เมื่อประมาณ 2 สัปดาห์ก่อน มีโอกาสได้ไปร้านหนังสือกับเพื่อนรัก ได้หนังสือดีๆ ติดมือกลับบ้านมาหนึ่งเล่ม... เป็นหนังสือธรรมะประยุกต์สำหรับคนรุ่นใหม่
เรื่อง "ธรรมะหลับสบาย" (ข้อคิดสลัดตัวโกรธ จากชีวิตและเตียงนอน) ผู้แต่งใช้นามปากกาว่า ว.วชิรเมธี
--------------------------
ในหนังสือ....ผู้เขียนได้กล่าวถึงการ แผ่เมตตา เป็นบทแผ่เมตตาให้ตนเอง ก่อนที่จะแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์อื่น
"ก่อนแผ่เมตตา ครูบาอาจารย์ท่านสอนให้ปรับโลกทัศน์ให้เป็นสัมมาทัศนะว่า "เรารักสุข เกลียดทุกข์ และหวาดกลัวต่อมรณภัยฉันใด คนอื่น สัตว์อื่น ต่างก็รักสุขเกลียดทุกข์ และหวาดกลัวต่อมรณภัยฉันนั้น ด้วยเหตุนี้เราจึงไม่ควร โกรธใครหรือทำร้ายใคร ทั้งโดยตรงหรือโดยสั่งให้คนอื่นไปทำจากนั้นจึงเริ่มแผ่เมตตาให้ตัวเอง...
" แผ่เมตตาให้ตัวเอง "
แต่เมื่อเราแผ่เมตตาให้ตัวเราก่อนโดยการปฏิบัติตามวิธีการที่บุรพาจารย์ท่านแนะนำไว้ โลกทัศน์ของเธอก็จะเปลี่ยนไปกลายเป็นสัมมาทัศนะ...
เธอจะมองเห็นตัวเธอกับคนที่เธอโกรธว่า ต่างก็เป็นมนุษยชาติเหมือนกัน รักสุข เกลียดทุกข์เหมือนกัน ตกอยู่ใต้กฎแห่งกรรมเหมือนกันและจะต้องตายเหมือนกัน
เมื่อปลูกฝังโลกทัศน์เช่นนี้ให้กับตัวเองได้แล้ว จิตใจของเธอจะอ่อนโยน นุ่มนวล ความรักความเข้าใจคนอื่นจะเข้ามาแทนที่ความโกรธ"
จาก : ธรรมะหลับสบาย /โดย :ว.วชิระเมธี
--------------------------------------
เราเองก็เห็นด้วยว่า... หากเราต้องจะแก้ไขสิ่งผิดพลาดใดๆที่เกิดขึ้น ควรจะเริ่มที่ตัวเองเป็นอันดับแรก สำรวจหาข้อผิดพลาดในตัวเองเสียก่อน แก้ไขที่ตัวเราเองย่อมง่ายกว่าการพยายามแก้คนอื่น
เมื่อคิดได้แบบนี้ก็อย่าปล่อยให้เป็นเพียงความคิด หรือเป็นเพียงคำพูดที่ติดปาก หากแต่ควรเริ่มปฏิบัติให้เป็นนิสัย เพราะฉนั้นควรเริ่มที่ตัวเรา....แผ่เมตตาให้ตัวเรา เมื่อเราทำได้ก็ไม่ยากเลยที่เราจะแบ่งปันให้คนอื่น...
คุณโหมง