ใครสักคนที่ยืนข้างฉันยามที่ฉันป่วย
สองสามวันก่อน แม่ป่วย... ผู้หญิงใจแข็งคนนั้น
ยืนกรานว่าจะไม่ไปโรงพยาบาลโดยเด็ดขาด
เธอกินยาจีน พักผ่อนอยู่บ้าน
เสียงบ่นของแม่...หายไป
กลับมีเสียงของใครอีกคนขึ้นมาแทน...เสียงของพ่อ
พ่อที่ปกติแล้วลูกๆทุกคนลงมติว่า...ดุ และเงียบขรึม
วันนี้พ่อกลายเป็นผู้ชายขี้บ่นไปซะแล้ว...
พ่อบ่นทั้งวันและทุกวัน
เรื่องที่บ่นก็มีอยู่เรื่องเดียว...บ่นแม่
พ่อบ่นว่า แม่ไม่ยอมไปหาหมอ
แต่...คนขี้บ่นนี่แหละ
ที่ไปปรึกษาเภสัชกรที่ร้านขายยา
ซื้อหายาอมแก้เจ็บคอ
ยาแก้ไข้ที่แม่ใช้ประจำมาวางไว้ให้ข้างเตียง
พ่อ...ที่ปกติชอบออกไปหากับข้าวแปลกๆข้างนอกกิน
เป็นกิจวัตร บ่นว่าเบื่อกินข้าวที่บ้าน
แต่...พ่อก็สั่งฉันไปซื้อกับข้าวที่ร้านโปรดของแม่มากินที่บ้าน
เพียงเพราะไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียว
แม่แตะกับข้าวได้คำเดียว...เอาใจพ่อ
ทั้ง ๆที่ฉันก็ว่ากับข้าวอร่อยดี
แต่...พ่อกลับว่า
วันนี้เชฟฝีมือตก ทำไม่อร่อย...เลยไม่ถูกปากแม่
แล้ววันนี้...แม่อาการดีขึ้น
ลุกขึ้นมาเดินเหินได้นิดหน่อย
บ่น...อยากกินแครกเกอร์กับโกโก้ร้อน
แต่...ของแห้งที่บ้านหมด
รวมทั้งแครกเกอร์ยี่ห้อโปรดด้วย
พ่อ...ผู้ชายที่แสดงออกตลอดเวลา...ว่าเกลียด
การเดินซูเปอร์มาเก็ต
บอกลูก ๆ ว่าน้ำส้มของพ่อหมด ไปซื้อกันเถอะ
พวกเราอมยิ้ม
ผู้ชายปากแข็ง...จะบอกว่าไปซื้อของให้แม่ก็ไม่ได้
ต้องอ้างยังโน้นยังงี้
แต่...แค่ย่างเท้าเข้าห้างสรรพสินค้า
คนจะซื้อน้ำส้มเดินหา...แครกเกอร์ เฮ้อ...
พ่อ...มีโรคประจำตัว...โรคหัวใจ
พ่อต้องเดินช้าๆ
เพราะไม่อยากให้หัวใจทำงานหนักเกินไป
แต่ในซุปเปอร์มาเก็ตวันนี้
พ่อเดิน...เข้าช่องโน้น ออกช่องนี้
เพราะแม่กินได้แต่ข้าวต้ม
จาก fwd mail
ยืนกรานว่าจะไม่ไปโรงพยาบาลโดยเด็ดขาด
เธอกินยาจีน พักผ่อนอยู่บ้าน
เสียงบ่นของแม่...หายไป
กลับมีเสียงของใครอีกคนขึ้นมาแทน...เสียงของพ่อ
พ่อที่ปกติแล้วลูกๆทุกคนลงมติว่า...ดุ และเงียบขรึม
วันนี้พ่อกลายเป็นผู้ชายขี้บ่นไปซะแล้ว...
