ความดีสร้างได้
ความดีสร้างได้
ความดีสร้างได้...
เมื่อวันจันทร์ที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๕๕ ผู้เขียนได้ขับรถยนต์คันที่ ๒ ไปดูรถยนต์คันใหม่ที่บริษัท (โดยที่ไม่ได้ตั้งใจว่าจะตกลงซื้อรถยนต์คันที่ ๓)...แต่เมื่อไปถึงบริษัทแล้ว + ในใจลึก ๆ ก็ต้องการรถยนต์คันใหม่อยู่ด้วย...เมื่อ ตัวแทนบริษัทมาเสนอราคาเพื่อขอซื้อรถยนต์คันที่ ๒ ที่ผู้เขียนได้ขับไป ได้ราคาพอสมควร ผู้เขียนก็เลยตกลงใจขายเจ้ารถยนต์คันที่ ๒ เมื่อบ่ายวันนั้นเอง...
และผู้เขียนก็ได้ทำสัญญาซื้อ - ขาย รถเก่า + รถใหม่กับทางบริษัทเรียบร้อย สุดท้าย...ผู้เขียนก็จะได้รับเงินมาไว้ในกระเป๋า อีกประมาณ ๑๑๒,๔๖๙ บาท...เจ้าหน้าที่การเงินนำเงินมาให้ผู้เขียน...ผู้เขียนก็นั่งนับ...เพื่อให้แน่ใจเลยนับถึง ๒ ครั้ง ก็เป็นตัวเงิน ๑๑๙,๐๐๐ บาท เท่ากันพอดี...
ผู้เขียนถาม sale ว่า...พี่จะได้รับเงินเท่ากับ ๑๑๙,๐๐๐ บาท ใช่ไหม? sale บอกว่า..."ไม่ใช่...ของพี่บุษจะได้รับ ๑๑๒,๔๖๙ บาท แล้วครบหรือไม่"... เพราะ sale จะไม่ได้นับมา เนื่องจากการเงินนับมาแล้ว...ผู้เขียนบอกกับ sale ว่า พี่นับได้ ๑๑๙,๐๐๐ บาท น่ะ นับตั้ง ๒ ครั้งแล้ว...
สุดท้าย ผู้เขียนก็บอกว่า "พี่จะรับเพียง ๑๑๒,๔๖๙ บาทเท่านั้นน่ะ เพราะเป็นเงินของพี่เท่านี้"...sale เลยนั่งนับเงินจำนวนนั้น แล้วก็ไปตามการเงินมา การเงินนับก็ตรงตามที่ผู้เขียนนับ คือ ๑๑๙,๐๐๐ บาท sale บอกว่า "ถ้าพี่บุษนับแล้วไม่ต้องบอกก็ได้ เก็บเงินไปเลย"...แต่นี่..."พี่บุษ ไม่ยอมรับ ขอรับแค่เพียงเงินที่เป็นส่วนของพี่บุษที่จะรับไป"...
ผู้เขียนบอก sale ว่า ก็เงินของพี่ คือ ๑๑๒,๔๖๙ บาท ไม่ใช่ ๑๑๙,๐๐๐ บาท นี่ พี่ก็ขอรับเท่ากับส่วนของพี่ก็แล้วกัน....sale บอกว่า "ยังมีอีกหรือ คนแบบนี้"...ผู้เขียนก็ได้แต่ยิ้ม เพราะนิสัยผู้เขียนเป็นคนตรงอยู่แล้ว ไม่ขอรับเงินใด ๆ ที่ไม่ใช่ของตัวเราเด็ดขาด เพราะถ้าเรารับมา คนที่เดือดร้อนก็คือ เจ้าหน้าที่การเงิน เขาจะต้องหาเงินไปใช้หนี้บริษัทอีกตั้งหลายวัน กว่าที่เขาจะหาเงินได้...อีกอย่างผู้เขียนก็คิดเสมอว่า "ของอะไรที่ไม่ใช่ของเรา เราก็จะไม่เอามาเป็นเจ้าของเด็ดขาด"...
เคยมีหลายครั้งที่ผู้เขียนก็ทำแบบนี้ คือ ไปแลกเงินที่ธนาคาร ขอแลกแบงค์ ๒๐ บาท จำนวน ๑,๐๐๐ บาท แต่เจ้าหน้าที่ธนาคารให้แบงค์ ๒๐ บาท มามัดหนึ่งนับได้ ๑๐๐ ใบ เท่ากับ ๒,๐๐๐ บาท ผู้เขียนบอกว่า "ไม่ขอรับ พี่ขอรับเพียง ๑,๐๐๐ บาท" เจ้าหน้าที่ก็ยังทำหน้างงว่า...ทำไม สุดท้ายผู้เขียนก็อธิบายว่า "ก็คุณให้เงินพี่มา ๒,๐๐๐ บาท เดี๋ยวเงินคุณที่รับผิดชอบก็หายไปหรอกตั้ง ๑,๐๐๐ บาท"...เจ้าหน้าที่ถึงกับร้อง "อ๋อ!!!" ไหว้แล้วไหว้อีก บอกว่า "ถ้าเป็นคนอื่น เขาก็คงเอาเงินไปแล้ว...
นี่ก็เป็นการสร้าง "นิสัย" ของตัวเราเองว่า "ควรมีความซื่อสัตย์ต่อตนเองและต่อผู้อื่น"...ให้คิดเสมอว่า "ใจเขา...ใจเรา"...หมั่นสร้างไว้ซึ่งความดี...เพราะจะทำให้ตัวเราเอง + สังคมไทยเราน่าอยู่ยิ่งขึ้น...
คำสำคัญ (Tags): #การวางแผนชีวิต#ครอบครัว#ความดี#ชีวิต#การสร้างความดี#ความดีสร้างได้#โครงการทำความดี#สรอ.ขอความรู้#บุษยมาศ
หมายเลขบันทึก: 483006เขียนเมื่อ 23 มีนาคม 2012 15:52 น. ()ความเห็น (8)
-สวัสดีครับอาจารย์..
-สบายดีนะครับ...
-แวะมาเยี่ยม/เรื่องนี้ต้องขยายครับ
-วันนี้วันสุข....มีความสุขมาก ๆ นะครับ...
-วันวานยังหวานอยู่ ที่พรานกระต่าย ครับ 55
- ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ
คุณเพชรน้ำหนึ่ง
สวัสดีอาจารย์ บุษยมาศ
การสนร้างนิสัย สำคัญ กว่าถึงก้าวพ้นความยากได้ และไปถึงความเดือดของผู้มีหน้าที่รับผิดชอบ
เงินเพียงไม่กี่พันอาจไม่มากสำหรับบางท่าน
แต่สำหรับบางท่านหมายถึงต้องทำงานทั้งเดือน
ผมก็สร้างนิสัยอย่างหนึ่ง คือเดินทาง พกเงินสด ไม่ใช้บัตรเครดิต และกดบัตรเครดิตไม่เป็น
เวลาเดินทางไกล ต้องคำนวณ ระยะเวลา เส้นทาง หากต้องจ่ายเพิ่มต้องคิดก่อน
ข้อเสียก็คือ เพื่อนมักบอกว่าใจไม่ถึง
- ช่างคิดดีนะคะสำหรับการจัดกิจกรรมดี ๆ
- สบายดีค่ะ...เป็นลักษณะนิสัยส่วนตัวของเราด้วยกระมังค่ะ จึงไม่กล้าที่จะรับเงินของคนอื่น...คิดไปสารพัด กลัวว่ารับมาแล้ว คนที่เดือดร้อนเขาก็ต้องได้รับความเดือดร้อน กว่าจะหาเงินได้...เหมือนถ้าเป็นเงินของเรา เราก็ไม่อยากที่จะให้ตกไปเป็นของ ๆ คนอื่นจริงไหมค่ะ...
- ดีค่ะ คุณวอญ่า
- การใช้เงินสดนั้นดีแล้ว อย่าไปริเลยค่ะ เรื่องบัตรเครดิต ผู้เขียนทำบัตรเครดิตไว้หลายใบ แต่ไม่เคยกดสักกะใบ กลัวค่ะ กลัวการเป็นหนี้ ถ้าเป็นหนี้แล้ว เราก็ต้องหาเงินไปใช้หนี้เขาอยู่ดี สู้ใช้เงินสดดีกว่า ...เป็นการฝึกนิสัยของเราด้วย ไม่มีก็ไม่ต้องไปใช้ ไปฟุ้งเฟ้อ เห่อตามกระแสหรอกค่ะ...อาจเรียกว่า เป็นผู้บริหารที่ไม่ทันสมัย แต่การทันสมัยแบบนี้ เห็นทีจะต้องขอพักค่ะ ใช้เงินสดดีกว่า...
- ใครจะว่าอย่างไรก็ช่างเขาเถอะค่ะ เพียงแต่เราบริหารจัดการชีวิตเราได้อย่างดีแล้วก็น่าจะโอเคแล้วค่ะ
- ขอบคุณค่ะ ครู
... - อาจเป็นลักษณะนิสัยของผู้เขียนเองด้วยมังค่ะ ที่ไม่กล้าไปรับเงินที่ไม่ใช่ของเรา เห็นใจเขาค่ะ ถ้าเขาทำงาน เงินเดือนก็น้อย แถมเงินมาขาดอีก เขาและครอบครัวก็คงต้องเดือดร้อนแน่ ๆ กว่าจะหามาใช้เขาได้นะคะ
- ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจจากทุก ๆ ท่านค่ะ...