Friend corner: เครือข่ายเยาวชนที่สร้างสรรค์


       ช่วงเช้าวันนี้..ดิฉันถึงที่ทำงานต้องเร่งดูโครงการวิจัยให้แก่ทีม R2R เพื่อส่งเสนอขอทุนวิจัยไปที่สมามคมพยาบาล จากนั้นมี case มาส่งต่อให้ช่วยดู...และรับคำปรึกษา ประมาณสิบเอ็ดโมงดิฉันลงไปเยี่ยมเครือข่าย friend corner กับน้องหนิงที่โรงเรียนยโสธรพิทยาคม...ซึ่งได้นัดกับครูหมีและน้องๆ เครือข่ายไว้แล้ว..

...
       ในงานนี้ดิฉันห่างหายและไม่ได้คลุกคลีกับน้องเครือข่าย friend coener เพราะลาไปศึกษาต่อและเพิ่งกลับมาทำงาน ส่วนใหญ่จะเป็นพี่เบิร์ดและน้องหนิง...ที่ประสานและร่วมสร้างเครือข่ายนี้ขึ้นมาเมื่อ 4-5 ปีก่อนซึ่งเป็นไปตามนโยบายการขับเคลื่อนพลังชุมชนเยาวชนในโรงเรียนและสถาบันการศึกษา ดิฉันกลับมาทำงานก็ได้เจอทีม...น้องๆ Friend corner เลย..แต่ไม่ได้ตามไปดูที่โรงเรียนว่าน้องๆ มีการขยายผลอย่างไรบ้าง...เพราะส่วนใหญ่จะเป็นพี่เบิร์ดและน้องหนิงรับผิดชอบ

   

จนได้โอกาสวันนี้ดิฉันได้ตามน้องหนิงไป capture ...
โห!!!..น่าทึ่งมากเลยคะ...จากการสร้างเครือข่ายที่ผ่านมาหลายปี...มีการขยายผลต่อยอดเครือข่ายกันมาจากรุ่นสู่รุ่น..อย่างน้องๆ ที่ดิฉันไปเจอ...น้องแจ๊กบอกว่าได้ร่วมในโครงการนี้มาตั้งแต่ตนเองเรียนอยู่ ม.2 โดยเข้ามาช่วยกิจกรรมพี่ๆ ก่อนและเมื่อสองปีที่แล้วตนเองเข้าเรียน ม.4 จึงได้สมัครเข้ามาเป็นแกนนำในโครงการและเข้าร่วมในชุมนุม...ครูหมีเล่าว่า...แรกเป็นโครงการที่จัดขึ้น แต่ในตอนหลังครูหมีร่วมกับเด็กๆ มาจัดตั้งเป็นชุมนุม Friend corner ขึ้น ขยายผลและสร้างเครือข่ายขึ้นในโรงเรียน...ซึ่งส่วนนี้อยู่นอกเหนือกิจกรรมที่เราคนจิตเวชพาทำ...นั่นคือ ทางโรงเรียนและเครือข่ายขยายผลกันต่อเอง...

น้องแจ๊คเล่าว่าที่ตนเองมาสมัครครั้งแรกนั้นเพราะสนใจและเห็นรุ่นพี่ทำ จึงได้สมัครเข้าร่วมและมาร่วมฝึกแกนนำที่ทางกลุ่มงานจิตเวช รพ.ยโสธรเป็นผู้จัด จากนั้นก็มาดำเนินการต่อที่โรงเรียน ทำหน้าที่เป็นผู้ให้คำปรึกษา ขยายผลการดำเนินงานสุขภาพจิตในโรงเรียน เรื่องยาเสพติด เรื่องนักเรียนหนีเรียน ก่อนที่จะได้เริ่มช่วยเหลือแบบเพื่อนช่วยเพื่อน (peer group) นั้นน้องแจ๊กและเพื่อนจะได้รับการฝึกการพัฒนาตนเองก่อน ตามรูปแบบการพัฒนาตนทางด้านจิตวิทยา เช่น การฝึกการมองตนเอง การฝึกการส่งเสริมสุขภาพจิต ฝึกทักษะการให้คำปรึกษา...เป็นต้น 

น้องแจ๊กเล่าให้ฟังว่ากิจกรรมที่พวกตนทำในแต่ละวันนั้น จะเป็นการรณรงค์เรื่องสุขภาพจิตและยาเสพติดในโรงเรียน...น้องแจ๊กจะถนัดในการหาข้อมูลมาเล่าสู่น้องๆ ในชมรมฟัง มีการจัดเสียงตามสายในโรงเรียน และวิทยุชุมชม...และน้องแจ๊กดูจะเป็นโต้โผใหญ่ในการขับเคลื่อนชักชวนเพื่อนๆ น้องๆ มาร่วมเครือข่าย...

