เมื่อเช้านี้หรือจะเรียกว่าสายก็ได้เพราะตื่นแต่เช้าหลังจากหลับใหลไปเกือบรุ่งสาง...
ลืมตาตื่นสิ่งแรกที่ทำให้แก่ตนเสมอคือ การยิ้ม...แย้มยิ้มเพื่อเรียกสติเช้า..รับรุ่งอรุณ
นั่งทำงาน อ่านหนังสือ...แต่เช้านี้ไม่ได้ไปออกกำลังกาย...เพราะดูจะตื่นสายกว่าปกติ...
...
ถึงที่ทำงานทันทีที่ได้เปิดเครื่องได้อ่านบันทึกของท่าน อ.หมอวิจารณ์...
ชีวิตที่พอเพียง : 107. อย่าทำตัวเป็นผู้วิเศษ
...
เหมือนเตือนตนอีกครั้ง...
ทบทวนตน...ว่าที่ผ่านมานั้นเป็นอย่างไร
ดิฉันค่อนข้างจะให้ความสำคัญ...กับเรื่องทบทวนตน เตือนตนเสมอ
กลัวมากที่สุด กลัวการหลงตัวเอง...เพราะไม่อยากเป็นที่คนส่วนใหญ่เป็น คือ
พอเรียนสูง..เรียนมากเข้าจะหลงตนไปข่มท่าน...
พยายามให้สติตนเองเสมอในเรื่องนี้...
แต่บางครั้งก็อาจพลาดไปได้ว่า...เผลอไผลไปโดยไม่รู้ตัวแต่พอรู้ตัวก็จะรีบแก้ไขทันที
ทำผิดพลาดต่อใคร...ก็จะรีบกล่าวคำว่า "ขอโทษ"...
ไม่รู้เรื่องอะไร...ก็จะบอกว่า "ไม่รู้"..."ไม่ทราบ"
...
เมื่อเช้าเดินลงมาจากบนห้อง...พบว่าแม่กำลังนั่งห่อข้าวต้ม จึงถามแม่ว่าทำไปไหนเยอะแยะมากมาย...แม่บอกว่า "จะไปทำบุญที่วัดพรุ่งนี้"...แม่จะชอบทำนั่นทำนี่ไม่ได้หยุด ข้าวต้มที่แม่กำลังห่อนั้นก็ได้ใบตองมาจากบ้านพี่ใยเพื่อนบ้าน...ที่ช่วยรีดผ้า...ดูแลเสื้อผ้าให้กะปุ๋ม...ดิฉันจึงนั่งคุยกับแม่...ไปพลางๆแต่ไม่ได้ห่อข้าวต้มช่วย...
"แม่เมื่อคืนปุ๋มไปเรียกแม่...ตั้งนาน แม่ก็ไม่ตื่น"
"อ้าว...มาปลุกแม่ตอนไหน"
"ตอนตีหนึ่งกว่าๆๆ คะ...กะปุ๋มจะชวนมาดูจันทรุปะราคา..."
"เหรอ...โอ๊ย..แม่หลับไม่รู้เรื่องเลย..."
...
"น้าปุ๋มถ่ายภาพไว้ไหม"...หลานชายสุด Love เดินมาร่วมคุยด้วย พร้อมกับทานข้าวมื้อเช้าแบบไม่แปรงฟังก่อน...อย่างเอร็ดอร่อย..
"ถ่ายสิ...เยอะด้วย...ไปดูที่เครื่องคอมสิน้าปุ๋มเปิดเครื่องไว้..." ว่าแล้วก็วิ่งหายไป...ดู...อย่างตื่นเต้น...
...
อย่างน้อยเช้านี้...อารมณ์เบิกบาน...เพราะได้ small talk กับแม่แล้วคะ
พยายามเตือนตน..ให้ทำความดีเสมอ...เพราะหากเราเตือนเราไม่ได้แล้ว...แล้วใครล่ะจะมาเตือนเรา...ได้
...
บ่ายๆ นี้..ก่อนไปขอนแก่นอาจได้ข้าวต้มติดไม้ติดมือไปด้วยแน่เลย
เพราะเห็นแม่ทำเยอะมาก...
เตือนตนว่า..ก่อนไปต้องแวะไปดูในครัว...ด้วยว่าแม่ทำเผื่อเราไว้หรือเปล่า
เป็นคุณแม่ที่อบอุ่น น่ารักดีจังเลยนะคะ
พี่อรคะ...
ไปบันทึกก่อนหน้านี้เลยคะ...เมื่อคืนกว่ากะปุ๋มจะนอนก็เกือบรุ่งสาง...เพราะตื่นเต้นกับภาพที่ตนเองถ่ายได้คะ...
...
สำหรับกะปุ๋มภาพลักษณะนี้ถ่ายยากมากคะ...
*^__^*
ดีใจและขอบคุณมากนะคะ...ที่เห็นพี่อรแวะมาทักทาย
ขอบคุณคะ
กะปุ๋ม
อิ่มข้าวแล้วเหรอคะคุณ...IS...
*^__^*
กะปุ๋มรักคุณแม่ทุกท่านที่เป็น "แม่" คะ...รักแม่
ดีจังเลยนะคะ ^.^
คุณลัลลาบาย...สาวช่างฝัน...
มาร่วมทางแห่งตามหาฝัน...ที่สวยงามกันนะคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
ยินดียิ่งคะ...คุณศิริ...
วันนี้กะปุ๋มมาที่ขอนแก่น...ก่อนออกจากบ้าน
แม่ก็เตือนว่า...ให้ดื่มน้ำแครอทในตู้เย็นก่อน...
และถามว่าจะเอาข้าวต้มมาด้วยไหม...(เป็นไปตามแผนเลยคะ...)และที่สำคัญแม่ pack อาหารการกินไว้ให้กะปุ๋มเก็บเป็นสเบียง...ที่ขอนแก่นด้วยคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม
คุณ nidnoi คะ...
เห็นห้าวๆๆ...อย่างนี้ห่อข้าวต้มสวยด้วย..ทึ่งคะทึ่ง...แสดงว่ามี Tacit K. เรื่องห่อข้าวต้ม...อย่าลืมบันทึกไว้นะคะ...กะปุ๋มต้องขอเรียนรู้บ้างล่ะคะ...
*^__^*
กะปุ๋ม