่จางหายไป...น่าเสียดาย

อุตส่าห์ดีใจที่เสร็จงานอบรมนะ แต่ก็พึ่งมารู้ตัวว่ามีบางคนทุกข์โศกกะการทำงานมากมาย

ขนาดว่าจะลาออกเพราะเรื่องนี้...เฮ้อ อยากให้มองโลกอย่างเป็นกลางหน่อย

ทุกคนก็มีภารกิจ มีบทบาทในการทำงานที่ต่างกัน

ไม่มีใครอยากทำงานแบบนี้หรอก...นายสั่งแล้วให้ทำไง ให้ทำคนเดียวหรือไร?

ผลงานมันก็ของหน่วยงานไม่ใช่ของใครบางคน...เราได้จนเกินจะได้แล้ว

เราทำเพื่ออะไร...เพื่อตัวเองเหรอ..เราจะทำให้เหนื่อยทำไมในเมื่อเราได้ทุกอย่างแล้ว

น่าเสียดายที่งานจบ มิตรภาพต้องจบลงไปด้วย

บางครั้งอยากให้คิด  งานคนอื่นเธอก็เข้าไปช่วยเหมือนกันเธอก็ไม่เห็นเคยโกรธคนนั้น

แต่กับชั้นเธอคิดมาก...เธออาจคาดหวังจากตัวชั้นมากเกินไป

เธอไม่รู้หรอกว่าชั้นเองก็ไม่ได้นอนต้องเตรียมสอน เตรียมเอกสารประกอบที่ผู้สอนอีกคนสอนไว้...

มันก้เหนื่อยเหมือนกันนะ 9.00-16.00 เราก็ยืนสอนทั้งวัน ไม่ได้นั่งสบายอะไร

ตี 3 ยังต้องทำงานอยู่เลย...เพื่ออะไร ถ้าเพื่อตัวเราๆจะทำทำไมในเมื่อเราได้ The Best ไปแล้ว

อยากให้มองว่าทำเพื่อหน่วยงานไม่ใช่เพื่อเรา

เราไม่กล้าสั่งใครให้ทำอะไรหรอก เราไม่มีหน้าที่

เราคิดว่าใครมีใจก็มาช่วยกัน แต่ถ้าทำแล้วทุกข์ใจมากมายก็ไม่น่าทำนะ เราก็รู้สึกไม่ดีไปด้วย

ถ้าเรารู้ว่าการทีเธอทำงานแล้วมิตรภาพจะต้องหายไป เราคงไม่ให้เธอทำอะไร เราก็มานั่งพิมพ์ต๊อกแต๊กของเราดีกว่า

ก็แปลกดีที่เธอไม่โกรธคนไม่ทำงาน แต่โกรธคนทำงาน...เพราะชั้นทำให้เธอลำบากมากละมัง

ไม่เป็นไรหรอก หากว่าเราทำงานแล้วปัญหามากนัก ต่อไปเราก็ไม่ทำ ก็จบ

เราคงไม่ดีพอละมัง อาจเลวขนาด...ช่างเหอะ ถ้าเธอจะคิดเช่นนั้น

เราไม่สามารถเปลี่ยนใครได้นอกจากตัวเอง...

ชักเบื่อๆ คนไม่ทำงานก็ดูจะมีชีวิตปกติสุข  แต่คนทำงานเหมือนจะซวย ก็ไม่ทำแล้วเหมือนกัน

บางคนก็ปากดี..เราไม่เคยโกรธใครหรือไง เราโกรธนะโกรธมากเลยแต่เราก้ไม่เคยไม่พูดกับคนนั้น

เราคิดว่านะ..ความเป็นเพื่อนร่วมงานที่ต้องเจอกันมันยังต้องอยู่อีกนาน

ทั้งที่บางครั้งก็อยากจะด่าเหมือนกัน เราก็ได้แต่เฉย ไม่ใช่ไม่เจ็บนะ โคตรเจ็บเพราะบางครั้งมันเด็กกว่าเรา

แล้วก็ชอบดัดหลังเรา บ่อยครั้ง จนเบื่อ... แต่เราก็รู้ไว้ว่าเป็นแบบนั้น

เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก...อย่าไปหาเลย

เราก็แค่คนเลวๆที่อยากทำงานเท่านั้นเอง...แต่ก็ขอโทษที่ต้องเดือดร้อนใคร...