พ่อบ่นทั้งวันและทุกวัน
เรื่องที่บ่นก็มีอยู่เรื่องเดียว...บ่นแม่
พ่อบ่นว่า แม่ไม่ยอมไปหาหมอ
แต่...คนขี้บ่นนี่แหละ
ที่ไปปรึกษาเภสัชกรที่ร้านขายยา
ซื้อหายาอมแก้เจ็บคอ
ยาแก้ไข้ที่แม่ใช้ประจำมาวางไว้ให้ข้างเตียง
พ่อ...ที่ปกติชอบออกไปหากับข้าวแปลกๆข้างนอกกิน
เป็นกิจวัตร บ่นว่าเบื่อกินข้าวที่บ้าน
แต่...พ่อก็สั่งฉันไปซื้อกับข้าวที่ร้านโปรดของแม่มากินที่บ้าน
เพียงเพราะไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียว
แม่แตะกับข้าวได้คำเดียว...เอาใจพ่อ
ทั้ง ๆที่ฉันก็ว่ากับข้าวอร่อยดี
แต่...พ่อกลับว่า
วันนี้เชฟฝีมือตก ทำไม่อร่อย...เลยไม่ถูกปากแม่
แล้ววันนี้...แม่อาการดีขึ้น
ลุกขึ้นมาเดินเหินได้นิดหน่อย
บ่น...อยากกินแครกเกอร์กับโกโก้ร้อน
แต่...ของแห้งที่บ้านหมด
รวมทั้งแครกเกอร์ยี่ห้อโปรดด้วย
พ่อ...ผู้ชายที่แสดงออกตลอดเวลา...ว่าเกลียด
การเดินซูเปอร์มาเก็ต
บอกลูก ๆ ว่าน้ำส้มของพ่อหมด ไปซื้อกันเถอะ
พวกเราอมยิ้ม
ผู้ชายปากแข็ง...จะบอกว่าไปซื้อของให้แม่ก็ไม่ได้
ต้องอ้างยังโน้นยังงี้
แต่...แค่ย่างเท้าเข้าห้างสรรพสินค้า
คนจะซื้อน้ำส้มเดินหา...แครกเกอร์ เฮ้อ...
พ่อ...มีโรคประจำตัว...โรคหัวใจ
พ่อต้องเดินช้าๆ
เพราะไม่อยากให้หัวใจทำงานหนักเกินไป
แต่ในซุปเปอร์มาเก็ตวันนี้
พ่อเดิน...เข้าช่องโน้น ออกช่องนี้
เพราะแม่กินได้แต่ข้าวต้ม
จาก fwd mail
คำสำคัญ (Tags): #เรื่องน่าอ่าน
หมายเลขบันทึก: 48822เขียนเมื่อ 7 กันยายน 2006 12:22 น. ()ความเห็น (5)
เรียนท่าน บอนFree
อ่านตั้งนาน เอาใจช่วยครับ
ถึงแม้จะเป็น fwd mail
เหมือนเรื่องจริง ที่แม่มานี ของ JJ นอนอยู่โรงพยาบาลมาสามเดือน ต้องให้อาหารทางสายยางครับ
ยินดีด้วยครับ กับคุณพ่อ ที่แสดงความเป็นคน ปากแข็งแต่ใจอ่อน วางฟร์อม ได้น่ารักมากครับ
อ. JJ ครับ
forward mailก็เอามาจากเรื่องจริงของคนแถวกาฬสินธุ์ด้วยครับ อ่านแล้วโดนใจ เลยต้องเอามาเผยแพร่ให้อ่านกันทันที
คุณศิริพงษ์ครับ
เห็นข้อความแล้วสงสัยว่า คุณชอบเป็นคนปากแข็งหรือเปล่าหนอ
forward mailก็เอามาจากเรื่องจริงของคนแถวกาฬสินธุ์ด้วยครับ อ่านแล้วโดนใจ เลยต้องเอามาเผยแพร่ให้อ่านกันทันที
คุณศิริพงษ์ครับ
เห็นข้อความแล้วสงสัยว่า คุณชอบเป็นคนปากแข็งหรือเปล่าหนอ
pong969 (ครูดง)
คุณบอนครับ ผมนี่ ดีนะครับ อ่อนทั้งกาย อ่อนทั้งใจ ปากก็อ่อนครับ แต่แข็งใจพูดครับ แฮะ.ๆ
ลักษณะในแบบคุณศิริพงษ์นี้ สาวๆหลงรักครับ