เมตตารักตัวเองอย่างถูกวิธี


เมตตา รักตัวเองอย่างถูกวิธี เกิดสมาธิ เกิดพลัง ...

สืบเนื่องจาก เมื่อ สมาธิแตกกระเจิง คำถามนี้
ส่งผลให้มี บันทึกเปี่ยมเมตตานี้

และจากความคิดเห็นนี้ กับ อันนี้ (เริ่มสนุกมั้ยคะ)เกิดบันทึกต่อยอดค่ะ

 

เมตตารักตัวเองอย่างถูกวิธี

 

心

 

เมื่อคิดทบทวนถึงงานที่ทำได้เมื่อวาน ทั้งปริมาณชิ้นงานที่นับได้ และความคิดที่ปิ๊งแวบขึ้นมา

งานที่ได้นั้น มากกว่าวันทำงานและมากกว่าที่คาดเอาไว้

                                 
                                   

 

เกิดขึ้นได้อย่างไร

นอกเหนือไปจากนั้น

วันเปิดทำงานวันนี้หลังวันหยุดสามวัน เราแจ่มใสทั้งที่นอนน้อยกว่าปกติไป(ตั้ง)สามชั่วโมง
(เดิมนอนแปดชั่วโมง)

กระทั่งแอ๊ดไวเซอร์อดทักไม่ได้ว่า
What happens.
What's a nice weekend.

 

เปิดมามี meeting แบบ MDT(Muscle Multidisciplinary Team) เป็นรายการแรกทุกเช้าวันอังคาร
เราหยิบโน่น หยิบนี่และเสริ์ฟ paperอย่างฉับไว

เมื่อแอ๊ดไวเซอร์เลิกคิ้วเป็นคำถาม เกือบยักไหล่ตอบกลับแบบคนอังกิ๊ด อังกฤษ(แต่ไม่กล้า) 

consultant หลาย ๆ ท่าน คงรู้สึกนะคะ ถึงกับแซวว่า
อากาศดี มี sunshine ใช่มั้ยนี่ จ่าริยาถึงคึกคัก
(ตรง ja ต้องออกเสียงแบบมี ย-ยักษ์ปนเยอะ ๆ ค่ะ)

 

                   

 

 

หลังจากอ่านคำตอบในบันทึกที่ได้รับจากอาจารย์เกษตรนักกวี

อ่านซ้ำ ๆ คิดตามช้า ๆ

โดยเฉพาะตรงนี้

 

2. ทำงานต่อไปเถอะครับ.. ทำน้อย ได้น้อย ก็ไม่เป็นไร

– เพราะถ้าทำมาก แต่ไม่มีสมาธิ ก็อาจจะผิดได้มากนะครับ –

แต่ต้องทำบ้าง เพื่อรักษา (Keep) อารมณ์แห่งการกระทำไว้ น่ะครับ...

 



เกิดความเข้าใจ

เกิดความเมตตา

เกิดความรักตัวเอง

คิดให้อภัยตัวเอง

                       

 

 

จึงเกิดกำลังใจ

ค่อย ๆ ทำงานโดยหยิบชิ้นที่งาย ไม่ยุ่งยาก ขึ้นมาทำก่อน

เมื่อเสร็จหนึ่งชิ้น หยิบอีกชิ้น อีกชิ้น และอีกชิ้น 

                                         

 

คั่นรายการด้วยผลไม้ ลูกพีชสดที่เริ่มไม่สด แต่ยังหอม อร่อย ชื่นใจ

ซื้อตุนเอาไว้เพราะตั้งใจเก็บตัวไม่ออกไปไหนสามวัน

 

ตอนหยิบชิ้นงานที่ยาก กะว่าอ่านผ่าน ๆ ไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นไร

ปรากฏว่ารู้เรื่อง ต้องรีบจดความคิดไว้กลัวลืม  

                                  

 

ได้ข้อคิดเตือนใจ

ยามรู้สึกว่าไม่มีสมาธิ เป็นเพราะกังวลใจเรื่องอื่นอยู่หรือเปล่า 

 

ยามหม่น ขุ่นมัว เหนื่อยหรือเปล่า พักผ่อนบ้าง

ใจหรือความคิดจำเป็นต้องมีระยะหยุดพัก นั่งสงบ นั่งสมาธิ

เพื่อให้เกิดสมาธิ หรืออย่างน้อย เกิดสงบ แล้วเกิดพลัง

 

ยามเหงา เพราะเรารักตัวเองไม่เป็นหรือเปล่า

หรือเพราะเราไม่รักตัวเอง จึงทนอยู่กับตัวตนคนเดียวไม่ได้                          

                                 

 

                                    

 

เมื่อคิดทำงาน 

 

ลืมเอาใจจดจ่อที่งานตรงหน้าหรือไม่

ปล่อยใจล่องลอยไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

 

มัวเอาใจไปคิดถึงงานชิ้นอื่น

หรือคิด หรือทำหลายเรื่องในคราวเดียวกัน

มีสำนวนคนที่นี่ชอบพูดกัน Haste makes waste.


