ชวนลีซูปลูกป่าวันฟ้าฉ่ำฝน…กิจกรรมพัฒนาในงานวิจัยบนดอยสูง
ย้อนหลังไปปี ๔๗ ผมยังคลุกคลีอยู่กับพี่น้อง กลุ่มชาติพันธุ์ลีซู ด้วยเป็นหัวหน้าโครงการวิจัย “การพัฒนาศักยภาพชุมชนในการจัดการองค์ความรู้ท้องถิ่นด้านสุขภาพบ้านกึ้ดสามสิบ อ.ปางมะผ้า จ.แม่ฮ่องสอน”
ที่ได้รับสนับสนุนทุนการวิจัย จาก สกว.และ สสส. กิจกรรมงานศึกษาวิจัย เดินหน้าพร้อมกับงานพัฒนา ดำเนินไปด้วยความสนุกสนาน เพราะเป็นทั้งงานวิจัยและงานพัฒนา
ผม,รองผู้พันปิยวุฒิ และผู้กองวีรพงษ์ วันปลูกป่าบนดอย
ในช่วงที่ ๒ ของโครงการ เป็นช่วงที่เรานำข้อมูลที่เราเก็บได้ในช่วงแรกของงานวิจัย นำมาพูดคุย วิเคราะห์และหาแนวทางพัฒนาชุมชน
“ภูมิปัญญาท้องถิ่นทางด้านสุขภาพ” ของลีซู มีมากมายและเป็นสิ่งที่มีคุณค่ายิ่ง ที่เรานักวิจัยและนักวิจัยชาวบ้านได้เก็บข้อมูลมา
สิ่งหนึ่งที่น่าเป็นห่วง เราพบว่า สมุนไพรบางตัวใกล้จะสูญพันธุ์ และสมุนไพรบางชนิดก็หาเก็บไกลหมู่บ้านมากขึ้น ...ชุมชนได้ร่วมกันคิดว่า เราจะทำอย่างไร? ถึงจะมีสมุนไพรที่ใช้รักษาโรคมีมากมายเหมือนเดิม และหาไม่ยาก เวลาต้องการสามารถหาได้โดยสะดวก
ชุมชนร่วมกันคิดว่า เราน่าจะมีสวนสมุนไพร ประจำหมู่บ้าน โดยหากล้าสมุนไพรในป่ามาปลูกยังสวนสมุนไพรของชุมชน ...ซึ่งเราคิดว่า สามารถจะปลูกได้เพราะชุมชนที่ตั้งอยู่กลางป่าลึก (สภาพดิน ภูมิอากาศ ที่ใกล้เคียงกัน กล้าสมุนไพรน่าจะไม่ตาย คิดคะเนเอาเองว่าน่าจะรอดถึง ๗๐ เปอร์เซ็นต์)
สรุปกันว่า เราจะช่วยกันหากล้าสมุนไพรในป่ามาปลูกในที่สาธารณะของชุมชน เพื่อสงวนไว้เป็นสวนสมุนไพรเพื่อการใช้เยียวยารักษาอาการเจ็บป่วย และเป็นแหล่งเรียนรู้ของเยาวชนลูกหลานลีซู
แม่เฒ่าชาวลีซู รอยยิ้ม และกล้าสมุนไพร
ในที่สุดวันปลูกป่าสมุนไพรก็มาถึง...วันฝนพรำ ผมยังจำภาพบรรยากาศวันนั้นได้ดี ผมรู้สึกภูมิใจและดีใจมากเมื่อเห็นชาวบ้านทั้ง เด็ก ผู้ใหญ่และผู้อาวุโสชาวลีซู ทั้งหมู่บ้านนำสมุนไพร คนละต้นสองต้นพร้อมจอบ ณ สวนป่าสมุนไพรของเรา
ถึงแม้เป็นวันฝนพรำ ฉ่ำฝน เราก็ไม่ปริปากบ่น ภาพคนนับพัน รอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนในวันปลูกป่าสมุนไพรบนดอยสูงวันนั้น ตราตรึงอยู่ในใจผมทุกวันนี้
ภาพของความสำเร็จในวันฟ้าฉ่ำ่ฝน
ความเห็น (9)
มาเป็นกำลังใจให้คะ...ไม่ได้เจอคุณเอกนานหลายวัน...รู้สึกอีกแล้ว...(ยิ้มๆ)....