ส่วนมะปรางที่นั่งฟังเงียบจึงเล่าเสริมต่อให้ฟังว่า ได้รับการชักชวนจากแจ็คให้มาร่วมด้วย ส่วนน้องก้อยนั้นด้วยตนเองเป็นคนที่เพื่อนชอบมาปรึกษา จึงตัดสินใจมาร่วมเป็นเครือข่าย friend corner มะปรางเล่าว่าตนเองนั้นรับผิดชอบในการนำเรื่องเล่า เรื่องโรคเอดส์ ปัญหาวัยรุ่น การฆ่าตัวตาย...มาเล่าสู่เพื่อนน้องๆ ในชมรม...และเพื่อนนอกชมรม...ที่ครั้งที่มีการร่วมกิจกรรมกัน...ส่วนน้องก้อยเล่าได้น่ารักมากว่าตนเองทำเสมือนการตลาดที่หาลูกค้ามาเข้าร่วมกิจกรรมในชุมนุม...ดำเนินโดยเป็นกิจกรรมเพื่อนช่วยเพื่อน

กิจกรรมที่น้องเพิ่งทำเสร็จไปไม่นาน คือ การจัดทำค่ายขยายผลเครือข่าย...โดยจัดอบรมอาสาสมัครเครือข่าย friend corner แก่ผู้ที่สนใจในโรงเรียน...และให้เครือข่ายรุกเข้าไปในห้องเรียนของตนเอง...

ในรุ่นก่อนๆของ friend corner หนิงเล่าให้ฟังว่า...จะมีการแลกเปลี่ยนกันระหว่างทีม friend corner...ระหว่างโรงเรียน ซึ่งในปีนี้น้องหนิงว่า..คงจะต้องมีจัดขึ้นอีกเพราะน้องๆ ในเครือข่าย...จะได้รู้จักและประสานการทำงานกันมากขึ้น

หมายเลขบันทึก: 48872เขียนเมื่อ 7 กันยายน 2006 15:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม 2013 06:51 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
ดีจัง มีเครือข่ายดีๆ เด็กๆ จะได้เกิดการเรียนรู้ และช่วยเหลือกัน เป็นกำลังใจให้ Friend Corner นะคะ

คุณ IS...

วันนี้ที่กะปุ๋มขอร่วมไปกับน้องหนิง..ในการติดตามเยี่ยมเยือนเครือข่าย...ได้เห็นการดำเนินงานของน้องๆ...ที่มีใจรักและเข้มแข็ง...สานต่อการทำงานสร้างสรรค์เด้กและเยาวชน...น่าชื่นใจมากเลยคะ...

...

ตอนนี้ทีมงานคนจิตเวชเอง...ถอยออกมาเป็นพี่เลี้ยงและให้น้องๆ ขับเคลื่อนและสานต่อโดยเราร่วมสนับสนุนในการกิจกรรมของน้องๆ...และที่น่าชื่นชม คือ ครูหมีผู้ไม่หวั่นต่อ...สิ่งใดใด...ผลักดันและอยู่เคียงข้าง ส่งเสริม...เอื้ออาทร...เด็กในการสร้างสรรค์ทำกิจกรรมที่ดี...เด็กๆ...จะเรียกครูหมีว่า...แม่หมีคะ

*^__^*

ขอชื่นชม ครูหมีและน้องๆชาวเฟรนด์คอร์เนอร์ ไม่ว่าจะเป็น น้องแจ็ก หรือ มะปราง ขอให้มีพลังและสร้างสรรค์กิจกรรมที่ดีๆอย่างเข้มแข็งต่อไป

พี่ขวัญคะ...

ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจกะปุ๋ม..หวังว่าน้องๆ..คงได้มาเปิดอ่านเจอ...และเขาเหล่านั้นคงจะมีความสุข เพราะเท่าที่กะปุ๋มตามทีมเยี่ยม...ลงไปเยี่ยมน้องๆ...นี้ก็พบว่าการที่เราค่อยๆ เริ่มทำและสานต่ออย่างต่อเนื่อง ติดตามเครือข่าย...ตลอดเวลา...แม้การเริ่มต้นจะไม่สามารถครอบคลุมวัยรุ่นได้ทั้งหมด...แต่การขยายผลที่แตกหน่อมาได้ขนาดนี้...เราคนทำงานก็มีความสุขใจแล้วคะ...

ขอบคุณนะคะ

*^__^*

กะปุ๋ม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท