มีอะไร “เรา” เล่าสู่กันฟัง


เคยถามตัวเองนะว่าชีวิต "เราอยู่เพื่ออะไร"

พื่องาน เพื่อเงิน หรือว่าสิ่งใด แล้วสิ่งที่ทำทั้งหมดนั้น เราทำเพื่อใคร

คำตอบนั้นเริ่มมาชัดขึ้นเมื่อเราและพวกเรามี Gotoknow

เพื่อน ชีวิต และมิตรภาพ ก่อเกิดขึ้นอย่างมากมาย

สมาธิ สติ และปัญญา แต่ละคนช่างสรรหานำมาฝาก

ยามท้อ ยามทุกข์ ยามเศร้า หรือเหงาหงอย ขอให้บอก Gotoknow ช่วยท่านได้

ามสุข มีคนร่วมสุข ยามทุกข์มีคนช่วยปลอบโยน จะหาที่ใดเสมอเหมือน 

เปิดอก เปิดใจ แล้วนำใจของใครที่มิใช่ใครอื่นนำมาใส่ “ฉันมิตร”

เปิดหัว เปิดความคิด แล้วลิขิตลงไปบนบันทึก

ตัวอักษรบ่งบอกถึงความคิด อารมณ์ และความรู้สึก

ฉันระลึกถึงเธอทุกคืนวัน

           

วันไหนเหรอ เมื่อวาน วันนี้หรือวันหน้า          

ถ้าเธอถามหาฉันยังอยู่ ณ ตรงนี้          

จะอีกสักกี่วัน กี่เดือนหรือกี่ปี

ฉันอยู่ตรงนี้เสมอทุกวินาที ที่เธอต้องการ

                    ชีวิตนี้ใครหนอช่างสร้างสรรค์ลิขิตไว้        

           ทำให้ใจเราสองถวิลหา                  

ฟากใจทั้งดวงใจผ่านฟากฟ้า

                   ผ่านชีวิต กาลเวลา ที่คุ้มครอง

“ฉันยังจำเสมอที่เธอเคยบอกกันฉัน นึกแล้วยังตื้นตันเกินอธิบาย

นึกถึงคำคำนั้นทุกวันที่ห่างกันไป  เหมือนมันเป็นโยงใยที่ส่งถึงกัน  

ไม่ว่าเราจะโชคดีหรือบางทีที่ร้องไห้ ต่างคน สนใจจะฟัง                                                

ฉันทุกข์เธอสุข เธอช่วยฉัน  

มีอะไรคุยกันอย่างเปิดเผย                                                    

เราสุข เราทุกข์ เราช่วยกัน                                               

เรามีกันและกันตลอดไป 

เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างกับฝัน

ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บช้ำใจ

มีผู้คนอยู่รอบกายเหมือนไม่มีไม่เห็นใคร

แต่ใจใจฉันยังมีเธอ 

นี่ชีวิตหรือเราเดินบนความฝันทุกคืนวันและคืนช่างสดใส แม้กระทั่งกลางคืนที่ไร้แสงไฟ หรือวันใดวันที่ใจมัวหม่น มีใครอีกหลายคนห่วงใยกัน                                

วันใดที่เธอเสียน้ำตา                            

วันใดที่ฟ้านี้เปลี่ยนผัน                       

ไม่ว่าสิ่งใดในวันนั้น                 

เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน 

ฝนที่ตกทางโน้นหนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว

ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่าอย่าลืมเล่าสู่กันฟัง 

  • แม้ฝนจะตกหนักถึงกระทั่งเป็นอุทกภัย
  • พวกเราก็ร่วมส่งใจไปถึงท่าน
  • ก็เพราะเราทุก ๆ คนห่วงใยกัน
  • ทุกคืนวันเฝ้าห่วงหาและอาทร

 

เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง

 

มีอะไรเราบอกกัน เราคุยกัน ช่วยเหลือกัน แนะนำกัน เติมเต็ม และต่อยอด

 

ไม่ว่าจะเป็นความรู้ ชีวิต อารมณ์และความรู้สึก

 

ดังนั้นถ้าเธอยังขาดอะไร เธอสู้ต่อไหวไหม อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง

 เพราะว่าเธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน


ดัดแปลงจากเนื้อเพลง "เล่าสู่กันฟัง"

ศิลปิน "เบิร์ด" ธงไชย แมคอินไตย

GMM Grammy

หมายเลขบันทึก: 47243เขียนเมื่อ 30 สิงหาคม 2006 16:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

เอ๊ะ...เอ๊ะ....เอ๊ะ....อ่านแล้วเหมือนคนเขียนกำลังตกใน"ห้วงรัก" หลงรัก gotoknow ใช่มั๊ยหล่ะ... อ.จันทวรรณ และ อ.ธวัชชัยคง อ่านแบบ..ยิ้ม...ยิ้ม..

  • อิอิ อ่านประโยคแรกแล้วตกใจหมดเลยครับ นึกว่าคุณเมตตาอ่านใจผมออกไปอย่างอื่น (ตอนแรกเขียนหวานกว่านี้อีกนะครับ
  • ครับ หลงรัก Gotoknow มาก ๆ เลยครับ
  • เมื่อเช้าก็เมลล์ไปขอบคุณท่าน ดร.จันทวรรณครับ ที่สร้างสิ่งดี ๆ ไว้ให้ครับ
  • ไม่น่าเราในอนาคตเราอาจจะงาน meeting รูปแบบอื่นนอกเหนือจากงานมหกรรมความรู้ แบบงาน meeting แสนหวานที่จุดกำเนิดเกิดขึ้นจาก G2K ก็เป็นได้นะครับ ใครจะไปรู้ อิอิ
  • ขอพลังแห่งความรักจงสถิตกับคุณเมตตาตลอดไปครับ
...พอจะเดาออก...คิ๊ก..คิ๊ก....คิ๊ก...(คนแก่จะมีประสบการณ์ ดิฉันหมายถึงตัวเอง..แก่ที่ว่า..เนี่ย...)การจัดการความรู้ถ้าทำจริงและเข้าขั้น เข้าใจ...ท่านว่าจะมองเห็นสิ่งที่คนอื่นมองไม่เห็น......ดิฉันขอเคมว่า...ดิฉันแอบเห็นอะไรบางอย่างใน 2 เดือนที่ผ่านมาของคุณปภังกร.....นอนหลับฝันดี..นะคะ..."ความรักคือสิ่งสวยงาม"

ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม

(ป้าไม่น่าถามเลยนิ..นอนดึกนี่ของชอบของอาจารย์อยู่แล้ว)

เธอผอมไปหรือเปล่า

(ตามสถิติแล้ว คนเราเวลาอินเลิฟ มักจะดูแลตัวเองเป็นพิเศษ จิงป่ะ)

อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง ....

 Love You A Ton 

 ป้าบวม





อาจารย์น้องจอห์นคะ เรารู้สึกว่าอาจารย์มีความสุขมากขึ้นนะจ๊ะ ความรู้ที่อาจารย์น้องถ่ายทอด จินตนาการ ทุกอย่าง สื่อถึงอารมณ์ที่เป็นกัลยานมิตรจริงๆ อ่านแล้วมีความสุขนะ ปล. อย่าลืมคิดถึงพี่ๆที่นี่นะเพราะฝนที่ตกอยู่ทางนี้หนักเหลือเกินค่ะ
  • จดจ่ออยู่นาน พิมพ์ไม่ออกครับคุณเมตตา กลัวว่าจะพลาดไปอีก
  • สงสัยผมต้องย้อนกลับไปดูบันทึกเก่า ๆ ว่าผมเผลอปล่อยอะไรออกไป จนคุณเมตตาวิเคราะห์ได้เด็ดขาดขนาดนี้
  • เก่งจริง ๆ ครับ นับถือ ๆ ๆ ๆ ขอน้อยขอคารวะ
  • "ความรักแท้" เป็นสิ่งที่สวยงามครับ
  • ขอพลังแห่งรักแท้จงสถิตกับผม เอ้ย! กับคุณเมตตาตลอดไปครับ.... คิคิ
  • "แม่นแล้วครับ" ยังนอนดึกอยู่ครับป้าบวม
  • สำหรับผอมนั้นคงจะไม่ครับ เพราะเพิ่งไปทาน "ชิ้นดาด" กลับมาครับ อิ่มแป้เลย
  • ก็ปกติครับ ผมเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ก่อนรัก ขณะรัก เหมือนกันหมด (นี่ คุยซะอย่างนั้น)
  • มีอะไรจะมาเล่าให้ป้าบวมฟังทั้งหมดเลยครับ
  • ขอพลังความรักจงสถิตกับผมและป้าบวมตลอดไป
  • ท่านอาจารย์เจ๊เฟินที่เคารพอย่างสูง
  • แน่นอนสิครับ เมื่ออยู่กับสิ่งที่เป็นสุข และทำงานที่สุข และอยู่ใกล้ ๆ กับคนที่มีความสุข ก็จะพบ "ความสุขแท้" ครับ
  • คิดถึงสิครับ เดี๋ยวเดือนหน้าจะกลับไปอุตรดิตถ์ครับ คิดถึงพี่ ๆ มากเลยว่าจะพาผมไปเลี้ยงที่ไหนครับ
  • อ้อ จะมีหนุ่มจากญี่ปุ่นมาเป็นแขกผู้มีเกียรติของคณะด้วยนะครับ ช่วยให้เจ๊เฟิร์นกับเจ๊ฟ้ามาคอยต้อนรับด้วยนะครับ
  • ขอพลังความรู้จงสถิตกับพี่ ๆ ทุกคนตลอดไป

