มหาวิทยาลัยออกนอกระบบ ใครทำใครเดือดร้อน
ผมอยากจะพูดเรื่องนี้มานานแล้ว เรื่องความพยายามในการแปรรูปมหาวิทยาลัยของรัฐออกนอกระบบราชการ หรือที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า อัตโนมัติยูนิเวอร์ซิตี้ เป็นเชื้อเป็นแนวไปกันหมดเกือบทุกสถาบัน แม้แต่ มหาวิทยาลัย พระเช่น มหามกุฎฯมหาจุฬาฯก็ติดบ่วงเข้ามาร่วมแปรรูปกับเขาด้วย แถมรัฐบาลก็ออกมาผลักดันการกู้ยืมเงินรูปแบบใหม่ที่เด็กสามารถกู้ยืมเงินได้ตรงตามการตัดสินใจของเด็กเอง และตามที่แต่ละคณะ แต่ละภาควิชาแต่ละมหาวิทยาลัยกำหนดอัตราสูงสุดของการเรียนเอาไว้ เราทราบดีว่ามีนักศึกษาที่กู้ยืมเงินเรียนหนังสือจำนวนมากที่ยังหางานทำไม่ได้และไม่สามารถนำเงินมาคืนได้เดือดร้อนกันเป็นเรือนแสน ต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันไม่เว้นแต่ละวัน สร้างความเดือดร้อนให้กับพ่อแม่ผู้ปกครองกันไปทั่วหน้า ผมอยู่ขอนแก่น มหาวิทยาลัยที่ผมทำงานอยู่ ผมก็ยังอดแปลกใจไม่ได้ว่า พ.ร.บ.แปรรูปมหาวิทยาลัยไม่ได้ทำประชาวิจารณ์อย่างเป็นทางการกับประชาชนทุกหมู่เหล่า ขนาดคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติออกหนังสือร้องเรียนหนาหลายหน้าในเรื่องนี้ แต่ผู้บริหารก็ยังนำร่างนี้เข้าพิจารณาในที่ประชุม สส. และสว. ได้และมีองค์กรอิสระระดับตรวจการเลี่ยงบาลีว่าทำประชาวิจารณ์แล้วให้อีก ค่าหหน่วยกิตจาก 60 บาท/หน่วย เป็น 500-800บาท/หน่วยใครเดือดร้อน นักศึกษาจะเป็นหนี้คนละเท่าไหร่ มีการทำวิจัยว่าในมหาวิทยาลัยนอกระบบ นิสิต นักศืกษาจะคืนเงินกู้ได้ราวอายุ 45-47 ปี นึกดูก็แล้วกัน ผู้บริหารระดับอธิการบดี รองฯ มีเงินเดือนตก 300,000-400,000 บาท/เดือน ที่น่ารังเกืยจก็คือ ม.นอกนอกระบบ พนักงานจะไปคัดค้านมติ ครม ไม่ได้ หากมติ ครม ออกมาว่าให้มีการเบิกซ่องโสเภณีบนดินจดทะเบียนทั่วประเทศ หรือให้ทุกจังหวัดมีบ่อนคาสิโน พนักงาน ม.นอกระบบคัดค้านไม่ได้ และทีนี้คนในมหาวิทยาลัยถ้าไม่เรียกควายแวจะเรียกว่าอะไร
