ยังไม่มี "ข่าวดี" เรื่องใหญ่ๆ ให้เล่า วันนี้เลยขอเล่าเรื่องเล็กๆ ของคนใจดี ที่อยากเล่าเพราะว่า เป็นเรื่องเกินความคาดหมาย คือ "ได้" มากกว่าที่ขอ (ส่วนใหญ่จะได้เท่าที่ขอ)
พอดีว่าพรุ่งนี้จะต้องเจาะเลือดเพื่อทำการทดลองบางอย่าง วันนี้เลยต้องไปหาเข็มและไซริงค์มาเตรียมไว้ เดินลงไปที่ OPD Lab เจอคุณตาค่ะ อยู่เวรพอดี เลยเอ่ยเอื้อนว่า
nidnoi : "พี่คะ ขอเข็มกับไซริงค์ 2 ชุดค่ะ"
คุณ ตาค่ะ : "ได้ค่ะ จะเอาแบบกี่ซีซี คะ"
nidnoi : "ขอแบบ 10 cc ค่ะ"
คุณตาค่ะ หันไปหยิบเข็มและไซริงค์ให้สองชุด พร้อมทูนิเก้ (สายยางรัดแขน เวลาเจาะเลือด) แถมมาด้วย แล้วยังถามต่อว่า
"แล้วสำลีและแอลกอฮอล์ เอาด้วยมั๊ย" คุณตาค่ะกำลังจะหยิบให้ เลยต้องรีบบอกว่า มีแล้วค่ะ
โห...นอกจากคุณตาค่ะ จะรู้งานดีคือจะจัดให้ทุกอย่างที่จำเป็นต้องใช้แล้วยังใจดีอีกต่างหาก เรียกได้ว่าให้มากกว่าที่ขอ
ขอบคุณสาวฮีมาโตผู้ใจดี
เรื่องเล่าเล็กๆ แต่บอกอะไรที่ใหญ่ๆ คือใจใหญ่ครับ
นี่เขาเรียกว่า "การใส่ใจ" และให้ "ความสำคัญ" อย่างแท้จริง
บุคลากรที่น่ารักของ พยาธิวิทยา - มอ. ครับ
คุณจตุพรคะ
เห็นด้วยค่ะ การใส่ใจและให้ความสำคัญ แม้กับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เป็นสิ่งที่ดี (คล้ายๆ กับที่คุณจตุพรเป็นอยู่)
คุณพี่กานต์ค่ะ
มีคนๆ หนึ่งค่ะที่เป็นแบบนี้บ่อยๆ คือให้มากกว่าที่ขอ.....คนๆ นั้นคือคุณแม่ของสองน้ำ เห็นด้วยมั๊ยเอ่ย
ขอบคุณพี่โอ๋ค่ะ ...ที่มาช่วยเติมเต็ม (หวังว่าคุณขจิต คงตามไปดู)