ที่บ้าน...ตั้งแต่เล็กจนโต..สิ่งหนึ่งที่ดูเหมือนเป็นกฎของครอบครัว..
ที่ว่า..อย่าโกหก...
คนบ้านเราจึงค่อนข้างจะซีเรียส...กับการโกหก...
ชีวิตที่ผ่านมา..รับรู้ได้ว่าใครบ้างที่โกหกเราบ้าง...ใครบ้างพูดจริงกับเราบ้าง...
ทำให้ได้เรียนรู้...อย่างมากมายในโลกกว้าง..
เป็นที่น่าเสียดาย...ยิ่งหากมิตรภาพ...ที่ซ่อนไว้แต่เรื่องโกหก..และไม่จริง..
...
วันนี้แต่เช้าตรู่...ดิฉันได้รับสาย..จากทางไกล...
ถึงเรื่องราว...และความจริงอะไรหลายอย่าง...ที่ตอกย้ำลงมาถึงข้อเท็จจริงที่ตนเอง...ประจักษ์
จินตนาการและการสร้างฝัน...ของคนที่อยู่นอกเหนือความเป็นจริง
ทำให้นึกถึง Idea-self กับ Real-self...ของมนุษย์...
หากเมื่อใดที่สองอย่างนี้ไม่สอดคล้องกัน ก็ทำให้บุคคลนั้น...หาความสุขได้ยากยิ่งในชีวิต...
ความจริงที่หลายคน...ทราบ..แต่เขานิ่งเพราะปล่อยไปตามวิถีของคนนั้น...
...
ความจริง...
ความจริง...
หากเราไม่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง...
เราก็จะทุกข์...อยู่อย่างนี้เสมอ...
...
บันทึกนี้เขียนขึ้นมาอีกครั้ง...
เพื่อบอกกับตนเอง...เมื่อได้รับรู้ความไม่จริง...
แต่ก็ต้องบอกตนนิ่ง...
เพราะสักวัน...ความจริงก็จะปรากฏ...เอง...
อย่างที่พ่อกับแม่เชื่อ..และสอนลูกเสมอว่า...อย่าโกหก!!!!
คุณน้องชาย Mr_Jod
ขอบคุณคะ..ความจริงไม่เคยตายไปจากโลกนี้...
ความจริง...ก็คือ ความจริง...
มีเรื่องราวมากมายที่เป็น "ความจริง"
อย่างกะปุ๋มเอง...ก็ตั้งสติเสมอต่อการเผชิญ "ความจริง"
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
บางอย่าง อาจต้องใช้ "เวลา" เป็นเครื่องพิสูจน์
ผู้เขียน ก็ไม่ชอบ "การโกหก" สอนลูกเสมอ "อย่าโกหก" เพราะสักวัน หรือยังไง ยังไง "ความจริง" ก็ต้องปรากฏ ไม่วันใดก็วันหนึ่งค่ะ
มีเรื่องเล่าค่ะ ตอนอยู่มัธยม เรา3 คนในกลุ่ม โกหกเพื่อนคนหนึ่งว่า ตอนนี้มีชายหนุ่มแอบชอบอยู่น๊ะ ฝากดอกไม้มาให้ด้วย ทั้ง ๆที่เรารวมตัวกันซื้อเองต่างหาก เพื่อนคนนั้นถามใหญ่เลยว่า ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร แต่เราทั้งหมดก็ไม่บอก แต่ให้สัญญาไปว่าอีก 10 ปี มาเจอกันแล้วถึงจะบอก
แต่เวลา่ผ่านไปไม่ถึง 10 ปี เรามีอันต้องบอกก่อน ตอนนั้นไม่คิดอะไรค่่ะ นึกแค่การสนุก และได้อำเพื่อนเล่น แต่หารู้ไม่ว่า เพื่อนเราใจจดใจจ่ออย่างแรง
โห!!!!...คุณศิริมีลูกแล้วเหรอคะ..ยังละอ่อนอยู่เลย 555....
กะปุ๋มก็เชื่อเช่นนั้นคะ...พ่อกับแม่จะสอนลูกตั้งแต่เด็กๆ เลยคะ...ท่านจะเน้นเสมอ...ความจริงทำให้เรารู้สึกดีคะ...แม้บางครั้งอาจจะหนักน่วงไปบ้าง แต่นั่นก็คือความจริง...เมื่อเราผ่านมาได้...ก็จะเบาที่ใจ...สบายที่ความรู้สึกคะ...
