บันทึกของรัชฎา

ชีวิตที่เบาสบาย

วันนี้ดิฉันมัความรู้สึกว่าตัวเองสุขภาพแย่มากเลย ก็เลยหาบทความที่เป็นความรู้ และมีผลต่อครูยุคนี้โดยตรงมาให้อ่านกัน

น่าสงสารครูไทยยุคปฏิรูปการศึกษาเหลือเกิน  โดยเฉพาะรุ่น 50 ปี ขึ้นไป  ต้องกัดฟันสู้ต่อภาระงานกับสังขารที่เริ่มโรยล้า   โดยเฉพาะเรื่องการทำข้อมูลสารสนเทศกับเครื่องคอมพิวเตอร์   แทบจะกลั้นใจตายวันละหลายตลบ   โปรแกรมก็ยังไม่สมบูรณ์  นี่แหละ  สพฐ.   ไม่มีงานใดทำเสร็จในคราวเดียว   บ่นไปก็ต้องทำอยู่ดียังดีที่อยู่ภาคกลางดีกว่าครูภาคใต้นะที่ตายรายวัน   ลำบากกว่าพวกเราเยอะ  พยายามทำงานด้วยใจรัก  ความสุขจะตามมา  ขืนใจรักอีกหน่อยจะชินไปเอง  แต่ถ้าเหนื่อยนักลองมาดูวิธีทำชีวิตให้โล่งและเบาสบายดู  จะได้ทุกข์น้อยลงบ้าง            é  เก็บของที่ไม่ใช้แล้ว   บริจาคให้ผู้อื่นเป็นประโยชน์กว่าเก็บไว้ให้ฝุ่นเกาะ            é  ลดงานที่เครียดๆ  ลงบ้าง            é เลือกงานสังสรรค์สังคมที่สำคัญๆ  ไปหรือสมควรไป  ไม่ใช่ไปทุกงาน            é อ่านหนังสือพิมพ์ให้น้อยลง  โดยเฉพาะข่าวอาชญากรรม   การเมือง            é เลือกรายการ  TV.  ดูบันเทิงบ้าง  ฟังเพลงเพราะๆé อย่ารับปากหรือสัญญาทำอะไร  ให้ใครง่ายๆ  ด้วยความเกรงใจ  หัดปฏิเสธให้เป็นé อย่าพยายามเปลี่ยนแปลงคนอื่นให้เป็นอย่างที่เราจะให้เป็นé อย่าคาดหวังในตัวคนอื่น  ยอมรับเขาตามความเป็นจริง  และพยายามเข้าใจเขาéหัดไปไหนมาไหนคนเดียว   เป็นเพื่อนตนเองได้   เดินทางคนเดียวได้ไม่ต้องรอคอยคนอื่นé ลดความบ้างาน  บ้าเงิน  บ้าอำนาจ  บ้าเกียรติยศ  ชื่อเสียงลงบ้าง  จะทำให้ตัวเองไม่เหนื่อยé  จงคิดว่าความสำเร็จของชีวิตไม่ได้อยู่ที่ผลงาน  เงิน  อำนาจ  และชื่อเสียง  อยู่ที่ฉลาดเลือกวิธีใช้ชีวิตé ถ้าจะรักใครสักคน  อย่าหลงรักเขาทั้งหมด  อย่าก้าวก่ายในชีวิตเขา  จงคิดเพียงจะอยู่ข้างๆ เขา  ก็พอแล้ว  จะได้ไม่เป็นทุกข์

 

   บางเดื่อสาร

 1

สุดท้าย  แบ่งเวลาวันละ 1 ชั่วโมง  ล้างจิตใต้สำนึกที่ไม่ดีออกไปให้หมด  โดยเดินหรือวิ่งคนเดียวในสวนสาธารณะ   อย่าจมปลักกับอดีตแล้วเราจะลืมความโกรธ  เกลียด  ผิดหวังเสียใจ  จงชื่นชมตนเองเสมอว่า  เรามีความดี  ความสามารถ มีคุณค่า  ที่เอาตัวเองรอดมาได้จนถึงปัจจุบัน