สื่อการสอนที่ดี

ฉบับนี้อยากเล่าเรื่องกลยุทธที่มีส่วนในการกระตุ้นให้เกิดความสนใจอยากเรียนรู้อาหาร ผู้ที่ให้ข้อมูลยังคงเป็น คุณ จินตนา จตุรวิทย์ น้องสาวคนสวยแห่งทีมนักกำหนดอาหารของเรานะคะ เธอเล่าว่า

          ช่วงนี้ผู้เป็นเบาหวานที่เราติดตามส่วนมากจะอ้วน และไม่ค่อยอยากพบปะพูดคุยเรื่องอาหาร แถมยังแสดงอาการให้เราทราบว่าไม่อยากคุย  ทำให้รู้สึกว่าเป็นความลำบากใจเล็ก ๆ ที่จะต้องหาวิธีฝ่าอารมณ์นี้ไปให้ได้  อาทิตย์นี้ได้พบอีกรายเป็น DM ชื่อ น.ส. วดี LOSS FU มา 4 ปี ไม่ได้ทานยาพยายามควบคุมอาหารเอง น้ำหนัก 80.4 กก. สูง 148 ซม.  BMI 36.7 กก./ม2 อ้วนม๊ากมากคะ

          วันนี้มาพบเพื่อรับคำแนะนำเรื่องอาหาร ดิฉันได้แนะนำตัวแล้วพูดว่า “ วันนี้จะมาคุยเรื่องอาหารนะคะ “ คุณวดี ก็เริ่มแสดงสีหน้าเบื่อหน่ายและส่ายหน้าบอกว่า “ ทราบอยู่แล้วคะว่าควรหรือไม่ควรกินอะไร ติดแต่ว่าจะทำหรือไม่เท่านั้น แต่ดิฉันยังทำไม่ได้เพราะว่ากินและนอนเก่ง “ แล้วเธอก็หันหน้าไปสนใจดูหนังสือพิมพ์ต่อ  สักครู่น้องสาวคุณวดี ก็เดินเข้ามาสมทบพอดี  เห็นบรรยากาศไม่ราบรื่นจึงบอกให้คุณวดีปิดหนังสือมาตั้งใจคุยอาหาร  เธอทำบอกตามแบบเสียไม่ได้  โดยเริ่มจับตัวอย่างอาหารและดูรายการแคลอรี่ที่ปิดไว้   บังเอิญเหลือบไปเห็นตัวอย่างขนมปังไม่ได้ติดป้ายบอกแคลอรี่จึงถามว่า “แล้วอันนี้เท่าไหร่ไม่มีป้าย “ ดิฉันบอกว่า “ขนมบัง 1 แผ่น เท่ากับข้าว 1 ทัพพีคะ “   “เท่ากันเลยหรือนี่ แล้วมื้อหนึ่งจะต้องกินกี่แคลอรี่กัน “คุณวดีพูดขึ้น  จากความสนใจที่ได้จับต้องตัวอย่างอาหารซึ่งเป็นสื่อการสอนที่ดีตัวหนึ่ง ช่วยกระตุ้นให้เกิดความสนใจที่อยากจะเรียนรู้อาหาร ดิฉันจึงแนะนำว่า คุณจะกินเท่าไหร่ต้องดูจากน้ำหนักมาตราฐานของคุณเทียบกับน้ำหนักปัจจุบันที่มากเกิน แล้วค่อย ๆ เรียนรู้การกินแบบแลกเปลี่ยนอาหารอย่างถูกวิธีเพื่อจะได้ควบคุมเบาหวานให้ดี แล้วน้ำหนักก็จะลดลงด้วย หลังจากนั้น คุณวดี ก็เริ่มร่วมมือให้ข้อมูลมากขึ้น

ยุวดี มหาชัยราชัน