จิตใจที่มั่นคงในวันที่ยังเรียนไม่จบ.... อยู่เพียงไม่กี่คน
ในขณะที่หลายคนที่เรียนปริญญาโทรุ่นเดียวกัน เรียนจบและรับปริญญาไปแล้ว แต่พี่คนหนึ่งยังไม่จบ แม้จะสอบปากเปล่าวิทยานิพนธ์แล้วตั้งแต่ต้นเดือน มิ.ย.2549 แต่ทว่า งานประจำของพี่เขา ยุ่งตลอดเวลา ไม่มีเวลาและสมาธิที่จะแก้ไข Thesis เพราะมีหลายอย่าง แทรกเข้ามาให้เขาต้องลงมือทำก่อน
เวลาผ่านไป ยิ่งนานวัน ก็ยิ่งลืม หาไฟล์ข้อมูลเก่าไม่เจอ จำไม่ได้ว่า save ไว้ที่ไหนบ้าง คอมพิวเตอร์ส่วนตัวที่ใช้ก็ติดไวรัสคอมพิวเตอร์ซะอีก ต้องใช้เวลาแก้ไขอยู่พอสมควร
ถ้ากำลังใจไม่เข้าแข็ง สติและจิตใจไม่มั่นคง ย่อมถอดใจไปนานแล้ว
2 ก.ย.2549 พี่เขาจึงมานั่งแก้ไข thesis ในห้องสมุด มมส จนถึงค่ำ แล้วไปทานข้าวในตลาดที่คล้ายตลาดโต้รุ่ง ตรงลานข้างโรงอาหารกลาง เยื้องสระน้ำหน้าคณะวิทยาศาสตร์ มมส. ซึ่งก็เห็นท่าน อ. Panda ดร.อรรณพ มาเดินซื้อกับข้าว เดินก้มหน้างุดๆผ่านหน้านายบอนไปไวๆอีกด้วย
ระหว่างขับรถผ่านสระน้ำตรงหน้าคณะพยาบาลศาสตร์ในตอนทุ่มครึ่ง เขาหวนนึกถึงช่วงที่มาเรียน ซึ่งในเวลานี้ก็เป็นตอนที่เลิกเรียนพอดี แต่ในวันนี้เหลือเพียงพี่เขาและเพื่อนอีกไม่กี่คน ที่ยังไม่จบ
แต่พี่เขาและพรรคพวกที่เหลือ ยังคงมุ่งมั่นต่อไป ด้วยสติและจิตใจที่มั่นคง ทำตามขั้นตอนต่างๆ เพราะเป้าหมายอยู่ไม่ไกล แค่ข้างหน้านี้แล้ว
ความเห็น (2)
- ผมก็ยังไม่จบครับ
- สอบปากเปล่ากลางเดือนกรกฎาคม
- งานที่โรงเรียนมาก่อนงานส่วนตัวครับ
- ตอนนี้กำลังแก้งานเหมือนกันครับ
- คงจบแน่นอนไม่เกินปี ๒๕๕๑
- ไม่เครียด ไม่กังวล ไม่บ่น และไม่บ้าครับ
- ขอบพระคุณมากครับ
