คุย...คุ้ย...ใจ (2)
วันนี้พี่ๆน้องๆพร้อมหน้าพร้อมตากัน (หลังจากห่างหายกันไปตามภารกิจของแต่ละคน) พวกเราจึงเริ่มต้นการทำงานของเช้าวันนี้ด้วย...
การฝึกการหายใจแบบ 4 - 7 - 8 (ที่กล่าวไว้ใน http://gotoknow.org/blog/mcswcop/47489)
ผู้นำการฝึกการหายใจก็ยังคงเป็น "พี่ขวัญ: นักจิตวิทยาคนสวย" 
ของพวกเรา โดยครั้งนี้พี่ขวัญให้พวกเราฝึกการหายใจแบบ 4 - 7 - 8 คนละ 10 ครั้ง เอ้า...1...2...3...
.........
.....
เมื่อการฝึกการหายใจจบลง...ก็ถึงเวลาแจ้งข่าวสารให้ทราบโดยทั่วหน้ากัน...
เรื่องแรกเป็นเรื่องสิทธิผู้ป่วยและจริยธรรมองค์กรที่ได้เข้าร่วมประชุมเมื่อวาน...
- พวกเราหลายคน (รวมทั้งผู้เขียน) ยังจำคำประกาศสิทธิผู้ป่วยไม่ครบทั้ง 10 ข้อ (เลยเป็นการบ้านให้กลับไปคิดกันว่าเราจะใช้วิธีไหนที่จะช่วยให้เราจำกันได้ครบ
)
เรื่องที่สองเป็นเรื่องงานของหนูเล็ก..พุง(ท้อง)โย้ ที่จะลาคลอดกลางๆเดือนนี้แล้ว
)แหม!ได้ยินพี่ๆร่วมด้วยช่วยกันขนาดนี้ นั่งยิ้มแป้น หน้าบานเชียวนะ..เจ้าพุง(ท้อง)โย้
เรื่องที่สามเป็นเรื่องแผนปี 2550
- พวกเราจะฝึกการหายใจแบบ 4 - 7 - 8 กันทุกๆเช้าโดยหนูยุ้ยขันอาสาเป็นนาฬิกาปลุกให้กับพวกเรา..."เอ้า!พี่ๆน้องๆพร้อมกันหรือยังคะ...เริ่มได้..."
- ประสานงานกับพมจ. มาให้ความรู้และหาแนวทางการช่วยเหลือผู้ป่วยร่วมกัน รวมทั้งติดต่อขอแบบฟอร์มการขอรับความช่วยเหลือด้านสวัสดิการสังคมจากพมจ. มาไว้ที่หน่วยงาน เพื่ออำนวยความสะดวกกับผู้รับบริการ (อันนี้มาจากไอเดียเจ๋งๆของหนูรัตน์
) - เชิญพี่ๆน้องๆบำราศฯมาพูดคุยเกี่ยวกับแนวทางการสงเคราะห์ (หลังจากใช้มาได้ 1 ปี)
- พวกเราจะมีการฝึกการพูด I message หรือการอ่านอุณหภูมิใจ รวมทั้งทำ case conference กันทุกวันศุกร์(บ่าย)
เรื่องที่สี่เป็นเรื่องอื่นๆ
- กรณีผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวรุนแรง จนเราไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้และต้องการหาผู้ช่วยเหลือในการจำกัดพฤติกรรมผู้ป่วยให้ปลอดภัย(ทั้งผู้ป่วยและเรา) พี่ขวัญแนะนำให้ติดต่อไปยังรปภ.ของสถาบันฯ(tel. 3722)โดยใช้รหัส F
- ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับกริ่งสัญญาณขอความช่วยเหลือในห้องนักจิตฯ ควรมีสีที่ต่างไปจากสวิทท์ไฟทั่วไปเพื่อจะได้ไม่เข้าใจผิดแล้วเผลอไปกด แล้วถ้าเป็นไปได้ เสียงกริ่งสัญญาณความช่วยเหลือก็ควรต่างไปจากเสียงกริ่งเตือนไฟไหม้ (เพราะตอนนี้เมื่อได้ยินเสียงกริ่งดัง...พวกเราก็มักจะเข้าใจว่า "ใครเผลอกดกริ่งสัญญาณขอความช่วยเหลืออีกแล้ว"...เฮ้อ!แล้วถ้าเกิดไฟไหม้จริงๆ...ไม่อยากคิดเล้ย...
)
by kai angel
ความเห็น (8)
- ดีจังเลย ที่มีการเริ่มทำสมาธิหลาย ๆ หน่วยงาน
- ช่วย ๆ บอกต่อไปนะจ๊ะ เหมือนบกบุญไง..ล่า...คิก คิก
ตามพี่เล็กมาเจอพี่ไก่คะ...
จำได้ว่า..คุณจ๋า สคส. ถามกะปุ๋มว่า...รู้จัก สนิทกันกับพี่เล็ก กับคนบำราศมาก่อนเหรอคะ...
กะปุ๋มบอกว่า..พี่เล็กเราเพิ่งไปรู้จักกันตอนงานครบรอบหนึ่งปี gotoknow
แต่พี่ไก่และพี่ขวัญ...เรานี่รู้จักกันมานานแล้วคะ
*^__^*
กะปุ๋ม
น้าเล็ก
- ต้องขอขอบคุณ ชุมชนคนชุดเขียว ที่จุดประกายความคิด และ น้องยุ้ย (โชติรส) ที่ต่อยอดความคิดนี้ค่ะ และที่ลืมไม่ได้คือ พี่ๆน้องๆในงานของเรานี่แหละค่ะ ที่ร่วมมือร่วมใจกัน
- ตอนนี้ทุกๆเช้าของวันทำการ หากใครเดินผ่านมาแถวห้องทำงานเรา ในช่วง 08.30 น. จะได้ยินเสียง..."เอ้า!พี่ๆน้องๆพร้อมกันหรือยังคะ...วันนี้เราจะ 4 - 7 - 8 10 ครั้งนะ เริ่มได้..."
น้องกะปุ๋ม
- ดีใจค่ะที่แวะเข้ามาทักทาย...
- จริงๆแล้วแอบตามกะปุ๋มมานาน...แล้วก็แอบภูมิใจน้องสาวคนเก่งคนนี้เสมอ...
- แม้ห่างกาย...แต่ใจยังคิดถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ
น้าปิ่ง
- ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาต่อยอดความคิดเรื่องการฝึกการพูดแบบ I message หรือการอ่านอุณหภูมิใจ
- ยังไงรบกวนติดตามในบันทึกต่อไปนะค่ะ...คิดว่าคงไม่นานเกินรอ
- ขอขอบคุณสำหรับความห่วงใย
- ได้คุยกันในกลุ่มเล็กๆของเรา (พี่ๆน้องๆนักสังคมฯและพี่ขวัญ) ในระดับหนึ่งแล้วค่ะ
- มีแนวคิดว่า จะติดป้ายบ่งชี้ให้ชัดเจนขึ้น ว่า นี่เป็นกริ่งสัญญาณเตือนภัย
- ส่วนเรื่องเสียงกริ่งนี่ยังไม่แน่ใจว่าจะแก้ไขกันยังไง คงต้องรอคุยกับพี่ๆในกลุ่มแนะแนวฯก่อนนะค่ะ
- แล้วจะมากระซิบให้ทราบต่อไปค่ะ