รถเมล์ + Gentlemen.

 เมื่อเช้านั่งรถเมล์(ยูโร)มาทำงาน ( ปกตินั่งรถตู้) คนเยอะมาก เบียดกันสุด ๆ แน่นอนว่า เราก็ได้ยืนอีกตามเคย และไอ้เสาที่เราจับอยู่เนี้ยก็ให้ความรู้สึกเหมือนเสาอะโกโก้ตะหงิด ๆ  ฮา ... พอรถจอดรับผู้โดยสาร(อีกรอบ) มีสามี -ภรรยาคู่หนึ่งก้าวขึ้นมาและมายืนอยู่ข้าง ๆ เรา ( ซึ่งเราคาดว่าเขาคงจะไป shopping กันมา ) คุณสามีทำหน้าที่เป็นสุภาพบุรุษที่ดี(มั้ง).โดยช่วยภรรยาถือของซะด้วย ในใจเราก็นึกช่วยถือของอย่างนี้สิ ลูกผู้ชายตัวจริงกระทิงแดง 555   ฝ่ายภรรยาเธอสวมรองเท้าส้นสูงและพิงเจ้าเสาที่เราจับนั่นแหละ  (คิดดูนะคะใส่ส้นสูงโหนรถเมล์มันจะทรมานขนาดไหน ยิ่งเวลารถเมล์เข้าโค้งนะ อู๊ย อย่าให้เซด) เราก็เปลี่ยนไปโหนบาร์ด้านบนแทน ( เตรียมฝึกซ้อมเป็นทีมชาติแระ) หุ หุ ในระหว่างที่รถวิ่งไป เธอขยับตัวหยุกหยิกตลอดเวลา สงสัยว่าคงจะเมื่อย รถก็วิ่งไปจนกระทั่งลงทางด่วน ผู้โดยสารในรถก็เริ่มจะบางตาลง จนเหลือที่นั่งว่างพอที่จะให้คนที่ยืนอยู่นั่งได้ ตรงใกล้ๆ กันนั่นเอง มีที่นั่งว่างอยู่ที่นึง ที่นึงเท่านั้นจริง ๆ  (ลองนึกภาพตามนะคะ รถยูโรอ่ะ บริเวณด้านหลังคนขับลงมาประมาณ 4 แถว จะเป็นเก้าอี้เดี่ยวทั้งหมด ) คุณสามี - ภรรยา มองหน้ากันแว๊บนึง เราก็นึกในใจ เดี๋ยวพี่ผู้ชายคงเสียสละเก้าอี้ให้แฟนแน่ เพราะเธอยืนเมื่อยมาตั้งนานแล้ว  แต่เหตุการณ์หาเป็นเช่นนั้นไม่    พี่ผู้ชายคนที่ฉันพึ่งจะชมไปเมื่อตะกี๊ว่าเขาเป็นสุภาพบุรุษมากกกกก กลับนั่งลงตรงเก้าอี้ที่เหลือตัวเดียวนั่นแหละ แล้วปล่อยให้ภรรยายืนปวดขาต่อไป โห .แมนมากกกกกก โคตะระงงไปเลยกับภาพตรงหน้า  หาบทสรุปให้กับเรื่องนี้ไม่ได้ ไม่รู้จะโทษว่าเป็นเพราะสภาพแวดล้อมทำให้คนเราทุกวันนี้กลายเป็นคนเห็นแก่ตัวไป หรือว่าเป็นเพราะการเลี้ยงดูของเราที่ยังไม่ให้ความสำคัญกับการดูแลผู้หญิง เฮ้อ แต่รู้อย่างเดียวว่า หดหู่จริง ๆ

[Lin Jing Sen]

^.^