• 11:50 PM
• Add a comment
• Read comments (3)
• Permalink
• Trackbacks (0)
• Blog it

Permalink

http://luck-dee.spaces.live.com/blog/cns!78C01A4CFB0476E4!382.entry

Comments

• Sayamon Insaard

  Sayamon Insaard ขอบคุณปุ๋มเพื่อนรัก มิตรภาพที่ไม่เคยจางหายเรารักกันเพราะเราไม่เคยคาดหวังในกันและกัน หัวใจของการทำงานและความเป้นเพื่อนคือการให้ และอถัย เราอาจก้าวพลาดพลั้งเพื่อนควรปล่อยมือหรือดึงมือเราขึ้นมา  หากแต่ไม่มีใจคิดแต่จะให้คนอื่นให้ เราก็คงเป็นเพื่อนกันไม่ได้ มิตรภาพมันมีความหมายมากกว่าคนที่กินข้าวกัน คุยกัน  แก่นมันคือ ความจริงใจที่ไม่คาดหวังอะไรจากการให้นั่นเอง รักปุ๋มสำหรับกำลังใจที่มีให้มา บางครั้งการที่เราแค่ได้พูดคุย ก็ลึงซึ้งกว่าคนที่ได้พบเจอในสังคมนัก ...หากว่าวันนี้เธอเป็นดังพลัง คอยส่องทางให้ชั้น    หากวันใดเธอพลาดพลังมีชั้นคอยเขียงข้าง    แม้ตัวห่างไกล..แต่ใจเราไม่ห่าง       สะท้อนว่าคนใกล้ตัวอาจไม่ได้มีมิตรภาพที่แท้จริงเสมอไป... รักคืออะไร ?  สำหรับเรารักคือการให้โดยไม่คาดหวังว่าจะได้อะไรกลับมา แต่เรามีความสุขในการให้นั้น  แต่ถ้าคุณให้แล้วไม่มีความสุขแสดงว่าคุณคาดหวังจากอีกฝ่ายให้เป็นอย่างที่คุณปรารถนา บางครั้งไม่มีใครเป็นได้ดังใจหวัง คุณจึงเสียใจ... เราเปลี่ยนใครไม่ได้นอกจากตัวเอง.... September 15 9:41 AM (http://luck-dee.spaces.live.com/)

• Dr.Ka-Poom

  (no name) ปุ๋มภูมิใจในตัวพี่เอเสมอนะคะ ... ขอบคุณ และดีใจที่ได้มาอ่านบันทึกนี้ September 15 9:35 AM (http://kapoomrim.spaces.live.com/)

• Dr.Ka-Poom

  (no name) กำลังใจเสมอนะพี่เอง... ประคองอารมณ์ตนเองให้ได้... ทำตามฝันของตัวเองต่อไป... ใครไม่ทำช่างใคร... ช่างหัว... แต่เรา.. ตอบตนเองได้ว่า เราทำไปเพื่ออะไร... September 15 9:29 AM (http://kapoomrim.spaces.live.com/)

 

Note: บันทึกของเพื่อน...ที่นำมาบันทึกไว้เพื่ออยากให้กำลังใจ

 

[^ - ^]

ผมห่างหายไปจากบอร์ดหลายอาทิตย์ เพราะต้องทำการบ้านส่ง วันนี้ก็แวะเข้ามาก็พบว่า

ดร กะปุ๋ม มีการตัดพ้อ นิดๆ กับบรรยากาศการทำงาน

นานๆ จะเจอสักที เพราะหลายคนก็สงสัยว่า ดร กะปุ๋ม เคยโกรธใครหรือเปล่า เพราะมองอะไรทางบวกไปหมด

เป็นกำลังใจให้นะครับ

[Ka-Poom]

ยิ้มๆๆ...ดีใจคะ...ที่ได้เจอคุณ"คนไกล"...

ถ้อยความข้างต้น....เป็นบทบันทึกของเพื่อนที่รักคนดีของกะปุ๋มคะ...เพื่อนเป็นคนเก่ง ขยัน และคนดี เป็น programmer มือฉมัง ทำงานอุทิศไม่เคยเพื่อการค้า...

...

เพื่อนเพิ่งเจอคลื่นอีกระลอกของชีวิต...กะปุ๋มจึงอยากให้กำลังใจเธอคะ...กำลังแม้น้อยนิดและห่างไกล แต่กะปุ๋มก็อยากให้เพื่อนรับรู้คะว่า กะปุ๋มยังอยู่...และให้กำลังคะ...

ขอบคุณนะคะ...สำหรับกำลังใจ

แต่กะปุ๋มขอนำส่งถึงเพื่อนกะปุ๋มแล้วกันนะคะ

หวังว่าคุณคนไกลคงไม่ว่านะคะ

*^__^*

กะปุ๋ม

[ปภังกร]

