วันนี้ (3 กันยายน 2549) ตื่นตั้งแต่ยังมองไม่เห็นต้นไม้หน้าบ้าน เนื่องจากช่วงเย็นต้องเดินทางไปดูงานเกษตรอินทรีย์ ปลายทางไกลสุดที่เชียงใหม่ครับ ที่เป็นอย่างนี้ได้ก็ด้วยความผูกพันธ์ จริง ๆ ตอนแรกก็ตัดสินใจไม่ร่วมเดินทางไปด้วยครับ แต่ก็ต้องมาพิจารณาให้รอบคอบขึ้น และเปลี่ยนใจกลับมาร่วมเดินทางไปด้วยเพราะเหตุผลที่ละเอียดอ่อนและยากจะอธิบาย
เมื่อ วันที่ 31 ส.ค.49 ผมก็ง่วนอยู่กับเอกสารต่าง ๆที่มากมายที่โต๊ะทำงาน สักพักผู้นำชุมชนจากตำบลช้างซ้าย หลายคนเดินมาหาทักทาย และพูดว่ามีอะไรพอจะช่วยได้บ้างมากันหลายคน ผมไม่ได้แปลกใจเลยครับที่พี่ ๆ น้อง ๆ มากันนั้น จริง ๆ ก็คือมาเพื่อให้ผมรู้ว่า เขาต้องการผมให้ไปดูงานกับเขาด้วยให้ได้ ครับ
อำเภอพระพรหม ดำเนินการ "โครงการพระพรหมเกษตรอินทรีย์" มีกิจกรรมหลายกิจกรรมที่ดำเนินการ และกิจกรรมการดูงานก็เป็นกิจกรรมหลังสุดของโครงการของปีงบประมาณ 2549 นี้ เคยกำหนดไว้เดิมเรื่องการเดินทางดูงานในช่วงเดือน ก.ค.-ส.ค.49 แต่ก็มีอันต้องเลื่อนมาเนื่องจากเรื่องของงานประจำของหลายคนที่เกี่ยวข้องที่หาจุดรวมได้ยาก ผมเองยังดีใจเลยที่เขาเลื่อนมาเพราะถ้าเดินทางตอนนั้นก็คงไม่ได้ร่วม ทางสำนักงานอำเภอพระพรหม(ปกครอง) ผู้ดำเนินการกิจกรรมนี้ ได้หารือหลายฝ่ายแล้วกำหนดเป็นวันที่ 3 - 9 กันยายน 2549 ผมก็มีรายชื่ออยู่ในคณะด้วย แต่ก็หลีกไม่พ้นในเรื่องของงานหน้าตักครับ จะพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เบาลงเลยและต้องให้เสร็จทั้งนั้น ผมก็เลยไปแจ้งยกเลิก หลังจากนั้นก็มีโทรศัพท์มาสอบถามสาเหตุของการไม่ไปดูงานของผมจากผู้นำชุมชนตำบลช้างซ้าย ซึ่งเป็นตำบลที่ผมรับผิดชอบงานอยู่ และท่านเหล่านั้นก็มาหาด้วยตัวเอง
ผมตัดสินใจใหม่ทันทีครับ ยังไงก็ต้องเลือกไปดูงานแล้ว เมื่อมาทบทวนอย่างละเอียดในหลาย ๆ เรื่อง อาจจะเป็นจุดดำเล็ก ๆ และอาจขยายใหญ่ขึ้นได้ไม่ยาก หากผมมุ่งเรื่องงานหน้าตักให้เสร็จอย่างเดียว ผมคงต้องเสียอะไร ๆ หลาย ๆ อย่าง ที่ผมอุตส่าห์ปลูกสร้างรดน้ำพรวนดินมานานจนเจริญเขียวชะอุ่ม ออกดอกเบ่งบานงดงาม และต้องมาแลกกันกับครั้งนี้ ให้มันเหี่ยวเฉาลงไปโดยเหตุปัจจัยที่ยากจะเลี่ยงแต่ก็จำเป็นต้องเลี่ยงและเลือก ผมขอบคุณทุกท่านที่มา และสัญญาว่าเย็น 3 ก.ย.49 เราเจอกันแน่ ทุกคนก็ยิ้มกลับไป เพราะยังไงผมเองก็ต้องเลือกเอาทีมงานไว้ก่อนงาน เพราะงานเสร็จสำเร็จได้อย่างมีประสิทธิภาพก็ด้วยทีมและทีมที่มาหานี้เราทำงานร่วมกันทุกเรื่องในตำบล ถ้าไม่มีเขางานหลายอย่างที่ผ่านมาก็คงสำเร็จไม่ได้ครับ ผมตัดสินใจ "เอาทั้งป่า ดีกว่าเลือกเด็ดดอกไม้"
อาการอย่างเดียวกันครับ รู้สึกว่าเป็นปัญหาคลาสสิคสำหรับคนอย่างเรานะครับ หาทางออกไม่ค่อยจะได้กัน น่าจะได้แชร์ความรู้สึก...แลความรู้เรื่องงานล้นมือล้นโตะกันมั่งหากมีโอกาส....แต่เมื่อตัดสินเอาไม้ทั้งป่า เย็นนี้ต้องเดินทางไปไกลถึงเชียงใหม่ ก็ขอว่าอย่าพะวงกับงานบนโต๊ะครับ เต็มที่ไปเลย.....จะคอยฟังเรื่องเล่าครับ ขอให้โชคดีกลับมา
ขอแสดงความยินดี...กับรางวัลสำหรับ "หัวใจคนทำงานนะคะ"....ประจำเดือนสิงหาคม
*^__^*
กะปุ๋ม
ขอแสดงความยินดีกับรางวัลสุดคนึงประจำเดือนสิงหาคม 2549 นี้ด้วยนะครับ