BAR ...Sex Counseling


       พรุ่งนี้ดิฉันมีทำ work shop เรื่อง "การให้คำปรึกษาเรื่องเพศ" หรือ sex counseling สำหรับครูในเขต สพท เขต1 จังหวัดยโสธร ... ก็เริ่มทบทวนและหา concept ให้ชัดเจนขึ้นว่า ในเรื่องของการให้คำปรึกษานั้นครูควรดำเนินไปในลักษณะไหน เพราะหากเป็นทาง therapy นั้นค่อนข้างจะเฉพาะเจาะจงลงไป ...แต่หากว่าบทบาทของครูนั้นน่าจะพุ่งเป้าไปที่การป้องกัน หรือประเมิน พร้อมทั้งให้การช่วยเหลือเด็กนักเรียนได้ในเบื้องต้นเกี่ยวกับเรื่องเพศ...

       ที่สำคัญพฤติกรรมและความสนใจของเด็กนักเรียน ซึ่งอยู่ในช่วงวัยเด็ก และวัยผู้ใหญ่ ดังนั้นในการให้คำปรึกษาเรื่องเพศ จึงน่าจะ scop ลงที่เกี่ยวกับเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางเพศ และความสนใจต่อเรื่องเพศมากกว่า และที่สำคัญครูสามารถประเมินหรือ screen เด็กนักเรียนได้เกี่ยวกับการเบี่ยงเบนทางเพศ หรือความผิดปกติทางเพศ...

       ดังนั้น...ดิฉันจึงตั้งเป้าหมายไว้ว่า ในการทำ work shop พรุ่งนี้คงจะเล่าเรื่องเพื่อให้ครูได้รู้ทักษะการให้คำปรึกษา และนิยามของการให้คำปรึกษาเรื่องเพศ จากนั้นจะเสริมความรู้เรื่องโรคเอดส์ การเปลี่ยนแปลงร่างกายและจิตใจในวัยรุ่น จนมาจบที่ว่าครูจะให้คำปรึกษาแก่เด็กได้อย่างไร...จากนั้นในช่วงบ่ายก็แยกกลุ่มทำ work shop ดิฉันมีพี่หน่อย และน้องหนุ่ย กับน้องหนิงไปร่วมด้วย ก็คงมอบหมายให้เป็นวิทยากรกระบวนการประจำกลุ่มและดำเนินการกลุ่มตามสไตล์ของตนเองเลยเพราะแต่ละท่านก็เชี่ยวชาญทางด้านจิตวิทยาให้คำปรึกษา สำหรับดิฉันก็คงจะนำแนวทางการแลกเปลี่ยนเรียนรู้มาใช้ พร้อมกับขยับสร้างเครือข่ายนักปฏิบัติให้เกิดขึ้นในครูกลุ่มนี้ให้ได้...

Note: ภาคเช้าดิฉันมีเวลาเพียงชั่วโมงกว่า ก็คงจะเป็นบรรยายแนวทางในการให้คำปรึกษาเรื่องเพศ ตามประเด็นดังนี้

- ความรู้เรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
- ความรู้เรื่องโรคเอดส์
- การเปลี่ยนแปลงทางร่างกายและจิตใจในวัยรุ่น
- การให้คำปรึกษาเรื่องเพศ

โดยมีเป้าหมายให้เกิดขึ้น
- เมื่อครูผ่านการเรียนรู้ประเด็นไปได้ น่าจะนำกระบวนการให้คำปรึกษาเรื่องเพศนี้ไปช่วยเหลือเด็ก เพื่อให้เขาเหล่านั้นมีความรู้ในการป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และโรคเอดส์ และได้ตระหนักในปัญหาภัยคุกคามจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์และรู้หนทางการป้องกัน...

จากนั้นภาคบ่าย "วิทยากรกระบวนการประจำกลุ่ม"...ท่านดำเนินการกลุ่มได้เลย ไร้รูปแบบ...แต่หากหวังให้เกิดการเรียนรู้ที่ชัดเจนขึ้นในการให้คำปรึกษาเรื่องเพศ

หมายเลขบันทึก: 48090เขียนเมื่อ 4 กันยายน 2006 08:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 พฤษภาคม 2013 12:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
Ka-Poom พี่หน่อย และน้องหนุ่ย กับน้องหนิง เราครูสุพรรณฯขอชื่นชม คุณกำลังนำเทียนส่งสว่าง ให้คนเมืองยส...ได้ประจักษ์ถึงความงามและความขมขื่น กับจุดวิกฤติฝ่าฟันให้เป็นโอกาส(รักนวลสงวนตัว)
Ka-Poom พี่หน่อย และน้องหนุ่ย กับน้องหนิง เราครูสุพรรณฯขอชื่นชม คุณกำลังนำเทียนส่งสว่าง ให้คนเมืองยส...ได้ประจักษ์ถึงความงามและความขมขื่น กับจุดวิกฤติฝ่าฟันให้เป็นโอกาส(รักนวลสงวนตัว)

ครูเหน่อเหน่อคะ...

*^__^*

ขอบคุณมากนะคะ..ที่แวะมาทักทาย...

กะปุ๋มมองว่า...เราเลิกการทำงานแบบแยกส่วนกันเถอะคะว่า...อันนี้คือหน้าที่ครู อันนี้คือหน้าที่หมอ พยาบาล...หรืออื่นๆ...

เรามาหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวและช่วยกันขับเคลื่อนสังคมไปสู่ความดีงามกันเถอะนะค

ขอบคุณคะ

กะปุ๋ม

  •  เห็นด้วยกับกะปุ๋มนะ ว่าเราน่าจะเลิกทำงานแบบแยกส่วน เพราะหากเรามัวแต่คิดกันว่า งานนั้นเป็นหน้าที่ของหน่วยงานนั้น งานนี้เป็นหน้าที่ของหน่วยงานนี้ ก็คงไม่เกิดประโยชน์ต่อส่วนรวมเท่าไหร่นัก
  • อย่างเมื่อคืนดูหลุมดำ: หยุดเอดส์1 ก็รู้สึกกังวลใจเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเรื่องพฤติกรรมทางเพศของเด็กและเยาวชนไทย
  • บางคนรู้ว่าจะป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้อย่างไร เช่น เตรียมถุงยางอนามัยไว้ที่บ้าน แต่เขาจะใช้ถุงยางอนามัยกับคนที่ตัวเองคิดว่าไม่ปลอดภัยเท่านั้น
  • บางคนหากมี sex กับแฟนของตัวเอง จะไม่ใช้ถุงยางอนามัยเพราะคิดว่าแฟนคงไม่ไปมี sex คนอื่น (เชื่อมั่นว่าแฟนไม่นอกใจ)

 

moomiกะป้าบวม...

ดีใจมากเลยที่ท่านแวะมา...ที่นี่แต่กะปุ๋มก็คุ๊น..คุ้น...ท่านมากนะคะ...เพราะไปเจอกันบ่อยที่บันทึก อ.จอร์น..

...

ทุกวันนี้ใครถามกะปุ๋มว่าทำงานอะไร...กะปุ๋มก็มักจะตอบไม่ถูกเพราะ...ไม่เคยทำงานแบบแยกส่วน...ไปได้ทุกวงการ...หากแต่ถ้าตอบตามใบประกอบวิชาชีพ ก็คงตอบว่า "เป็นพยาบาล"...แต่ไม่เคยได้ทำงานทางการพยาบาลเลยคะ...

การที่เราไม่ทำงานแยกส่วนทำให้เราเรียนรู้...อะไรในชีวิตมากเลยคะ...

*^__^*

กะปุ๋ม

ชื่นชมทีมงานและความตั้งใจที่จะร่วมด้วยช่วยกัน....เรารู้จากการทำงานว่าตั้งรับรอน้องเขามาปรึกษาหลังจากเสี่ยงไปแล้วมันไม่เพียงพอหรอก ต้องเข้าหาถึงที่จึงจะครอบคลุมได้มากขึ้น...หลังอบรมแล้วช่วยเล่าเรื่องต่อด้วยนะว่าเป็นอย่างไร

 

พี่...(seangja)

กะปุ๋มลืมเล่าไปว่างานนี้...ครูโทรมาขอเลื่อน...อาจผิดพลาดทางกระบวนการอะไรในองค์กรครูคะ...

...

แต่เมื่อกระบวนการเกิด

กะปุ๋มจะนำมาเล่าให้ฟังนะคะ

ขอบคุณคะ

*^__^*

กะปุ๋ม

ย้อนกลับไปดูขอบเขตเนื้อหาที่กะปุ๋มคิดว่าจะนำเสนอในWorkshopนั้น,,,,หลายเรื่อง คือ เรื่องพื้นฐานของการทำความเข้าใจทั้งในเรื่องเพศและการป้องกันการรับ/แพร่เชื้อเอชไอวี

สิ่งที่อาจต่างกันในแต่ละที่ น่าจะเป็นกิจกรรมที่นำเข้าสู่เนื้อหาหรือกิจกรรมที่เชื่อมโยงกับเนื้อหา(เขาเรียกกระบวนการสอน/ถ่ายทอด,,ใช่ไหม?) เราสนใจอยากให้กะปุ๋มช่วยถ่ายทอด/เล่าในรายละเอียดกิจกรรมตรงนี้ให้มากขึ้นจะได้ไหมคะ

เพราะการใช้กิจกรรมนำเพื่อเข้าถึงแก่นหรือใจความสำคัญของเนื้อหาในการปรึกษาเรื่องเพศเป็นเรื่องที่รู้สึกยากมากสำหรับSeangja ก็คือ กิจกรรมการเปลี่ยนแปลงทัศนคติ หรือ ท้าทายความเชื่อ....ยิ่งสอนระดับอาจารย์หรือคุณครูแล้ว..

เราขอชื่นชมมากๆFlowers And Heartsและก็อยากที่จะรู้ว่ามีข้อควรระวังหรือเทคนิกดีๆอะไรบ้างที่จะสามารถเจาะใจผู้เรียนกลุ่มนี้ให้อบแล้วเอาไปใช้ต่อให้มากๆ... อย่าหาว่าเรางกเลยนะ...เรื่องนี้คงต้องขอวิทยายุทธ์จากกะปุ๋มและทีมให้ช่วยด้วยค่ะ

 

การสอนเรืองเพศศึกษาในวัยร่นเป็นเรืองที่น่าท้าทายสำหรับพวกเราเหมือนกันนะ

ผมจำได้ว่า เคยดูหนังเรืองหนึ่ง เขามีวิธีการสอนเพศศึกษา และเรืองการมีครอบครัวได้ น่าสนใจ

โดยประเด็นก็คือ เด็กอยากจากออกไปใช้ชีวิตคู่และอยากมีลูกเป็นของัตวเอง

ครูก็เลย เอาไข่ดิบมาหนึ่งลูก แล้วก็ทำเครืองหมาย  จากนั้นก็ให้นักเรียนที่เป็นแฟนกัน เอาไปรับผิดชอบดูแลไข่ ให้เอาไข่ติดตัวไปตลอดเวลาที่เขาทำกิจกรรมร่วมกัน และดูแลไม่ให้แตก (โดยสมมุติว่า ไข่ ก็คือ ลูก ของเขาที่ต้องดูแลรับผิดชอบ)

เรืองวุ่นๆ ก็เกิดเพราะเขาต้องเจอปัญหาไม่คาดคิดสารพัด สุดท้ายไข่ก็แตกหมด

ครูก็เลยบอกว่า การใช้ชีวิตคู่ และการมีครอบครัวและลูก ไม่ใช่เรืองสนุกอย่างที่เขาคิด ดังนั้นขอให้เขาจงระวัง รักสนุกก็ระวังเรืองการท้องด้วย

ไม่รู้ว่า ถ้าเอามาใช้บ้านเราจะได้หรือเปล่า

คุณคนไกล...

ขอบคุณมากนะคะ...กับสิ่งที่ท่านนำมาแลกเปลี่ยนนี้

กะปุ๋มไม่อยากให้สังคมมองเด็กวัยรุ่นที่ทำผิด เช่น มั่วเพศ มั่ว sex มั่วยา...มองอย่างตัดสินว่าสิ่งที่เขาทำนั้นผิดมหันต์อยากให้มองอย่างมีเมตตาและเข้าใจในเหตุแห่งมา...เพราะหากเราประณามเขาโอกาสแห่งการช่วยเหลือด้วยความเข้าใจนั้นจะลดน้อยลง...หลายกรณีที่กะปุ๋มเจอ..ว่าเด็กวัยรุ่นยกพวกตีกัน รุมโซม...นั่นเป็นด้านมืดในช่วงวัย...หากเราให้การช่วยเหลือด้านมืดนั้นให้มีแสงแห่งสว่างมากขึ้น เราจะสามารถดึงคนดีกลับคืนสู่สังคม...

ตอนนี้ที่กลุ่มงานจิตเวช เรามีกิจกรรมทำความดี ให้น้องๆ ที่มาบำบัดยาเสพติดเข้าร่วมโครงการ โดยอุทิศตนบำเพ็ญประโยชน์ต่อสังคม ให้มาช่วยเหลือคนไข้ทำกิจกรรมในโรงพยาบาล...เราเชื่อว่าเขาเหล่านี้อีกส่วนหนึ่งของชีวิตนั้นมีความดี และเราจะช่วยเขาเติมเต็มสิ่งที่พร่องในจิตใจนั้น...ให้พอกพูนขึ้น...ด้วยความรู้สึกแห่งมีคุณค่าในตนเองกลับมา...

ขอบคุณคะ

กะปุ๋ม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท