ถ้าพูดถึงงานวิจัย ต้องขอพูดถึง Action Research เพราะเป็นวิจัยแรกในชีวิต และฉันหลงรักมาจนถึงปัจจุบัน <p>Action Research การวิจัยเชิงปฏิบัติการ การวิจัยปฏิบัติการ หรือการเรียนรู้ท่ามกลางการปฏิบัติ คือ การเรียนรู้จากการกระทำ "มีคนกลุ่มหนึ่งเสนอปัญหาของเขา ทำอะไรเพื่อแก้ปัญหา คอยดูว่ามันจะประสบผลสำเร็จอย่างไรจากความพยายามของพวกเขา และถ้ายังไม่สำเร็จก็พยายามกันใหม่ "</p><p>วิจัยเชิงปฏิบัติการ มุ่งไปที่ทำให้เกิดความร่วมมือในการที่จะทำให้คนเห็นปัญหา และวางเป้าหมายการแก้ปัญหาไปด้วยกัน การทำให้ได้สองอย่างในเวลาเดียวกัน ต้องอาศัยความร่วมมือกันระหว่างนักวิจัยกับกลุ่มเป้าหมาย</p><p>การวิจัยปฏิบัติการ แตกต่างจากการแก้ปัญหาประจำวัน เพราะมีการใช้วิธีการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ มีการศึกษาปัญหาอย่างเป็นระบบและกระบวนการแก้ปัญหาก็ใช้หลักทฤษฏี เวลาส่วนใหญ่ของนักวิจัยใช้ในการกลั่นกรองเครื่องมือเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล การวิเคราะห์ การนำเสนอผล การวิเคระห์อย่างครบวงจร</p><p>การวิจัยปฏิบัติการ นำคนมาสู่การเป็นนักวิจัย เพราะคนเรียนรู้ได้ดีที่สุด จากการกระทำด้วยตนเอง และเต็มใจที่จะประยุกต์สิ่งที่เขาได้เรียนรู้ และสุดท้ายนักวิจัยเริ่มต้นจะไม่พยายามคงวัตถุประสงค์ของตนไว้ แต่จะเปิดโอกาสให้ผู้ร่วมวิจัยได้แสดงความรับผิดชอบในงานต่อไป</p><p> เกริ่นมาตั้งยาว แต่ที่ตั้งใจจะบอกจริง ๆ คือ วิจัยเรื่องแรกจริง ๆ ที่มีโอกาสได้ร่วมทำกับ อ.นพ. วิโรจน์ วรรณภิระ ,อ. นิพัธ กิตติมานนท์ PCT ทีม รพ.พุทธชินราช และจนท.ในศูนย์สุขภาพชุมชน 25 แห่ง เรื่อง “การพัฒนารูปแบบการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกแบบเชิงรุกในศูนย์สุขภาพชุมชนเครือข่ายโรงพยาบาลพุทธชินราช พิษณุโลก” ได้ประสบการณ์ ได้ความรู้ และได้กัลยาณมิตรมากมาย</p><p align="center"></p><p align="center">รับรางวัลการนำเสนอด้วยวาจายอดเยี่ยม</p><p>ทำให้ประทับใจในการทำวิจัย Action Research มาก เพราะนอกจากเป็นการวิจัยเพื่อพัฒนางาน ผู้วิจัยยังได้พัฒนาตนเองด้วย </p>
ตอนนี้ประทับใจในการทำ action research ต่อไปเราว่าอ้อยต้องติดใจกับการทำ participatory action research อีกแน่จะคอยติดตามผลงานนะ เราว่าเราคงจะได้เห็นงานวิจัยเพื่อความยั่งยืนโดยฝีมือของอ้อยแน่
สวัสดีครับคุณsunantapa
อ่านดูฟังดูคิดดู ดูเหมือนง่าย แต่ทำยาก (จะรู้ได้อย่างไรว่ายากหากไม่ลงมือทำ)
แสดงความคิดเห็น
นับถือท่าน
ไม่ค่อยแข็งแรงครับในทุกด้านวิ่งตามตลอด