...
สิ่งที่คุณเอกทำนั้น...ล้วนแต่มีคุณค่าต่อท้องถิ่น...และภูมิปัญญาแห่งไทยนะคะ
เป็นกำลังใจให้ในยามที่เหนื่อยล้านะคะ
สร้างสรรค์ความดีต่อไป...คะ
*^__^*
กะปุ๋ม
Dr.Ka-Poom
ช่วงนี้ผมเหนื่อยครับ...
งานที่ต้องเดินทาง...และพักผ่อนน้อย เลยเพลียๆและห่างจากการเขียนและอ่านบันทึกไปบ้าง
ต้องขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ รอรับโปสการ์ดน่ารักๆจากปายนะครับ
ผมส่งไปให้แล้วครับ
คุณเอกคะ...
กะปุ๋มรอทุกวันเลยคะ...
รอคะ...รอ...รอตั้งแต่คราก่อนที่ท่านว่าจะส่งมาคะ
*^__^*
ขอบคุณมากนะคะ...
สำหรับมิตรภาพที่สวยงาม
อ้อ!!!....พักผ่อนมากๆ นะคะ
(^__^)
กะปุ๋ม
มาเป็นแรงใจให้อีกคน
.....มาเป็นแรงใจให้อีกคนค่ะ.....แม้งานหนักเหนื่อย....คุณภาพที่นำมาฝากกัน....มิเปลี่ยนแปลง....ระยะหลังการพักผ่อนของพี่คือการเขียนบันทึก...นี่หล่ะ...รักษาสุขภาพนะคะ
Dr.Ka-poom
ผมส่งไปเมื่อวันสองวันก่อนครับ...ขอบคุณครับ ช่วงนี้พยายามพักผ่อนให้มาก 
ต้องงด นัดเพื่อนๆไปเยอะเลยครับ
อาจารย์ Ms.Sunee
ขอบคุณอาจารย์ที่มาให้กำลังใจครับ...ผมขอรับพรจากอาจารย์และ จะตั้งใจทำงานเพื่อสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้น ทั้งในการพัฒนาสังคมและพัฒนาตนครับ
ขอส่งความปรารถนาดีไปยังอาจารย์เช่นกันครับ
พี่จิ๊บ เมตตา
ความเห็นแรกตีพิมพ์ไม่เสร็จจะชื่นใจจังครับ!!!
ผมพยายามหาเวลาที่พักผ่อนคุณภาพให้มากครับ และหาเวลาให้กับคนรอบข้างมากกว่าเดิมด้วยครับ
ขอบคุณพี่เมตตาที่ให้กำลังใจผมครับ
สู้ๆ ครับ 
คุณจตุพรคะ เรื่องของสุขภาพเป็นเรื่องสำคัญมากนะคะ หากสุขภาพไม่ดี อะไรก็ดำเนินการไปไม่ได้ และไม่มีความสุขค่ะ
ครูอ้อย แนะนำสมุนไพรที่ดี ชื่อว่าลูกสำรอง ครูอ้อยใช้ได้ผลค่ะ เวลาสอนหนังสือ ดื่มแล้วชื่นใจ และไม่เจ็บคอ รักษาโรคหวัดได้ดีค่ะ
ไม่ลองไม่รู้ค่ะ ด้วยความเป็นห่วง สวัสดีค่ะ
คราที่ คณะอาจารย์จาก จันทบุรี มาเยี่ยมเยียนที่แม่ฮ่องสอน ...ได้นำน้ำลูกสำรอง มาฝากด้วย
เป็นของฝากที่แปลกใจ เพราะไม่เคยเห็นครับ
ขอบคุณครูอ้อย...ที่มาให้กำลังใจผมนะครับ