ค้นพบตัวเอง
วันนี้ตอนบ่าย เกิดเหตุการณ์ตื่นเต้นขึ้นเล็กน้อย เมื่อมีสัญญาณเตือนภัยไฟไหม้ดังขึ้น ด้วยความที่สงสัย หรืออาจจะมีไฟไหม้เกิดขึ้นในจุดใดจุดหนึ่งจริง? เราก็พากันออกมาข้างนอก (ตามแผน) ...
แต่....ไม่เพียงห้องเราเท่านั้น เสียงดังไปทั่วระเบียงทั้ง 4 ชั้น ตะโกนถามกัน ก่อนจะไปยังจุดรวมพล ก็พบว่าสาเหตุไม่ใช่ไฟไหม้ แต่ที่แท้ช่างไปโดนสายไฟขณะที่กำลังซ่อมห้องน้ำอยู่ (เฮ้อ ! โล่งอก) แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็เป็นการพิสูจน์ว่า ทุกอย่างยังเป็นไปตามแผน
ช่วงนี้เลยอดสังเกตุตัวเองไม่ได้ว่า เราเป็นคน "เจ้าปัญหา" รึเปล่า? และ "ขี้สงสัย" มากไปไหม? และทำไมจึงเป็นเช่นนี้ ก็ "ค้นพบตัวเอง" ว่ามี " ข้อเสีย ".....นั่นเอง
- เป็นคนขึ้ลืม (หากโกรธใครรับรองว่าหายเร็ว เพราะอีตรง "ลืม" นี่แหละ) บางคนอาจบอกว่าเอ๊ะ ...อายุยังน้อย ไม่น่าขึ้ลืม (... ก็นั่นน๊ะสิน๊ะ....).
- ไม่ชอบเก็บ....ค่ะ โดยเฉพาะความอยากรู้ (ยกเว้นเงิน --แต่ก็ยังเก็บไม่ค่อยจะได้)
ดังนั้น...เมื่อพบปัญหา ข้อสงสัยผู้เขียนจึงไม่รีรอที่จะหาคำตอบในทันที (ถ้ามีเวลา) ไม่ว่าจะด้วยวิธีการ......
- สอบถาม ..จากผู้รู้ --โดยไม่ลังเลใจ แต่ถ้ายังไม่แจ่มหรือกระจ่างพอก็จะหา.......
อ่าน --แต่เมื่อคำตอบยังไม่เป็นที่พอใจก็จะ........
ค้น --คว้า จนกว่าจะได้คำตอบที่ชัดเจน แต่พบว่าบางอย่างก็ต้องทำการ.....
ทดลอง---บางครั้งจึงเป็นที่มาของงานวิจัย
หรือสิ่งเหล่านี้อาจเป็นสาเหตุให้ผู้เขียนต้องหมั่น เขียน จด หรือ ระบายเป็น "บันทึกกันลืม" นั่นเอง
วันก่อนได้คุยกันทั้งคุณเอื้อ พี่เม่ย พี่โอ๋ และคุณ nidnoi ว่า
"คนส่วนใหญ่ไม่ชอบถาม...... แม้จะอยากรู้
แต่เมื่อใดก็ตาม ....ที่มีคนหนึ่งคนใดถาม
ก็อดนึกในใจ ไม่ได้ว่า..
ตัวเอง.....ก็อยากรู้อยู่เหมือนกัน"
*****สงสัยจังว่า.... จริงรึเปล่าน๊ะ??*****