• .........
• พอคุยกับกะปุ๋มเสร็จ ก็เข้าไปเขียนกลอนให้พี่คนหนึ่ง ที่เพิ่งจากโลกนี้ไป อย่างไม่มีวันหวนคืน
• อย่างที่คุยกันเมื่อกี๊ครับ
• เขียนแล้วเศร้า หมดแรงเลยครับ
• หัวใจดี ๆ ของคนดี ๆ ที่ทำงานหาเงิน เป็นเสาหลักของครอบครัว คิดแล้วน่าท้อใจครับ
• กะปุ๋มเชื่อเรื่องกรรมไหมครับ (ขอถามอีกครั้ง)
• ทำไมคนที่มุ่งทำกรรมดี แล้วมักจะได้รับผลตอบแทนแบบนี้
• ทำไมคนที่มุ่งทำกรรมไม่ดี แล้วมักจะได้รับผลตอบแทนแบบนั้น
• ชาติหน้า มีจริงหรือเปล่าครับ
• ทำไมคนดี คนทำดี ถึงต้องรอชาติหน้า ถึงจะได้รับผลจากสิ่งที่ดี ๆ เหล่านั้น
• ทำไมคนไม่ดี คนทำไม่ดี ถึงได้รับสิ่งดีอย่างฉับพลัน ถึงกระนั้นชาติหน้า ไม่ได้เกิด ช่างปะไร
• ชักเริ่มท้อแท้กับระบบบาปบุญบ้างแล้วครับ.........

[ศิริ]

โชคดีที่ยัง "มี" งานให้ทำ

ใคร ทำ ไม่ทำ แต่เรายังมีงานให้ "ทำ"

เฮ้อ! ยังมีคนอีกมากมายนักที่ยังไม่มีงานให้ทำ และกำลังมองหางาน

ยังมีคนอีกมากมายที่ต้อง "ทุกข์" และ "ลำบาก" กับการหางานทำ

ทุกอย่างมันต้องผ่านไป เมื่อวันที่เรามองย้อนกลับมา ก็อาจแปลกใจว่า ทำไม? จึงคิดเช่นนี้หนอ

---^_^---มาให้กำลังใจ "หัวใจ" คนทำงาน

ไม่แน่ใจว่าเข้าประเด็นรึเปล่า???

[Ka-Poom]

อ.จอห์น...

เมื่อสักครู่นั่งอ่านหนังสือ..."มีชีวิตที่คิดไม่ถึง"...ของ ดังตฤณ...ที่พูดถึงเรื่องเกมกรรม...อาจให้คำตอบได้เกี่ยวกับเรื่องกรรม..และการทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว...และเพราะอะไรตอนนี้คนทำไม่ดีถึงยังได้ดี...ก็เพราะกรรมดีที่มียังเหลืออยู่...ทุนแห่งชีวิตที่ร่อยหลอลงเรื่อยๆ...หากไม่สะสมหรือเพิ่มพูนทุนนั้น...กรรมที่ก่อไว้...ก็จะได้รับซึ่งผลแห่งกรรมนั้น...

ขอบคุณคะ

กะปุ๋ม

[Ka-Poom]

คุณศิริ...

หัวใจตรงกันอีกแล้ว...

กะปุ๋มรู้สึกเหมือนน้าน..นาน..ไม่ได้เข้ามา Gotoknow...ทั้งๆ ที่บันทึกนี้ก็แว้บ...เข้ามาบันทึกเมื่อวาน...จากนั้นก็ไปทำภารกิจ...ต่อ...และก็แวะเวียนมาเป็นระยะ...จนมาถึงเพลานี้...เดาๆ ว่าคุณศิริก็อยู่หน้าจอแน่ๆ...ดีใจคะดีใจ...

...

ขอบคุณนะคะที่เข้ามา ลปรร. บันทึกนี้กะปุ๋มอยากให้กำลังใจคนทำงาน "ทุกคน"คะ...รวมทั้งคุณศิริด้วยนะคะ...

...

*^__^*

กะปุ๋ม

[นางสาวยุพา แก้วเขียว]

ทุกคนอาจมีปันหามากมาย ไม่ว่าเรื่องอะไร ที่สุดชีวิตคนต้องแก้ก่อนอันดับแรกคือเรื่องงาน ถ้าไม่มีงานแล้วทุกคนจะยืนอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร ปัจจุบันนี้ไม่มีคัยที่สามารถที่จะเลือกงานที่ตัวเองชอบได้ แต่ต้องเลือกงานที่อะไรก็ได้ที่สามารถได้เงินมา ขอแค่ทุกคนอย่าเลือกงานเลย ถ้าเราตั้งจัยจะทำงานอะไรที่ชอบหรือไม่ถ้าเราตั้งจัยมันประสบความสำเร็จได้อยู่แล้ว คัยมีเรื่องทุกจัยเรื่องงานไม่มีทางออก เรื่องชีวิตที่คิดว่าแย่ในตอนนี้ ไม่ว่าเรื่องงาน เรื่องความรัก ทุกเรื่องยินดีเป็นเพื่อนคุยเพราะคิดว่าเวลาอยู่ ณ เวลานั้นมันเป็นอะไรทที่แย่มากๆเคยประสบมาก่อน เคยคิดฆ่่าตัวตายก็ว่าได้ 0844635781ยินดีค่ะ