10 เรื่องยอดเยี่ยมในประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์

10 เรื่องยอดเยี่ยมในประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์
วันนี้ขอเสนอการจัดอันดับ 10 เหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์ดาราศาสตร์โดย คลิฟฟอร์ด  คันนิงแฮม (Clifford Cunningham)  แม้ว่าการเลือกของคุณอาจไม่เหมือนในการจัดอันดับนี้ แต่คงไม่มีใครปฎิเสธความสำคัญของสิบเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่เรียงตามกาลเวลาดังต่อไปนี้
 10.การตีพิมพ์ “ De revolutionibus orbium coelestium”หรือแปลเป็นภาคภาษาอังกฤษเป็น “ On the Revolution of the Celestial Spheres” โดยโคเปอร์นิคัสในค.ศ.1543  หนังสือได้รับการกล่าวขวัญถึงมาก และถูกสั่งห้ามโดยพระในศาสนาแคธอลิกตั้งแต่ค.ศ. 1616 ถึง 1835  ทำไมหรือ?  เพราะว่าหนังสือไม่ให้โลกอยู่ที่จุดศูนย์กลางนะสิ  แต่ที่ตำแหน่งนั้นโคเปอร์นิคัสให้เป็นที่อยู่ของดวงอาทิตย์   และโลกยังต้องโคจรไปรอบมันพร้อมกับดาวเคราะห์ดวงอื่น  แบบจำลองเช่นนี้นับเป็นการปฏิวัติ ทำให้ผู้คนทั้งหลายเพิ่งประจักษ์แจ้งว่าพวกเราไม่ได้สำคัญที่สุด แค่เป็นส่วนหนึ่งเล็กน้อยของธรรมชาติ ไม่ได้อยู่เหนือธรรมชาติแต่ประการใด    โจฮันน์ วูลฟ์แกง ฟอน เกอเธ เขียนไว้ว่า “ จากการค้นพบและความคิดทั้งหมดที่เคยมีมาก่อน   ไม่มีอะไรที่ทรงอิทธิพลต่อจิตวิญญาณของมนุษย์มากไปกว่าคำสอนของโคเปอร์นิคัส”  มันเป็นจุดเริ่มต้นของดาราศาสตร์สมัยใหม่และทำให้เกิดการค้นพบสำคัญอีก 9 เรื่องต่อมา                             

9.โจฮันนส์   เคปเลอร์ตั้งกฏการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ 3 ข้อ  เขาตีพิมพ์สองกฎแรกในค.ศ.1609 และกฎข้อที่สามในค.ศ.1619   นับเป็นการมองอย่างลึกซึ้งที่เห็นการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์เป็นไปตามชุดของกฎคณิตศาสตร์   ข้อคิดแบบนี้นับเป็นรากฐานของความเข้าใจระบบดาวเคราะห์ เคปเลอร์สังเกตว่าดาวเคราะห์เคลื่อนที่เป็นวงรีมากกว่าวงกลม   ความคิดนี้มาแทนอิพิไซเคิล (epicycle) ของดาวเคราะห์ตามความคิดของพโทเลมีที่ให้โลกเป็นศูนย์กลางของระบบ  ความคิดของอิพิไซเคิลที่มีมายาวนาน 2,000 ปีก็ได้ถึงเวลาสิ้นสุดลง
8.กล้องโทรทรรศน์ใช้ครั้งแรกทางดาราศาสตร์เมื่อค.ศ.1607 จากการประดิษฐ์ของกาลิเลโอ  เมื่อเราเข้าใกล้ปีที่ 400 ของการประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์ เราไม่ได้ให้ความสำคัญของกล้องโทรทรรศน์เกินจริง  จากกล้องแรกนี้ กาลิเลโอค้นพบจุดดวงอาทิตย์  ดวงจันทร์ของดาวพฤหัส และเห็นผิวหน้าของดวงจันทร์    จุดเริ่มต้นของความอยากรู้อยากเห็นจนมีความต้องการพัฒนากล้องให้มีขนาดใหญ่และเห็นเอกภพลึกกว่าเก่า ค้นพบวัตถุท้องฟ้าใหม่ๆ
7.การพยากรณ์ของเอ็ดมันด์  ฮัลเลย์ในค.ศ. 1705 คาดว่าจะเห็นดาวหางในค.ศ. 1531, 1607 และ 1682  และจะกลับมาในค.ศ. 1758  มันเป็นการประยุกต์ทฤษฎีโน้มถ่วงของนิวตันครั้งแรกกับระบบสุริยะ และแสดงให้เห็นว่าดาวหางโคจรรอบดวงอาทิตย์เป็นวงรี ซึ่งดาวหางที่เขาศึกษาและกลับมาทุกๆ 75 ปีคือดาวหางฮัลเลย์
 6.วิลเลียมส์ เฮอร์สเชลค้นพบดาวคู่ครั้งแรกในค.ศ. 1804 ว่าดาวมีความโน้มถ่วงต่อกันในระบบดาวคู่ นับเป็นการค้นพบสองวัตถุโคจรรอบกันนอกระบบสุริยะ  แสดงว่าแรงโน้มถ่วงของนิวตันไม่ใช่ใช้กับปรากฏการณ์ในระบบสุริยะเท่านั้น  แต่ใช้ได้ทั่วไปในเอกภพ
5.การค้นพบของดาวเคราะห์น้อยหรือแอสเตอรอยด์ (asteroid) ครั้งแรกที่ชื่อเซเรส (Ceres) จากปิอาสสิ (Piazzi) ในค.ศ. 1801  แต่ก่อนนั้นเห็นและรู้จักแต่ดาวเคราะห์และดาวหาง    แอสเตอรอยด์ เป็นวัตถุท้องฟ้าแบบใหม่   เป็นหลักฐานที่แสดงว่าระบบสุริยะยังมีอย่างอื่นอีกด้วย จากการศึกษาแอสเตอรอยด์จะสามารถตรวจสอบมวลสารแรกเริ่มในระบบสุริยะ  เริ่มเปิดสาขาใหม่เพื่อการศึกษากำเนิดของระบบดาวเคราะห์และชีวิต
4.การหาระยะทางของดาวเป็นครั้งแรกโดยเบสเซล (Bessel)ในค.ศ. 1838 เมื่อจอห์น เฮอร์สเชลที่เป็นลูกชายของวิลเลียม เฮอร์สเชลทราบว่าเบสเซลวัดพาราแลกซ์ของดาวได้   จอห์นกล่าวว่า “นับเป็นครั้งแรกที่มนุษย์เริ่มรู้จักขนาดแท้จริงของเอกภพ”
3.การประดิษฐ์กล้องสเปกโตรสโคปทำให้หาส่วนประกอบทางเคมีของดาวและดาวเคราะห์ได้  จากการสังเกตการณ์สเปกตรัมของโจเซฟ  ฟรอนฮอเฟอร์ผู้ประดิษฐ์กล้องสเปกโตรสโคปครั้งแรกในค.ศ. 1814 เมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1901  ‘Times’ ของลอนดอนมองย้อนกลับไปในศตวรรษที่ 19 และให้การค้นพบ “ดาวทำด้วยอะตอมเหมือนกันกับอะตอมของโลก” เป็นการค้นพบเรื่องสำคัญที่สุดใน 100 ปีที่ผ่านมา
2.การค้นพบคลื่นวิทยุจากท้องฟ้าของคาร์ล แจนสกีในค.ศ. 1932   ที่ทำได้ดีเยี่ยม แต่แจนสกีไม่ได้สนใจติดตามการค้นพบที่อาจหายสาบสูญไปถ้าเรเบอร์ (Reber) ไม่มีความพยายามต่อไป  เรเบอร์เป็นคนแรกที่ทำแผนที่ดาราจักรครั้งแรกและสังเกตด้วยว่าการคายคลื่นวิทยุของดาราจักรไม่มีสเปกตรัมความร้อน  การประดิษฐ์กล้องโทรทรรศน์คลื่นวิทยุทำให้ค้นพบเรื่องยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของดาราศาสตร์ นับให้เรื่องนี้เป็นเรื่องยอดเยี่ยมอันดับหนึ่ง
1.การค้นพบรังสีฉากหลังไมโครเวฟ (microwave background radiation) ให้หลักฐานว่าเอกภพเกิดจากบิกแบง   การค้นพบทำในค.ศ. 1965 โดยอาร์โน เพนสิแอส และโรเบิร์ต วิลสัน ทำให้เกิดยุคใหม่ของเอกภพศาสตร์  การศึกษาการแปรรังสีเล็กน้อยในรังสีที่เกือบสม่ำเสมอไม่นานมานี้ เปิดเผยรายละเอียดการเกิดโครงสร้างต่างๆในเอกภพ
 เข้าใจว่าการค้นพบสิบอันดับนี้มีความสำคัญทางการสังเกตการณ์ดาราศาสตร์   จึงไม่ได้รวมของนิวตันและไอน์สไตน์ทางดาราศาสตร์ที่เป็นทางทฤษฎี ท่านเห็นด้วยกับการจัดอันดับของคันนิงแฮมหรือไม่? แล้วการจัดอันดับของท่านเป็นแบบใด?