หรือคิดเรื่องงานจริงทีละชิ้น

แต่คิดไม่เป็นระบบ คิดวนเวียน คิดซ้ำซ้อน

ไม่ได้จดข้อสรุปออกมาทบทวน

 

 

อย่างไรก็ตาม ข้อควรทำ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย

เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน

จะมีกี่ข้อก็ตาม

 

 

ไม่ได้ผลถ้า เราไม่แจ่มใส ไม่มีความสุข

 

                                      

 

 

 

เพราะฉะนั้น ทำงานเมื่อเราพร้อม ดีกว่านะคะ

หากใจยังขุ่นมัว มองหาสาเหตุ แล้วขจัดหรือลด

       

                                       

      

 

ไม่หงุดหงิด ไม่รีบเร่ง แต่ไม่ถึงกับหยุดงาน

 

 

 

 

ขอให้ทุกคนทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

 

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ 

หมายเลขบันทึก: 500500เขียนเมื่อ 29 สิงหาคม 2012 05:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 16:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

- ภูมิใจด้วย มาก ๆ เลย นะครับ

มีความเห็นเช่นเดียวกับ อ.Blank ค่ะ

  • บอกคำเดียวเลยว่ามหัศจรรย์กัลยาณมิตรค่ะ
  • "แบ่งปัน เรียนรู้
  • เป็นครูให้กัน สร้างสรรค์สิ่งใหม่"
  • ครบวงจรเลยค่ะพี่หมอเล็ก
  • บันทึกอะไรกัน ช่างน่ารัก งดงามเช่นนี้
  • มาอ่าน
  • เอาธรรมชาติสวยๆจากกำแพงแสน
  • มาฝากด้วยครับ

Blank 謝謝你

เซี่ยเซี่ยหนี่ ค่ะ

พื้นที่แห่งความสุข คือ การได้เล่าเรื่องของเราให้ผู้อื่นรับรู้

  เหมือนได้เพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขค่ะ

Blankพี่ตุ๊กตา ขอบคุณรอยยิ้มและกำลังใจที่มาฝากไว้ค่ะ

ยามรู้สึกว่าไม่มีสมาธิ เป็นเพราะกังวลใจเรื่องอื่นอยู่หรือเปล่า

จิตมันวิ่งไปเรื่อยค่ะ.. คิดอะไรไม่รู้เนื้อรู้ตัว

แต่เมื่อเริ่มฝึก.. ก็รู้สึกตัวเร็วขึ้นค่ะ (แต่ไม่ได้ตลอด มันยากส์)

 

Blankยืมคำไปใช้ค่ะ

 

มหัศจรรย์กัลยาณมิตร

ค่อยคุยวันหลัง สัปดาห์นี้งานตรึมค่ะ

งดงามและทรงพลังมากครับ

...

ใจหรือความคิดจำเป็นต้องมีระยะหยุดพัก นั่งสงบ นั่งสมาธิ

เพื่อให้เกิดสมาธิ หรืออย่างน้อย เกิดสงบ แล้วเกิดพลัง

Blank

ยามรู้สึกว่าไม่มีสมาธิ เป็นเพราะกังวลใจเรื่องอื่นอยู่หรือเปล่า

จิตมันวิ่งไปเรื่อยค่ะ.. คิดอะไรไม่รู้เนื้อรู้ตัว

แต่เมื่อเริ่มฝึก.. ก็รู้สึกตัวเร็วขึ้นค่ะ (แต่ไม่ได้ตลอด มันยากส์)

...

คล้าย ๆ กันค่ะ ยังต้องฝึกไปเรื่อย ๆ 

วิธีหนึ่งที่ใช้ในวันที่เขียนบันทึก คือทำตามที่อ.ชยพรแนะนำ ทำเท่าที่ทำได้ ไม่คาดหวังไว้ก่อนให้มากเกิน

ทำไปเรื่อย ๆ ไม่เพ่งไปที่ "ฉันกำลังไม่มีสมาธิ นะ"

ราวกับเรานั่งอยู่ในบ้าน แล้วมองดูความไม่นิ่งของเราเหมือนคนคนหนึ่งเดินผ่านหน้าบ้าน

ดูแต่ไม่ร้องทักน่ะค่ะ

กานดาน้ำมันมะพร้าว
จัตุเศรษฐธรรม
kunrapee
Sila Phu-Chaya
Tawandin
ครูทิพย์
Wasawat Deemarn
ยุวนุช
ขจิต ฝอยทอง
คนบ้านไกล
ชยพร แอคะรัจน์
ชลัญธร
ชาดา ~natadee
ณัฐรดา
ดร. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์
..ปริม pirimarj...
แผ่นดิน
kwancha
อ.นุ
ครูอนันต์
KRUDALA
โอ๋-อโณ

ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ

ใช้บันทึกนี้เป็น ยาใจ ยามต้องปั่นงาน ค่ะ

มาอ่านเพื่อเลือกบันทึก blog to book

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท