วัฒนธรรมท้องถิ่น : ชีวิตสามเณร 10

รากฐานของตึกคืออิฐรากฐานของชีวิตคือการศึกษานั้นเอง

เมืองนครพนม...มีงานใหญ่เท่าที่ผมรู้อยู่ 3 งาน คือ งานออกพรรษาแล้วมีการแข่งเรือในแม่น้ำโขง...งานไหลเรือไฟยามค่ำคืน...และงานพระธาตุพระพนม...โดยเฉพาะงานพระธาตุพนม...ถือว่าเป็นงานที่ยิ่งใหญ่มาก...อยู่ในช่วงเดือน ก.พ.หรือช่วงวันเพ็ญเดือน 3 ครับ

ช่วงผมเป็นสามเณรน้อย ๆก็ได้ไปก้มกราบบูชาองค์พระธาตุพระธาตุพนม...ที่บรรจุพระอุรังคธาตุของพระพุทธเจ้า...เชื่อกันว่าอย่างนั้น

แล้วก็เที่ยวงานทั้งกลางวันและกลางคืน...มี 7 วัน 7 คืนเลยครับถ้าผมจำไม่ผิด...ในงานมีทุกอย่าง...นับเป็นงานตื่นตาตื่นใจในชีวิตผมเลยครับ...

ต่อเมื่อ 11 ส.ค. 2518 ค่ำวันนั้น พระธาตุพนมถล่มลงมา...หัวใจชาวประชาผู้มีความเคารพศรัทธา...ก็โศกเศร้าเสียใจ...และได้มีการสร้างขึ้นมาใหม่...คือพระธาตุองค์ปัจจุบันนี้ครับ

ผมกราบลาองค์พระธาตุพนมแล้วกลับบ้านเกิดกาย...ที่บ้านจัดงานบายศรีสู่ขวัญให้มีการผูกข้อมือสามเณรน้อย ๆยามเมื่อต้องจากไปไกล...ผมถือว่าประเพณีนี้...สร้างขวัญและกำลังใจแก่ผู้เดินทางไกลได้เป็นอย่างดียิ่งครับ...

คือเย็นวันนั้น...ผมต้องจากบ้านมาขึ้นรถบัสที่ บ.ข.ส.มีเป้าหมายอยู่ที่กรุงเทพ ฯ และสิ้นสุดชีวิตสามเณรที่อยู่ในวัฒนธรรมอีสานแต่เพียงเท่านั้น...ครับ ฮา ๆ เอิก ๆ

รุ่งขึ้นวันใหม่...ได้เข้าอยู่อาศัยวัดราชนัดดาราม...วัดที่มีปราสาทจำลองมาจาก...ปราสาทของนางวิสาขามหาอุบาสิกา...ในวัดปุบผาราม...ที่เมืองสาวัตถีโบราณนั้นเองครับ...

โปรดติดตามตอนต่อไป

ด้วยความปรารถนาดี

จาก...umi

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #แนวคิดทางพุทธศาสนา

หมายเลขบันทึก: 47514เขียนเมื่อ 1 กันยายน 2006 06:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 06:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

Ka-Poom

เขียนเมื่อ 1 กันยายน 2006 06:50 น. ()

สวัสดียามเช้าคะ...อาจารย์

กะปุ๋มก็เป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาและสักการะต่อกระธาตุพนม...

ในงานออกพรรษานี้คนส่วนใหญ่ในละแวกนั้นที่สามารถเดินทางไปนมัสการพระธาตุพนมได้...เราก็จะไปกัน อย่างคุณแม่ของกะปุ๋มท่านไม่เคยพลาดสักครั้งเลยคะ...

ขอบคุณคะ

กะปุ๋ม

ยูมิ

เขียนเมื่อ 1 กันยายน 2006 09:19 น. ()

อรุณสวัสดิ์ครับ คุณกะปุ๋ม

เพราะที่พึ่งอื่นของเราไม่มี...พระรัตนตรัยจึงเป็นที่พึ่งของเรา...ผมชื่นใจครับที่ได้อ่านบันทึกนี้...

อาจเดินสวนกันไปมา...แต่ไม่รู้จักกัน...ฮา ๆ เอิก ๆ

ผมหมายถึงในงานพระธาตุพนมนะครับ...

เป็นเรื่องน่าคิดอย่างหนึ่งคือตอนที่ผมจุดเทียนธุปบูชาองค์พระธาตุแล้ว..นำแผ่นทองคำติดปรากฎว่า

ลมมันหอบแผ่นทองคำปลิวขึ้นไปด้านบนขององค์พระธาตุจนลับตาผม...

ขอบคุณครับ

ด้วยไมตรีจิตมิตรภาพ

จาก...umi

ดร.อ้อ สุชานาถ

เขียนเมื่อ 1 กันยายน 2006 13:38 น. ()

เคยไปไหว้พระธาตุพนม 2 ครั้งค่ะ ครั้งแรกไปกับเพื่อน ๆ จำได้ว่าตอนนั้นมีงานเทศกาลที่นั่นพอดี คนเยอะมากอย่างไม่น่าเชื่อ พอได้ไปไหว้เป็นอะไรที่น่าทึ่งจริง ๆ ค่ะ
ครั้งที่ 2 พาคุณพ่อคุณแม่ไปด้วย ไปถึงที่นั่นตอนเย็น ๆ ไม่มีคนเลยค่ะเพราะไม่ใช่เทศกาล และตอนนั้นรู้สึกว่าวัดจะปิดแล้ว ไปถึงก็ไปกราบไหว้ และได้เก็บภาพถ่ายมาด้วย สวยงามมากค่ะ มองเห็นพระธาตุพนมกับพระอาทิตย์กำลังจะตกดิน
มีโอกาสคงได้ไปอีกครั้งที่ 3 เป็นแน่ค่ะ