ที่ใดฤาจะอุ่นเท่าที่บ้าน...


บ้าน เป็นคำที่มีความหมายในตัวเองเพราะเป็นที่ซึ่งอุดมไปด้วยความสุขและความกลมกลืนของชีวิต

บ้าน...ในความหมายของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน

 แต่มันจะเป็นที่ที่คุ้นเคย อุ่นใจ และรู้สึกปลอดภัย

ยามที่....ลมหนาวพัดมาทางหน้าต่างในตอนนี้..

ทั้งที่หยาดฝนยังไม่ขาดสาย.. ฤดูกำลังจะเปลี่ยนแปลงไป...

เมื่อห่างบ้านที่ไร ฟ้า ฝน มักกระทบจิตใจทุกที....

 

เห็นฝนตกก็คิดถึงบ้านจัง.... ฝนที่บ้านคงตกหนักกว่านี้มาก....

พ่อคงกำลังย้ายรถจักรยานที่จอดนอกร่มอยู่.... แม่อาจกำลังวิ่งเก็บผ้า ... หมาแมวคงกำลังวิ่งหลบฝน.... ไม่รู้ว่าลูกนกบนหลังคาจะเปียปอนไหม....

เป็นวันที่คิดถึงบ้านเหลือเกิน...

วันที่คุณคิดถึงบ้านสำหรับเด็กวัยรุ่นที่ยังขอตังค์คุณพ่อคุณแม่อยู่ นอกจากวันที่ตังค์หมด.

.เคยคิดถึงบ้านกันไหมนะ ^_^ เป็นความคิดขำ ๆ เมื่อมองภาพตัวเองวันที่จากบ้านมา... มาสู่กรุงเทพ ฯ ที่สภาพสังคมวุ่นวายกว่าที่บ้านมาก...

ฉันทิ้งความรักความห่วงใยจากบ้านมาเพื่อสิ่งใดกัน....

เมื่อมีลมหนาวก็จะทำให้นึกถึงผ้าห่มอุ่นที่บ้าน.. นอนที่บ้านคงอุ่นกว่านี้นะ.. เพราะคงได้อุ่น...ท่ามกลางคนเรารักและรักเรา... อยากกลับบ้านเหลือเกินในเวลาที่เห็นฝน...

แต่ไม่อยากกลับไปมือเปล่า อยากนำความสำเร็จ.. และความคืบหน้าในชีวิตไปฝากคนที่บ้านด้วย...

คนที่ต้องจากบ้านจากคนรัก...ย่อมรู้ดีถึงความเหงาและเศร้าอย่างไม่มีเหตุผล

สำหรับคนที่ไม่เคยห่างบ้าน...เมื่อคุณเห็นสายฝน...คุณอาจจะรู้สึกธรรมดา แต่กับฉันแล้ว ...สายฝนและรอยน้ำตาของความคิดถึงบ้าน มักจะมาพร้อม ๆ กัน

 

....let me go home

ที่ใดฤา..จะอุ่นเท่าที่บ้าน...

ห่างมานานยังฝากใจไว้คิดถึง...

แม้ห่างกันไม่ห่างไกลใจคำนึง...

.ยังคิดถึงตราตรึงในหัวใจ...

 

 

หมายเลขบันทึก: 50042เขียนเมื่อ 14 กันยายน 2006 11:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:54 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

คิดถึงบ้านเหมือนกันค่ะ   เป็นกำลังใจให้ปฏิบัติภารกิจเสร็จ และกลับบ้านในเร็ววันนะคะ

ละมุนละไมยได้อรรถรสในการเสพเหลือเกิน...แต่ไม่อยากกลับไปมือเปล่า อยากนำความสำเร็จ.. และความคืบหน้าในชีวิตไปฝากคนที่บ้านด้วย เช่นกันค่ะ...จากบ้านที่แสนอบอุ่นมาอยู่แดนไกลในสังคมที่วุ่นวาย...เหมียน ๆ กัน!

นำบทเพลง...มาฝากค่ะ ไม่ทราบว่าจะเศร้ากว่าเดิมใหม "...คิดถึงแม่ขึ้นมา น้ำตามันก็ไหล อยากกลับไป ซบลงที่ตรงตักแม่ ในอ้อมกอดรักจริง ที่เที่ยงแท้ในอกแม่อุ่นเกินใคร อีกไม่นาน ลูกจะกลับไป.......ไปซบลงที่ตรงตักแม่" อย่าเศร้าค่ะ ฝนตกเดี๋ยวก็หยุด...พอฝนหยุกเราจะได้วิ่งกลับบ้านพร้อมกัน...เพราะเราก็คิดถึงบ้านเหมือนกัน

เป็นกำลังใจให้นำความสำเร็จไปฝากที่บ้านค่ะ...ไม่ได้มาเปล่า แต่เอาหัวใจมาฝาก คิดถึงมาก สู้ ๆ ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท