จากการประชุมวิชาการ เรื่อง "Palliative care และพระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ มาตรา 12" รุ่นที่4 วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2555 ณ.ห้องประชุมราชนครินทร์ อาคารราชนครินทรศรี สภาการพยาบาล
การดูแลรักษาแบบประคับประคอง (Palliative Care)
หมายถึงการดูแลทางการแพทย์ การพยาบาลทุกชนิดตามความต้องการของผู้ป่วยที่ไม่อาจรักษาให้หายขาดได้ ซึ่งการดูแลจะรวมได้ด้วยการดูแลทางด้านจิตใจ สังคมและจิตวิญญาณตามความต้องการของผู้ป่วยและครอบครัวตลอดช่วงเวลาการป่วยไข้ของผู้ป่วยรวมถึงการดูแลครอบครัวผู้ป่วยหลังการตายของผู้ป่วยการดูแลรักษาแบบประคับประคองมักมุ่งเน้นที่ปีท้ายๆ หรือเดือนท้ายๆ ของชีวิต เมื่อความตายเป็นสิ่งที่สามารถมองเห็นได้ว่าจะต้องเกิดขึ้นในอนาคตไม่ใช่เป็นเพียงแค่มีความเป็นไปได้เท่านั้น การดูแลจึงเป็นเพียงให้การเฝ้าระวังภาวะอารมณ์ที่สื่อออกมาทางกาย รวมถึงความทุกข์ทรมานทางด้านสังคมและจิตวิญญาณซึ่งอาจจะเกิดขึ้นในขณะนั้น โดยเป็นเรื่องที่ควรจะและสามารถช่วยให้เกิดการบรรเทาได้
เป้าหมายของการดูแลรักษาแบบประคับประคอง คือ การปรับตัวและบรรเทาความทุกข์ทรมานเพื่อเพิ่มคุณภาพชีวิตให้กับเวลาที่เหลืออยู่ของผู้ป่วย มีการสนับสนุนเพื่อให้มีคุณภาพบริการที่ดี โดยไม่คำนึงว่าจะเป็นโรคอะไร ลุกลามขนาดใด หรือความต้องการ ถึงการรักษารูปแบบอื่น การดูแลรักษาแบบประคับประคองสามารถให้บริการควบคู่ไปกับการบำบัดรักษาเพื่อยืดอายุผู้ป่วยหรือร่วมกับการรักษาหลักของโรคเดิมของผู้ป่วย
นิยามของการดูแลรักษาแบบประคับประคองขององค์การอนามัยโลก(2002)
การดูแลรักษาแบบประคับประคอง(WHO, 2002) คือการเข้าถึงเพื่อเพิ่มคุณภาพชีวิตผู้ป่วยและครอบครัวในการเผชิญกับปัญหาด้านการเจ็บป่วยที่คุกคามชีวิต โดยการป้องกันและบรรเทา ความทุกข์ทรมาน ด้วยวิถีทางของการค้นหาและประเมินปัญหาตั้งแต่เริ่มต้น และให้การบำบัดรักษาอาการปวดและปัญหาอื่นๆ อาทิ ปัญหาด้านร่างกาย จิตสังคม และจิตวิญญาณ
หลักการดูแลรักษาแบบประคับประคอง
-ให้การบรรเทาความปวดและอาการที่ก่อให้เกิดความทุกข์ชนิดอื่น
-คำนึงถึงการมีชีวิต และความตายให้เป็นไปตามกระบวนการปกติของธรรมชาติ
-ไม่ช่วยเร่งหรือเหนี่ยวรั้งการเสียชีวิต
-นำเอาการดูแลด้านจิตใจ และจิตวิญญาณเข้ามารวมไว้เป็นส่วนหนึ่งของการดูแลผู้ป่วย
-จัดให้มีถึงระบบสำหรับช่วยเหลือค้ำจุนแก่ผู้ป่วยให้สามารถใช้ชีวิตได้อย่างเป็นปกติสุขได้มากสุด
เท่าที่จะกระทำได้จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต
-จัดให้มีถึงระบบสำหรับการช่วยเหลือค้ำจุนแก่ครอบครัวผู้ป่วย ในการรับมือกับสิ่งต่างๆ ตลอดช่วง
เวลาป่วยไข้ของผู้ป่วยและช่วงเวลาที่โศกเศร้าจากการที่ผู้ป่วยเสียชีวิต
-ใช้ทีมงานในการเข้าค้นหาถึงความต้องการต่างๆ ของตัวผู้ป่วยและครอบครัว รวมถึงการช่วยให้
คำปรึกษาชี้แนะสำหรับช่วงเวลาโศกเศร้าหลังการเสียชีวิตของผู้ป่วย ถ้ามีข้อบ่งชี้
-เป็นมาตรการที่จะช่วยเสริมทางด้านคุณภาพชีวิต และยังมีผลทางบวกในอีกหลายๆ ด้าน ตลอดช่วง
เวลาของการป่วยไข้
พระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๕๐ |
|
|
ไม่มีความเห็น