สืบเนื่องจากการสอน KM นิสิต ป.ตรี ดัง "Link" จึงเกิด My After Learning Review 1 ดังนี้
ก่อนมาเรียนวันนี้ ดิฉันรู้สึกเหนื่อยหน่ายกับงานที่รุมเร้า หนังสือกองใหญ่ อาจารย์ที่คอยกดดันว่า ปีสี่แล้วแต่ไม่รู้เรื่องอะไร เพื่อนๆที่ชอบคุยแต่วิชาการ ดิฉันอยากย้อนเวลากลับไปเรียนปี 1 ที่แสนสบาย วันๆก็ใช้ชีวิตแบบสนุก เช้าตื่นมาเรียน เย็นไปเดินเล่นสนามหญ้าสีเขียว แล้วไปนั่งร้านนมฟังเพลง ไปไหว้พระนเรศวรที่ลานสมเด็จ แล้วกลับหอนอน
แต่เดี๋ยวนี้ ตื่นเช้า เรียน ทำงาน อ่านหนังสือ นอน จนบางวันลืมทานข้าวไปซะงั้น แต่พอดิฉันมาเรียนในเรื่อง " Who Moved My Cheese" ดิฉันรู้สึกได้ถึงสิ่งที่มีค่าทางความคิด ซึ่งดิฉันก็คิดได้มาก่อน แต่วันนี้รู้สึกเห็นภาพชัดเจน ใครจะคิดว่าสัตว์ ที่ดูไม่รู้เรื่อง มันจะต้องหาทางทุกวันให้มันอยู่รอด ไม่ว่ามันจะเหนื่อยหรือเจออุปสรรค มันก็ต้องฟันฝ่าเพื่อให้ถึงเป้าหมาย และเมื่อไปถึงเป้าหมายแล้ว ก็อย่าหยิ่งผยองกับความสำเร็จที่ได้ จงเตรียมใจรอรับถ้าวันหนึ่งมันจะเปลี่ยนแปลง
เมื่อดิฉันได้คิดตรึกตรอง ก็พบว่า ทุกวันนี้สิ่งที่ดิฉันทำอยู่มันก็เพื่อตัวดิฉันเองทั้งนั้น ความเปลี่ยนแปลงที่มาเยือน ที่ดิฉันพร่ำบอกว่าไม่ไหวแล้ว แต่ฉันก็ทำมันอยู่ทุกวัน จริงๆ แล้ว สิ่งที่ดิฉันค้นพบคือ งานทุกงานที่ฉันทำลงไป ฉันก็ได้ความภาคภูมิใจตอบแทนมา เคยเจออุปสรรคให้ทำงานใหม่ ฉันก็ได้ผลงานที่ดีขึ้นกลับมา
ฉันเห็นแก่ตัวตั้งนาน โทษอาจารย์ที่สั่งงานเยอะ โทษพ่อ แม่ ที่บังคับให้ฉันเรียนในสิ่งที่ฉันไม่ชอบ แต่วันนี้ ฉันรู้แล้วว่า ทุกคนทำเพื่อฉัน วันข้างหน้า ไม่ว่าจะเจออุปสรรค หรือฉันต้องล้มลุกคลุกคลานแค่ไหน ฉันจะไม่ย่อท้อ จะเก็บอุปสรรคมาเป็นแรงผลักดันให้ฉันก้าวสู่ความสำเร็จ และเมื่อถึงความสำเร็จ ฉันก็จะใช้ชีวิตอยู่บนความไม่ประมาท
วีรยา นาคแกมแก้ว
ขอบคุณคุณวีรยา นาคแกมแก้วมากครับที่ทำ AAR หรือ ALR มาแลกเปลี่ยนกัน อยากฟังความเห็นของผู้รับการอบรมและผู้อบรมในเรื่องชื่อตัวละคร หากมีเวลาและความเห็นเชีญแลกเปลี่ยนได้ที่
http://gotoknow.org/blog/CHEESE/65881
หรือจะต่อในข้อคิดเห็นบันทึกนี้ก็ได้ครับ
และก็ต้องขอบคุณอาจารย์มาลินี ธนารุณที่เปิดบันทึกนี้ให้ได้อ่านกัน
ด้วยมิตรภาพ
ธัญญา ผลอนันต์