KM กับธรรมะ
ผมอ่านบันทึกหลายท่านพบว่า
ทั้งสองสิ่งไปด้วยกันได้
แสดงว่าทั้งสองอย่างเป็นความจริง
ธรรม คือ ธรรมชาติ
ดังนั้น ธรรมจึงแฝงอยู่ในสิ่งรอบตัวเรา
อาจบางทีแม้แต่ KM ก็มีธรรมแฝงอยู่
KM คืออะไร
ตามความคิดของผม
KM คือ เครื่องมือที่จะใช้บรรลุเป้าหมายบางอย่างที่สอดคล้องกับศาสนาพุทธ
ใช่แล้วครับ เป้าหมายของ KM คือ
ปัญญา
การจะมีปัญญาได้ต้องประกอบด้วยหลายอย่าง
ซึ่งตรงกับคำสอนของพุทธ
ที่ว่าต้องมีสิ่งเหล่านี้ตามลำดับ คือ
ศีล สมาธิ ปัญญา
นั่นคือ การพัฒนาตัวเรา
ให้สามารถก่อเกิดปัญญาที่สูงขึ้นๆ ได้
(ศาสนาพุทธมีเป้าหมายที่ผมคิดว่าสูงกว่าคือ
นิพพาน
ซึ่งผมไม่อาจนิยามได้ว่าคืออะไร
และปัญญาเป็นเครื่องมือที่จะไปให้ถึงจุดนั้น )
KM ใช้ธรรมบางส่วนหรือทั้งหมด
ธรรมสอดคล้องกับ KM บางส่วนหรือทั้งหมด
อาจบางทีไม่สำคัญ
ศาสนาพุทธนิกายเซ็น
เคยกล่าวเปรียบการปฏิบัติธรรมไว้ว่า
หนทางไปสู่ดวงจันทร์แม้นต่างกัน
แต่ต่างมุ่งไปสู่ดวงจันทร์เหมือนกัน
บางท่านอาจวิ่งอ้อมมาไกลกว่าจะเห็นเส้นทางตรง
บางท่านอาจวิ่งเหนื่อยต้องนั่งพัก
หากมีท่านใดใช้ KM บรรลุเป้าหมาย
หรือใช้ธรรมบรรลุเป้าหมาย
ผมว่าเราชื่นชมเขาทั้งหมด
หวังว่าคงไม่มีใครเถียงกันจนลืมว่า
เป้าหมายของทั้งสองเครื่องมือคือสิ่งเดียวกันนะครับ
คำเมามาย(ยาคูลย์)ในวันเสาร์อันสงบสุข
บันทึกนี้เขียนโดยใช้เวลา 40 นาที
ด้า...ดา...ด๊า
ขอบคุณสำหรับความเห็นท่านผอ.ครับ
เห็นด้วยครับ การบริหารที่ไม่มีธรรมจะไม่ยั่งยืน
(มองซ้ายมองขวา ผมไม่ได้ว่ากระทบใครนะครับ)
บันทึกนี้อารมณ์ดีแฮะ!!!
เมื่อครู่ไปอ่าน เรื่อง มะนาวกับปัญหา รู้สึกว่าบันทึกโน้น รู้สึกท่านจันทร์ฯ อารมณ์บ่จอยเท่าไหร่
KM กับ ธรรมะ น่าจะไปด้วยกันครับ หลายครั้งที่ผมคุยกับ Bloger ด้วยกัน ออกแนวสนทนาธรรมะไปเสียมากครับ
โดยเฉพาะการทำงานสายสาธารณสุข ธรรมะ ในตัวบุคคลน่าจะสำคัญ และนำมาใช้ตลอดเวลากับทั้งตนเองและผู้มารับบริการครับ
ท่านจตุพรขอบคุณสำหรับความเป็นห่วง
(พูดเหมือนเห็นผมตอนเขียนเลย แง่งๆ)
อาร์ทิตย์ที่ผ่านมางานหนักนะครับ+อยู่เวรแทบทุกวัน+มีแต่ข่าวไม่ค่อยดีเลยไม่ค่อยมีเวลามาดูดอารมณ์สดชื่นที่นี่เท่าไหร่ วันนี้ออกเวรเลยขอระบายหน่อย