.....ใจส่งถึง...ดวงใจ...ถ่ายทอด.......
ตรอง...อ่านแล้วเข้าใจไมต้องเอ่ยคำ
เปี่ยมด้วย....ความรัก...ต่อเธอ.....
ขอให้ความรัก...ที่เกิด...ขึ้นมานั้นเป็นอยู่ตลอดกาล
ขอให้ความรักที่เกิดขึนมานั้น....เป็น...รักนิรันดร์....
บทเพลงนี้แว่วมาในห้วงคำนึง.....ขณะขับรถกลับบ้าน
มิได้ตั้งใจ....แซว...นะคะ
 

  • คำเป็นหมื่นคำเลือกมาทุกคำแทนใจ
  • ใจเพียงหนึ่งใจที่ยังไม่มีอะไรให้เธอ
  • คนเพียงหนึ่งคนเก็บเอาใจมาร้อยเป็นเพลงให้เธอ
  • อาจไม่ถึงกับดีเลิศเลอแค่อยากจะทำให้เธอภูมิใจ
  • ว่าเพลงที่ได้ยินคงไม่เหมือนกับเพลงอื่นทั่วไป
  • เพลงจากหัวใจ เป็นของขวัญให้เธอผู้เดียว
  • บทเพลงนี้ไม่ได้แว่วครับ ตั้งใจเปิดขณะพิมพ์งานครับ
  • ขอบพระคุณอย่างสูงครับคุณเมตตาที่นำเพลงเพราะ ๆ มาฝากครับ
  • ขอพลังแห่งบทเพลงรักจงสถิตกับท่านตลอดไปครับ

อาจารย์น้องจอห์นคะ  สวัสดีค่ะ ^^

เป็นการบอกเล่าที่ไพเราะและ ...หวานละมุนมากค่ะ

ขอให้พลังความรักหล่อหลอมดวงใจสองดวงให้เป็นหนึ่งเดียวและเจิดจรัสด้วยพลังที่สง่างามตลอดไปค่ะ

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับข้อคิดเห็นที่ท่านกรุณานำไปฝากไว้ที่บล็อกค่ะ ^^ 

(สงสัยต้องแอบติดตามอ่านบันทึกเก่าๆ ของท่านอาจารย์ปภังกรด้วยแล้วหละค่ะ ^^)

  • สวัสดีครับ อาจารย์พี่โอ๋
  • ขอบพระคุณสำหรับคำชมครับ
  • ที่ทำได้ทุกวันนี้ก็เพราะมหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชรด้วยเหมือนกันครับ เพราะเรียนและเริ่มทำงานที่นั่นครับ (บ้านผมอยู่คลองลานครับ)
  • จะเข้าไปเยี่ยมเยียนที่บล็อกพี่โอ๋บ่อย ๆ ครับ
  • ขอพลังความรู้สถิตกับอ.โอ๋ตลอดไปครับ

G2K เป็นประตูที่เปิดถึงการ เล่าสู่กันฟัง เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันและกันค่ะ ขอยกมือสนับสนุน 2 ข้างเลย

  • ผมคงแก่....แต่เป็นไก่อ่อน.....เลยอ่านอาจารย์ปภังกรไม่ออกเหมือน ท่านเมตตา ...อิอิ
  • ถึงยังไงก็ขอให้....รักนี้นิรันดร.....นะครับ
  • ขอบพระคุณครับคุณศุภลักษณ์
  • เป็นประตูที่เล่าสู่กันฟังผ่านใจได้อีกต่างหากครับ
  • G2K มีพลังลึกล้ำจริง ๆ ครับ
  • ขอให้พลังอันลึกล้ำนี้สถิตกับ G2K ตลอดไปครับ
  • เอ่! ยังไงดีครับชักเริ่มสงสัยตัวเองครับท่านอาจารย์ Panda เพราะผมยังงง ๆ อยู่เลยครับ
  • ผมเขียนเพราะรัก G2K จริง ๆ นะครับ
  • กลอนทั้งหมดนั้นให้ G2K ครับ (แต่มีการจุดประกายมาจากผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้นเองครับ แก้ตัวไปน้ำขุ่น ๆ หรือเปล่าเรา)
  • ขอบพระคุณคำอวยพรจากท่านอาจารย์ Panda มาก ๆ เลยครับ
  • ผมกับ G2K จะรักกันอย่างนิรันดรครับ
  • ขอพลังความรักนิรันดรสถิตกับท่านอาจารย์ตลอดไปครับ

โห...กะปุ๋มพลาดไปได้อย่างไรเล่า...สำหรับบันทึกนี้

Positive Thinking มาก...

กะปุ๋มเชื่ออย่างหนึ่งนะคะ...บนสังคม Online นี้อาจมีคนเชื่อว่าหาความจริงใจได้ยาก...แต่หากกลุ่มคนที่มาที่นี่มาด้วยปัญญา...ปัญญาแห่งการไตร่ตรอง...เราจึงมักจะเจอมิตรภาพที่ดีงามเสมอ...ผ่านการใช้ปัญญาแห่งจิต หรือใช้ Mine' eyes...ดวงตาแห่งจิตส่องผ่านถึงผู้มีความรู้และปัญญาทั้งหลาย เราจึงสามารถร่อนได้มาซึ่งมิตรภาพที่แท้คะ... 

  • 5555 ถูกต้องอย่างแรงครับ ท่านกะปุ๋มพลาดไปได้อย่างไรครับ
  • แต่มาช้าก็ดีกว่าไม่มาครับ
  • ขอบคุณ คห. (ยืมใช้หน่อยนะครับ) ที่เป็น positive  คห. มาก ๆ เลยครับ
  • ผมไม่เชื่อหรอกครับกะปุ๋ม แต่ผม "ศรัทธา"
  • ศรัทธาในความเป็นกัลยาณมิตร ซึ่งจะให้เกิดมิตรภาพที่สวยงามเสมอครับ
  • ขอบพระคุณท่านกะปุ๋มอีกครั้งครับ
  • ขอพลังแห่งดวงตาแห่งจิตจงสถิตกับท่านตลอดไป
  • ท่านกะปุ๋มมาก็ดีเลยครับ เพราะตอนเขียนบันทึกนี้ ผมใช้เทคนิคแบบ "ปล่อยออก"
  • ก็คือไม่ได้คิดอะไรเลย ทำใจให้สงบ นิ่ง แล้วปล่อยออกมาเลย
  • ปล่อยออกอย่างที่ใจอยากปล่อยออกมา
  • ไม่ทราบว่าทางภาษาวิชาการหรือทางจิตวิทยาเขาเรียกว่าอย่างไรบ้างครับ
  • หลังจากที่ได้อ่านแล้วท่านกะปุ๋มประเมินแล้วว่าเป็นอย่างไร
  • ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ
  • ขอพลังแห่งจิตจงสถิตกับท่านตลอดไป

คุณปภังกร...

ตอนนี้หมดพลัง...จากเวทีที่ จ.หนองคาย...

และมาปลดปล่อยต่อที่บันทึก...หมดแรงแบบมีความสุขคะ...เดี๋ยวเข้ามา ลปรร.นะคะ

*^__^*

กะปุ๋ม

  • นั่นน่ะสิครับ
  • บอกเราว่าจะอยู่พิมพ์บันทึกจนกว่าจะหลับคาเครื่องคอมพิวเตอร์กันไปข้างหนึ่ง อิอิ
  • ตอนนี้ผมเริ่มใกล้หมดพลังประจำวันแล้วครับ
  • รอให้ฟ้าสางอีกสักนิด สว่างอีกสักหน่อย ก็จะเดินกลับหอแล้วครับ (ง่วงจัง)
  • ฝันดีครับ เอ้ยไม่ใช่ จะแอบไปเข้าฝันนะครับ
  • ขอพลังความสุขจงสถิตกับท่านตลอดไปครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท