มารยาหญิง
มารยาหญิง
“อันมารยาหญิงหลายร้อยเล่มเกวียน เรียนไม่จบ”
ใครที่เป็นแฟนละคร ช่อง ๗ สี ทีวีเพื่อโฆษณา เอ๊ย... เพื่อคุณ
พอดีมีละครฮิตเรื่องสาวน้อยร้อยเล่มเกวียน กำลังออกอากาศ เปิดเจอเลยลองชมดู เพราะชื่อเรื่อง และมีเด็ก ๆ ชอบถาม สาวน้อยร้อยเล่มเกียน หมายถึงอะไร ไม่ทราบว่าน้ำเน่า หรือน้ำดี ไม่ว่าทั้งเน่าทั้งดี บางเรื่องจบแล้วก็ยังนำมาออกอากาศอีกปีหนึ่งสองครั้งสามครั้ง อย่าง บ่าย ๆ เปิด เจอเจ้าฮะ ๆ เอเราเคยดูแล้ว พระเอก "ปีทิดสะดอ" คนนี้
"สาวน้อยร้อยเล่มเกวียน" เป็นสำนวน ซึ่งมีความหมายทำนองที่ว่ามารยาหญิงมีมาก จนเรียนไม่รู้จบ
สำนวน สุภาษิตไทย เป็นภูมิปัญญา ของบรรพบุรุษ ที่ชอบเปรียบเทียบในสิ่งที่ไม่สามารถจะอธิบายให้ลึกซึ่งได้ ก็ใช้วิธี เปรียบเทียบ เรียกว่า อุปมา บางสำนวน บางภาษิต มีที่มาต่าง ๆ กัน เช่น นิทาน วรรณคดี ความเชื่อ สัตว์ ฯลฯ
มาจากวรรณคดี เช่น ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง เกลียดตัวกินไข่เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง (จากเรื่องอิเหนา)
ความเชื่อ เช่น ผีซ้ำด้ำพลอย
สัตว์ ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่ (ที่จริงควรจะเป็น ไก่เห็นนมไก่ งูเห็นตีนงู เพราะ หมายถึง พวกเดียวกันย่อมรู้ซึ่งกันและกัน)
มาจากนิทาน เช่น เรื่อง มารยาหญิง นี่แหละครับ “สาวน้อยร้อยเล็มเกวียน” ละครน้ำเน่า หรือน้ำดี ก็แล้วแต่คนชอบ
เรื่องที่มาของ “สาวน้อยร้อยเล่มเกวียน เรียนไม่จบ” นิทานชื่อ “มารยาหญิง” เรื่องมีว่า
กาลครั้งหนึ่ง ถ้าไม่เริ่มกาลครั้งหนึ่ง ก็ไม่ใช่นิทาน มีชายคนหนึ่ง ขับเกวียนมาที่บ่อน้ำ ขณะนั้นมีผู้หญิงร้องถาม
“ไปไหนมาพี่ทิด”
“ไปเรียนมารยาหญิงมา ” พี่ทิดตอบ
“ได้มากไหม”หญิงสาวถามต่อ
“เต็มเกวียนเลย” พี่ทิดตอบด้วยความภาคภูมิ
“จริงหรือเปล่า” หญิงสาวแย่เข้าไป
“จริงซี” พี่ทิดตอบ อย่างภาคภูมิ “ปัดโธ่ฉันไปเรียนมาได้ตั้งเล่มเกวียนแน่ะ”
“เอาไหน พี่ทิดลงมานี่หน่อย” หญิงสาวเอ่ยชวน พี่ทิดลงไปตามคำเชิญชวน
หญิงสาวร้องเอะอะโวยวายตะโกนลั่น “ผู้ชาย ๆ ๆ” ผู้ใหญ่ที่อยู่บนบ้าน ก็ลงมาดูคิดว่าใครทำอะไรลูกหลานที่บ่อน้ำ
“แล้วเธอจะทำอย่างไร” พี่ทิดทวน หลังจากลงจากเกวียน
“เขาจะฆ่าพี่ทิด ที่ฉันร้อง”
“เธอช่วยฉันด้วย” พี่ทิดตกใจ
“โดดลงไปในบ่อซิ” หญิงสาวบอกพี่ทิด เขาปฏิบัติตามอย่างว่าง่าย
“ร้องตะโกนเรียกทำไม” ผู้ใหญ่ถาม
“ก็บอกว่าช่วยทีคนตกน้ำ ช่วยที” หญิงสาวร้องบอก เพราะไม่รู้จะทำอย่างไร จึงร้อง “ช่วยที”
พวกผู้หลักผู้ใหญ่ช่วยผู้ชายขึ้นมาจากบ่อน้ำ พี่ทิดยกมือไหว้หญิงสาวปลก ๆ
“ขอบใจมาก ยอมแพ้ที่ฉันเรียนมานี้ยังไม่จบมารยาหญิง หลายร้อยเล่มเกวียนเรียนไม่จบ” ชายหนุ่มสบถพร้อมยกมือไหว้
จึงเป็นที่มาว่า “อันมารยาหญิงหลายร้อยเล่มเกวียนเรียนไม่จบ”
(ที่จริงแล้วนิทาน จะเป็นเรื่องเล่าไปเรื่อย ๆ ไม่มีบทสนทนา ผู้เขียนนำมาประยุกต์ให้เหมือน เรื่องสั้น จากเอกสาร ระบุจากคำเล่าของนางชวนพิศ สวัสดิโชติ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี : เอกสารประกอบการอบรม “ตัวอย่างนิทาน” ประเภทคติสอนใจ วิชาภาษาไทย : ผศ.ประเทือง คล้ายสุบรรณ์ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภฏพระนครศรีอยุธยา.มปป. )
ความเห็น (10)
แรงบันดาลใจ จาก ละคร ช่องเจ็ดสี่ที่เปิดเจอ "สาวน้อยร้อยเล่มเกวียน"
เรียนไม่จบจริงๆๆด้วยครับ สบายดีไหมครับ
- มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียน มารยาชายสักกี่เล่มเกวียนครับอาจารย์? ฮาๆๆ
- ขอบคุณความรู้ครับ รวมทั้งขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยือน พร้อมทั้งร่วมแสดงความเห็นด้วยครับ
สวัสดีครับ
อันที่จริงชายน้อยร้อยเล่มเกวียน
ไม่มีเขียนกล่าวขานผลาญผู้หญิง
ลองขยายให้เบ็ดเสร็จข้อเท็จจริง
ผู้ถูกสิงสรรพศาสตร์มาดมายา
ขอบคุณอาจารย์ ขจิต คุณครูธนิตย์ และอาจารย์ธนา แวะมาเยี่ยมเยียนให้กำลังใจ
"อันหนุ่มน้อยร้อยเล่มเกวียนเพียรเสาะหา
จะศึกษาค้นคว้ามาเฉลย
แต่ไม่พบตำราว่าไว้เลย
หากท่านเคยผ่านสายตากรุณาปัน"
ขอบคุณทุกท่านครับ
- มายาหญิงร้อยเล่มเกวียนเรียนรู้ยาก
มายาชายหลายหลากมากมายกว่า
ทั้งหญิงชายหากไร้ธรรมนำวิญญา
สร้างปัญหาให้เจ็บช้ำเพราะคำลวง
ธรรมทิพย์ - สวัสดีค่ะ คุณครูแว่นธรรมทอง
-
แวะมาศึกษาที่มาของสำนวนไทย
สนุกดีค่ะ เพิ่งจะทราบที่มา มันเป็นเช่นนี้เอง
ได้ความรู้ดีค่ะ - ขอบพระคุณที่ให้เกียรติไปทักทาย และให้กำลังใจที่บันทึกของธรรมทิพย์ค่ะ
มาเรียนรู้เรื่องราวมารยาหญิงด้วยคนค่ะ
แวะมาฟังนิทานธรรม
- แอบมาศึกษาเรื่องสำนวนและคำสุภาษิตค่ะ เลยได้รู้ที่มาของมารยาหญิงฯ
- และแอบขัดแย้งเล็กๆว่า...ชายใช่ว่าไร้มารยา...
แวะมาทักทาย พร้อมอ่านเรื่องสนุก ๆ ครับ...