บันทึกนี้..กะปุ๋ม
อยากเขียนขึ้นให้กำลังใจเพื่อนที่ดี...ของกะปุ๋ม...
เหมือนเป็นช่วงต้องมาเจอแบบทดสอบแห่งชีวิต...
ที่เราเลือกที่จะเผชิญหรือเลือกที่หลบหนี...
เราถามตัวเรา...
ความสุขนั้นอยู่กับเราได้ไม่นาน
แต่ความทุกข์นี่สิ..ทำไมเราช่างเก็บไว้ดีเหลือเกิน...
กะปุ๋มเชื่อมั่นใน...เพื่อน...ว่า
จะสามารถผ่านไปได้ แม้...จะเนิ่นนาน...แค่ไหน..
ก็จะรอการกลับมา...อย่างแท้จริง
ด้วยศรัทธาแห่งมิตรภาพ...
...
ความหวังสิดังว่าว
พายุเร้าจะขาดผลอย...
ตั้งเจตและเนตคอย
จะลุหวัง...ณ ครั้งไร
หวังหนอจะก่อผล
ประลุดลก็อาจได้
หรืออาจจะพลาดไป
ดุจจว่าวกะส่าวลม...
...
เม่อมอง..ขึ้นไปบนท้องฟ้า...
มองหา..แห่ง..ความสดใส...
ฟ้าหม่น..นั้นไม่ได้หมอง..หม่นตลอดไป
เป็นกำลังใจ...ให้เสมอ
แด่มิตรภาพที่ "ศรัทธา"
เห็นชอบ
พี่หรอย
ต้องเผชิญและเรียนรู้กับปัญหา ...ใช่ไหม..!!!
"อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับ"
ขอบคุณครับ
*^___^*
ดีใจคะ...
ที่ยังอยู่..เพื่อประคองลมหายใจ...
ผ่านไป...ให้ได้กับบททดสอบแห่งชีวิต...
กะปุ๋มกำลังทำแบบทดสอนนี้ตลอด...เท่าที่มีลมหายใจเลยคะ
...
ในยามที่เหนื่อยและทดท้อ...ก็จะพยายามยืน ลุก เดินไป...ให้ได้..อย่างทรนงในศรัทธาตน...
*^__^*
กะปุ๋ม
พี่หรอย...
ขอบคุณนะคะ..
เห็นชอบ...เช่นกันคะ..
*^__^*
กะปุ๋ม
..........ความผิดหวังและพลาดพลั้ง ...และแล้วก็จะผ่านไป เหลือไว้เพียงแต่ ประสบการณ์และการที่ได้เรียนรู้...
แต่วันนี้ก็เหนื่อยมากนะครับ
(ขอเติมอีกนิด)
คะ...คุณเอก...
...
เหนื่อยก็นั่งพักนะคะ...
พักให้หายเหนื่อยแล้วลุกเดินต่อไป...
มีอีกมากมายในชีวิต...ที่ทำให้เราได้เรียนรู้...
...
มีคนหนึ่งที่สอน...เรื่องชีวิต...ด้วยหักดิบ...ไม่ประคอง..
จนกะปุ๋มกัดฟันลุกเดินขึ้นเองได้...
ทำให้กะปุ๋มรู้ซึ้งใน...การช่วยเหลือครั้งนั้นมาก...
...
จนถึงทุกวันนี้...อ่อนล้าได้ในบางครั้ง..พัก..และรีบ refresh ตัวเอง...ให้คืนกลับสู่...วิถี..ให้ได้นะคะ
เป็นกำลังใจ
กะปุ๋ม
คุณแนน..มาพร้อมความสดใส...และจินตนาการที่งดงาม พร้อมพลัง...แห่งกำลังใจให้ใครบางคน..
*^__^*
กะปุ๋มมองเห็นเสื้อสดๆ...ของใครก็ไม่รู้...
โฉบไปและโฉบมา...
*^__^*
กะปุ๋ม
เห็นด้วยกับ Dr.Kapoom นะคะ เหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่ว่าจะดีหรือเลวร้ายเพียงใด นั่นคือบททดสอบของชีวิต ถ้าเราสามารถผ่านพ้นไปได้ มันจะเป็นประสบการณ์ที่ทำให้เราก้าวต่อไปและยืนขึ้นได้ด้วยความมั่นคง ขอเป็นกำลังใจให้ทุก ๆคนฟันฝ่าอุปสรรคทั้งหลายในชีวิต และก้าวไปด้วยความมั่นคงถึงแม้ว่าการก้าวอาจจะช้าหรือล้มลุกคลุกคลานบางก็ตาม ???
ขอให้ชาว gotoknow เชื่อมั่นในความดีตลอดไป..เย้ ๆๆๆ ..วันนี้น้องนิวโม้อีกแย้ววววว...อิอิ...
น้องนิว...
คิดถึงนะคะ...GotoKnow ดูเงียบๆ...เหงา..ขาดเด็กซนไป...ไม่รู้ว่าไปแอบซนที่ไหน...
...
"เพื่อนกะปุ๋มมาเจอคงจะมีกำลังใจ...และมีความสุขมากขึ้นนะคะ...."
ดีใจที่แวะมารายงานตัว
เป็นกำลังใจให้ทุกเรื่องนะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
พี่เล็กคะ...
คิดถึงๆๆๆ....
ขอบคุณนะคะ...ที่ลิงค์ไว้ให้เพื่อนกะปุ๋มอาจได้มาเจอ...และซึมซับแห่งความหวังดีได้...แต่ตอนนี้กะปุ๋มพอทราบข่าวแว่วว่า...น่าจะลุกขึ้นมาเดินต่อ...ตามลมหายใจแห่งชีวิตแล้วคะ...
ขอบคุณคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
ขอบคุณคะ...พี่จิ๊บ...
กะปุ๋มเชื่อว่ามวลมิตร...ทั้งหลายที่ทุกข์ท้อ
เมื่อมาอ่านก็น่าจะมีพลังใจ...จากมิตรภาพที่เราๆ...ฝากไว้ให้นะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะ ลูกสาวของครูอ้อย
ครูอ้อย รักกะปุ๋ม เสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครูแม่อ้อย...
รำลึกถึงวันเก่านะคะ กะปุ๋มชอบเช้าๆ ที่ตื่นมาทักทายกัน... :)
สวัสดีค่ะ ลูกสาว
คิดถึงเสมอ
โอ...ใช่เลยค่ะ
ครูแม่อ้อย...ใช่เลย พี่ไมโต (คนชอบเถียง 555... คิดถึงๆๆ)
เวลาผ่านไปเร็วเหมือนกันนะคะ จนครูแม่อ้อยอุ้มหลายแล้ว...ฮา
แล้วคุณลุงไมโตหายไปเลย
(^___^)
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ...พี่ครูคิม
ขอบคุณค่ะ...อ่านผ่านๆ ไปบ้างก็ได้นะคะ 555
รู้สึกดีใจค่ะที่พี่ครูคิมแวะมาทักทายค่ะ
(^___^)