...
ดีใจมากเลยคะ...ที่คุณศิริปลูกฝังลูกตั้งแต่เด็กๆ....ชื่นชมมากคะ...ฝากบอกนะคะว่าพี่กะปุ๋ม...อยากรู้จักลูกของคุณแม่ศิริคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
เมื่อสักครู่..M2M กับพี่จิ๊บ...ได้ยินเสียงน้องแปม...พี่กะปุ๋ม(ไม่ยอมเป็นน้า)บอกว่าพี่กะปุ๋มของ say hallo ด้วยหน่อย...พี่จิ๊บบอกว่าน้องแปมส่ายหน้า....ไม่อาวววววววว....55 ประมาณว่าไม่มีลูกเป็นของตัวเอง...ก็เลยไปอาศัยลูกคนอื่นเชยชมคะ...*^__^*
ว่าแต่ว่า..คุณศิริ..พาน้องใบเตยกับน้องต้นตาล...มาแนะนำให้รู้จักหน่อยสิคะ...ผ่าน B2B ... (ดูชื่อแล้ว...หญิงหนึ่งชายหนึ่ง...แน่เลยคะ...)
กะปุ๋ม
อ่าน คห. แล้วอดแซวไม่ได้
คุณศิริ เค้าไม่ละอ่อนแล้วนะคะ
เอ...แล้วคุณกะปุ๋ม ล่ะ ยังละอ่อนอยู่หรือ
คนที่คุณกะปุ๋ม คุยๆ ด้วยน่ะ ส่วนใหญ่เค้ามีลูกมีเต้ากันหมดแล้ว....เหลือแต่คุณกะปุ๋ม
มาอยู่ชมรมเดียวกับ nidnoi ก็ได้ค่ะ ยินดีรับ. 55555666666
(น้องใบเตย น่ารักมากค่ะ สวยเหมือน...)
จากส่วนลึกเปี่ยมล้ำด้วยคำหวาน
มิตรภาพจะสดชื่นยิ่งยืนนาน
หากไม่มีคนพาล , คนหลอกลวง และคนโกหก....
คุณ nidnoi...
กะปุ๋มนึกแล้วเชียว...ว่าเราน่าจะอยู่ในชมรมเดียวกัน...
5555....ฮาๆ...เอิก...ตามท่าน umi คะ...*^__^*
กะปุ๋ม..มักหลงตัวเอง...ว่า"ละเอ่อน"...คะ...พอทราบว่าคนที่เรารู้จัก...มีลูกแล้วกะปุ๋มก็ทำหน้าเอ๋อๆๆ
....ประมาณว่าต๊กกะใจ...ทำไมมีลูกเร็วจัง 555....ที่ไหนได้ไม่ตระหนักในตนเลยว่า...อายุมากแล้ว...555
*^__^*
กะปุ๋ม
พี่จิ๊บคะ...
สงสัยหากน้องแปมคุยกับกะปุ๋มคงน่ารักนะคะ...น้ากะปุ๋มเหอ...น้ากะปุ๋มเหอ...ๆๆๆ...*^__^*...แค่คิดได้ยินเสียง...ก็มีความสุขแล้วคะ...ง
น้ากะปุ๋มเหอ..น้ากะปุ๋มเหอ...ๆ ๆ ๆ ๆ
*^__^*
กะปุ๋ม
....
ปล.เดี๋ยววันหลังจะโทรไปคุยนะคะ....
ฝากให้รางวัลสองสาวด้วยนะคะ "น้องปลา กะ น้องแปม"...
จากส่วนลึกเปี่ยมล้ำด้วยคำหวาน
มิตรภาพจะสดชื่นยิ่งยืนนาน
หากไม่มีคนพาล , คนหลอกลวง และคนโกหก....
คุณสิทธิเดชคะ...
มิตรภาพ...ความดีงาม...แห่งชีวิต...
คือ สัจจะ...
หลอกคนอื่นได้...แต่สุดท้ายเราหลอกตัวเราเองไม่ได้คะ...
ขอบคุณคะ
*^__^*
กะปุ๋ม