บ้าน...ในความหมายของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน
แต่มันจะเป็นที่ที่คุ้นเคย อุ่นใจ และรู้สึกปลอดภัย
ยามที่....ลมหนาวพัดมาทางหน้าต่างในตอนนี้..
ทั้งที่หยาดฝนยังไม่ขาดสาย.. ฤดูกำลังจะเปลี่ยนแปลงไป...
เมื่อห่างบ้านที่ไร ฟ้า ฝน มักกระทบจิตใจทุกที....
เห็นฝนตกก็คิดถึงบ้านจัง.... ฝนที่บ้านคงตกหนักกว่านี้มาก....
พ่อคงกำลังย้ายรถจักรยานที่จอดนอกร่มอยู่.... แม่อาจกำลังวิ่งเก็บผ้า ... หมาแมวคงกำลังวิ่งหลบฝน.... ไม่รู้ว่าลูกนกบนหลังคาจะเปียปอนไหม....
เป็นวันที่คิดถึงบ้านเหลือเกิน...
วันที่คุณคิดถึงบ้านสำหรับเด็กวัยรุ่นที่ยังขอตังค์คุณพ่อคุณแม่อยู่ นอกจากวันที่ตังค์หมด.
.เคยคิดถึงบ้านกันไหมนะ ^_^ เป็นความคิดขำ ๆ เมื่อมองภาพตัวเองวันที่จากบ้านมา... มาสู่กรุงเทพ ฯ ที่สภาพสังคมวุ่นวายกว่าที่บ้านมาก...
ฉันทิ้งความรักความห่วงใยจากบ้านมาเพื่อสิ่งใดกัน....
เมื่อมีลมหนาวก็จะทำให้นึกถึงผ้าห่มอุ่นที่บ้าน.. นอนที่บ้านคงอุ่นกว่านี้นะ.. เพราะคงได้อุ่น...ท่ามกลางคนเรารักและรักเรา... อยากกลับบ้านเหลือเกินในเวลาที่เห็นฝน...
แต่ไม่อยากกลับไปมือเปล่า อยากนำความสำเร็จ.. และความคืบหน้าในชีวิตไปฝากคนที่บ้านด้วย...
คนที่ต้องจากบ้านจากคนรัก...ย่อมรู้ดีถึงความเหงาและเศร้าอย่างไม่มีเหตุผล
สำหรับคนที่ไม่เคยห่างบ้าน...เมื่อคุณเห็นสายฝน...คุณอาจจะรู้สึกธรรมดา แต่กับฉันแล้ว ...สายฝนและรอยน้ำตาของความคิดถึงบ้าน มักจะมาพร้อม ๆ กัน
....let me go home
ที่ใดฤา..จะอุ่นเท่าที่บ้าน...
ห่างมานานยังฝากใจไว้คิดถึง...
แม้ห่างกันไม่ห่างไกลใจคำนึง...
.ยังคิดถึงตราตรึงในหัวใจ...
คิดถึงบ้านเหมือนกันค่ะ เป็นกำลังใจให้ปฏิบัติภารกิจเสร็จ และกลับบ้านในเร็ววันนะคะ
ละมุนละไมยได้อรรถรสในการเสพเหลือเกิน...แต่ไม่อยากกลับไปมือเปล่า อยากนำความสำเร็จ.. และความคืบหน้าในชีวิตไปฝากคนที่บ้านด้วย เช่นกันค่ะ...จากบ้านที่แสนอบอุ่นมาอยู่แดนไกลในสังคมที่วุ่นวาย...เหมียน ๆ กัน!
นำบทเพลง...มาฝากค่ะ ไม่ทราบว่าจะเศร้ากว่าเดิมใหม "...คิดถึงแม่ขึ้นมา น้ำตามันก็ไหล อยากกลับไป ซบลงที่ตรงตักแม่ ในอ้อมกอดรักจริง ที่เที่ยงแท้ในอกแม่อุ่นเกินใคร อีกไม่นาน ลูกจะกลับไป.......ไปซบลงที่ตรงตักแม่" อย่าเศร้าค่ะ ฝนตกเดี๋ยวก็หยุด...พอฝนหยุกเราจะได้วิ่งกลับบ้านพร้อมกัน...เพราะเราก็คิดถึงบ้านเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้นำความสำเร็จไปฝากที่บ้านค่ะ...ไม่ได้มาเปล่า แต่เอาหัวใจมาฝาก คิดถึงมาก สู้ ๆ ค่ะ