KM ที่รัก ตอนที่ 58 "หญ้า...อาหารวัว เพื่อชีวิตคน"


นโยบาย โคล้านตัว(คืนชีพ)ภาค 2
วันนี้เป็นวันหนึ่ง ที่ลงพื้นที่เก็บข้อมูล เพือวัตถุประสง สอง ประการ คือ 1 เพื่อเป็นการค้นหาข้อมูลจากชุมชนในการที่จะทำโจทย์ไห้ชัด และตรงกับปํญหาและเป็นประโยชน์กับชาวบ้านจริง 2. เป็นการทดลองเครื่งมือและคำถามในการที่จะเข้าถึงข้อมูลที่แท้จริง โชคดีจริงๆที่ได้เจอการประชุมของเกษตรกร กลุ่มผู้เลี้ยงโค อำเภอสตึก โดยการสนับสนุนของ ธกส.กิ่งอำเภอแคนดงเป็นคนจัด มีผู้เข้าร่วมประมาน100คน จากการได้พูดคุยกับเกษตรกรที่เข้าร่วมหลังจากที่มีการฟังการบรรยาย(แบบเดิม) บางคนก็ง่วงนอน แต่ดีหน่อยที่ผู้บรรยายเป็นผู้มีประสบการด้านนี้มามากอย่างโชกโชน และโชกเลือด จากโครงการอีสานเขียว(โคพลาสติก ภาคที่ 1) วิทยากรท่านนี้คือ คุณทูล เคยเป็นดาวรุ่ง ตอนนั้นมีอายุแค่ 20 ปี เข้าร่วมโครงการอีสานเขียว (วัวพลาสติกล้านตัว) ก็เลยเป็นดาวร่วง แบบรุ่งริ่ง ติดหนี้ 2 แสนบาท ด้วยความขยันและรักอาชีพเลี้ยงวัวมาก จนได้รับทุนไปดูงานที่ประเทศญี่ปุ่น ได้รับความแค้นกลับมาเพราะ เขาบอกว่าประเทศไทยล้าหลังกว่าเขา 45 ปี กล้บมารวบรวมพี่นองเพื่อนที่สนใจ ร่วมกันพัฒนาฟื้นฟูวงการเลี้ยงวัว จนทำไหกลายเป็นหมู่บ้านเลี้ยงวัว ที่ใหญ่และมีอาชีพเกี่ยวกับวัว มากมายมีเงินสะพัดเดือนละเป็นล้านบาท เรื่องเล่าประสบการของวิทยากรทำไห้ ชาวบ้าน สนใจ และมีความหวังมาก โดยเฉพาะช่วงบ่าบมีการ ลงดูแปลงหญ้า ของคุณ วิทยากรเอง และสมาชิก ได้เห็นแปลงหญ้าหลากหลายพันธุ์ การจัดการแปลงหญ้า และที่ชาวบ้านสนใคอ การเลี้ยงวัวแบบปราณีต ที่ใช้พืนที่จำกัด ไห้เกิดประโญ๙ฯมากที่สุด นอกจากนี้ในขณะดูงานก็มีการจับกลุ่มเสวนาแลกเปลี่ยนความรู้และประสบการกันพร้อมกับได้มีการแต่งตั้งหัวหน้ากลุ่มย่อยในแต่ละตำบลเพื่อประสานงานช่วยเหลือกันระหว่ากล่ม นักวิชาการ แลธกส. โดยมีเป้าหมาย ที่จะรวมและสร้างกลุ่มไห้เข้มแข็ง พึงพาตัวเองและพึ่งพากันในกลุ่มได้อย่างยั่งยืนตลอดไป ครับ
หมายเลขบันทึก: 48737เขียนเมื่อ 6 กันยายน 2006 22:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ประชุมอย่างคึกครื้น เพราะทุกคนคึกคัก เรียนจากของจริง เรียกว่า ยึดผู้เรียนเป็นศูนย์กลางตำรับแท้นะพี่พงษ์

เราได้เห็นความแตกต่างของการเรียนรู้ที่แห้งๆในระบบการศึกษาในโรงเรียน และการเรียนรู้ที่ชุ่มชื่นหัวใจทุกชีวิตที่ร่วมเรียนด้วยกัน ทุกคนเป็นทั้งครู และนักเรียนในเวลาเดียวกัน นี่แหละ ที่เขาเรียกว่า "ความงามของการเรียนรู้" ดีใจครับ ที่เราได้ร่วมเรียนรู้ด้วยกัน ถือว่าเป็นบุญวาสนา แท้ ๆ ครับ
เรียนชาวKm ทุกท่าน วันนี้และพรุ่งนี้อย่าลืมติดตาม บลอก ของเราชาวพัฒนบูรณาการ จะมีการเปิดหน้ากาก "นักมายากล ในคราบนักศึกษา" โปรดติดตามครับ

อยู่กับงานจะดีกว่าสาดโคลนใส่กัน ไม่มีใครได้ มีแต่คนเสียทั้งหมด สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมอยู่แล้ว อย่าสร้างกรรมที่ไม่สร้างสรร เดี๋ยวจะกระเด็นกลับมาหาเราเปล่าๆ

ผมคิดว่าคุณอาจจะตีความหมายผิดในคำว่า 'ล้าหลังกว่า ๔๕ ปี' มันเป็นแค่มุมมองและเปรียบเทียบเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องจริงตามนั้น เช่น การพัฒนาจิตใจของจอร์จ บุช อาจจะล้าหลังพ่อคำเดื่อง ๓๐๐๐ ปี ก็ไม่ได้หมายความว่า ต้องรออีก ๓๐๐๐ ปี จอร์จ บุช จึงจะเท่าพ่อคำเดื่องตอนนี้ อาจเป็นไปไม่ได้เลยก็ได้ เพราะเราพัฒนาไปคนละเป้าหมาย คนละทางอยู่แล้ว ใจเย็นๆ อย่าวิ่งตามคำพูดของใคร มองอย่างเข้าใจจะดีกว่านะครับ

ขอบพระคุณอ.แสวงมากครับที่กลับมาอีกครั้ง หลังจากหายทั้งหน้า หายทั้งตา ครับ แต่ก็แค่นี่ก็เป็นบุญ แล้วครับ ยอมรับว่า ช่วงเวลาที่ผ่านมาเรา เหมือน ลูกขาดพ่อ (อ. แสวง) เราเจอมรสุม เราก็หวั่นไหว อาจจะทำอะไรที่ เลยเส้นที่ควรจะเป็นไปบ้าง ต้องกราบขอโทษ อาจารย์ด้วย ตอนนี้ พวกเราได้ อาจารย์ กลับมาช่วยเป็นกระจกส่อง ไห้ พวกเราดีใจ และจะขอตั้งใจทำหน้าที่ตัวเอง เร่งเรียนรู้ไห้มาก เพื่อไม่ไห้ผู้หลักผู้ใหญ่ผิดหวัง ครับ...ขอสัญญา ครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท