ไดอารี่วิถีงาน
19 ตุลาคม2554--- เกือบสองเดือนแล้วที่ฉันย้ายงาน* ชีวิตฉันตื่นเต้นแทบจะทุกวันเลยค่ะ และความเปลี่ยนแปลงในวิถีงานก็แตกต่างอย่างมากจากวิถีงานเดิม
เจอใครๆ ก็ถามว่า “สนุกมั้ยงานใหม่” ฉันตอบไปว่า “สนุกค่ะ” สนุกตรงที่งานตามสายวิชาชีพร้อยเปอร์เซ็นต์ แถมไม่ทำงานคนเดียวด้วย ที่ทำงานใหม่ของฉันเราทำกันเป็นทีมค่ะฉันไม่รู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดายอีกต่อไปแล้ว
แต่ชีวิตที่ตื่นเต้นทุกวันๆโดยไม่รู้ว่าแต่ละเวลานาทีที่ย่างก้าวเข้าไป จะพบอะไรที่ต้องคิดวิตกจริต ต้องคิดตัดสินใจแบบฟันธง ก็ยังไม่ใช่จะทำให้ฉันมีความสุขตามเป้าที่คาดหวังไว้ เพราะชั่วโมงบินของฉันมีไม่พอ ก็แค่สองเดือนเท่านั้นเองนี่คะ ไม่เหมือนกับวันเวลาและงานแรกเริ่มในช่วงยี่สิบแปดปีผ่านมา ที่แม้ว่าจะทำงานคนเดียวในตำแหน่งหนึ่งเดียวดาย ที่ค่อยเรียนรู้มาพร้อมกับการปรับตัวปรับแผนกลยุทธ์การทำงานของตัวเราคนเดียว ซึ่งแม้ล้มลุกคลุกคลานแต่ก็ "เอาอยู่" จนยืนขาตรงมาได้ในวันนี้
มองย้อนวันเวลาที่ล่วงเลยด้วยความภาคภูมิใจ ประสบการณ์หนาวร้อนเหล่านั้นฉันผ่านด่านมาได้เพราะอะไรบ้าง
หนึ่ง) ฉันมีตัวช่วยที่ดีด้านบุคคลทั้งผู้บริหารที่ให้ความเข้าใจหลักการทำหน้าที่ในวิชาชีพการสื่อสารประชาสัมพันธ์ การโฆษณาและการตลาด และเพื่อนร่วมงานที่แม้จะต่างสายพันธุ์ตำแหน่งหน้าที่ แต่เขาเธอเหล่านั้นเป็นทั้งฝ่ายหนุน ฝ่ายผลักดันให้เราฮึดรุกก้าวไปข้างหน้า ด้วยการหมั่นแสวงหาความรู้เพิ่มเติมนอกตำรา นอกเหนือจากที่มีวิทยากรมาเติมเต็ม.
สอง) การมีสภาพแวดล้อมในงานที่ดีตรงที่ที่ทำงานเดิมของฉันเป็นศูนย์รวมสรรพวิชาการตำรา เป็นห้องสมุดขนาดใหญ่ที่สร้างผลงานไว้มากมายไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเป็นผู้นำด้านเทคโนโลยีการสืบค้นข้อมูลทางบรรณานุกรมสิ่งพิมพ์ ที่คนคลุกคลีมากับมือแสนภูมิใจ การขยับก้าวแรกของเป็นผู้นำในด้านงานสร้างเครือข่ายระหว่างห้องสมุดแห่งใหญ่ๆ ที่ฉันนั้นจำได้อย่างแม่นยำในความทรหดอดทนในตำแหน่งผู้ประสานงาน การหมุนวงล้อคนทำงานในระบบให้รู้ร่วมรู้รอบไปพร้อมๆ กัน ดูแลซึ่งกันทั้งงานด้านวิชาชีพของแต่ละคนและการบริหารจัดการ ฉันช่างโชคดีกระไรที่ได้ฐานรากการทำงานที่แข็งแรงจากที่ทำงานเดิม แล้วอะไรคือแรงจูงใจหรือผลักไสให้ฉันเดินก้าวล่วงล้ำเส้นทางหน้าที่การงานตรงนี้...คำตอบที่ตกผลึกหลังจากคิดทบทวนก็ยังคงเป็นคำตอบเดิมๆที่คิดว่าคิดดีแล้วอยู่ดีนั่นเอง. แล้วฉันคิดอะไรในตอนนั้นนะหรือคะ?
ได้เวลาตื่น ตื่น
กลับมาในเวลาปัจจุบันนะคะ. ความรู้และประสบการณ์ที่ร่ำเรียนเพียรคว้ามานั้นถูกพับเก็บไว้ แม้กระทั่งการถ่ายทอดความคิดผ่านตัวอักษรอย่างที่ฉันกำลังลงมืออยู่นี้ ก็ถูกละเลยอย่างแรง.
ฉันรำพึงถามตัวเองบ่อยขึ้นว่าฉันมาทำอะไรที่นี่
ฉันแอบครวญคิดถึงบทบาทหน้าที่ที่ทำงานเดิม ที่แม้ไม่ได้ทำเต็มทั้งร้อยเปอร์เซ็นต์ ส่วนที่เหลือที่ถูกแบ่งไปใช้ทำงานในหน้าที่รองๆ ลงมา หน้าที่ที่ทำไปเพื่อสะสมประสบการณ์ความเขี้ยวบางอย่างที่อาจจะเป็นประโยชน์ในอนาคตได้ แต่ไม่คิดรู้ จนเมื่อถึงช่วงเวลาที่ชีวิตหน้างานเปลี่ยนแปรไป
เหมือนกับการรับบทบาทในตำแหน่งผู้เล่นใหม่ในเกมการทำงานใหม่ๆ ที่ยังตื่นเต้นร้อนหนาวเกือบจะทุกนาที เพราะความที่ยังมือใหม่และความที่เพิ่งจะลงเล่นเป็นตัวจริงในสนามรบการทำงาน สนามที่มีการแข่งขันแอบแฝงอยู่ทุกขณะ ใครจะรู้ใครจะคิดและใครจะเข้าใจหากไม่ลงมาสัมผัสเล่นด้วยตัวเอง
ฉันกังวลมากมายเมื่อยังรู้จักตัวแสดงที่รายล้อมไม่ดีพอ...ฉันลองวิเคราะห์ทบทวนดูแล้วฉันจะทำอะไรอย่างไรต่อไปดี?
ช่างเป็นสองคำถามธรรมดาๆ ที่ เหมือนเส้นผมบังภูเขา ซะจริง!
การบริหารจัดการ งาน. คน. และเวลา. สิ่งไหนสำคัญที่สุด? สำหรับมือใหม่หัดบริหาร ฉันเป็นผู้บริหารระดับต้นๆ ที่ต้องรับภาระงานบริหารด้านต่างๆ ตามมุมมองทั้งด้านการเงิน กระบวนการภายใน การเรียนรู้และ กลุ่มเป้าหมายผู้มารับบริการ.
สิ่งแรกที่คิดได้เวลานี้คือกลับไปทบทวนความรู้เดิมที่ได้รับ....กลับไปรดน้ำพรวนดินเสียใหม่!(ฉันทิ้งเวลาช่วงการเรียนรู้ไปนานมากแล้วใช่ไหมเกิดความกลัวว่าสมองฉันจะก่อสนิมขึ้นในใจแล้วสิคะ)
ฉันเปิดบันทึกอิเล็กทรอนิกส์ที่บันทึกความรู้แบบไม่ได้จับจดมาทั้งหมด มีบางส่วนของบันทึก จดไว้...
มิติสี่ด้านของเทมเพลตแผนปฏิบัติราชการปรับจากมุมองของแคปแลนและนอร์ตัน
R. : F. ด้านประสิทธิผลตามพันธกิจ เปรียบเหมือนหลังคาบ้าน
S. : C. ด้านคุณภาพการให้บริการ
M. : I. ด้านประสิทธิภาพของการปฏิบัติราชการ. เป็นเรื่องกระบวนการที่จะส่งผลลูกค้าพอใจ
C : L. ด้านการพัฒนาองค์การ. เปรียบเหมือนรากฐานบ้าน
สร้างจากล่างไปบนคือ CMSR…
ทำไรต่อไปดีล่ะ?
หมายเหตุทิ้งค้างไว้ *บทบาทการทำงานใหม่จากผู้ปฏิบัติงาน All in 1 สู่บทบาทการเป็นผู้นำการปฏิบัติงานที่พร้อมมีทีมทำงาน We are Team ที่จะก้าวไปพร้อมกันสู่บทบาทการไม่ทำอะไรๆ เองคนเดียวทั้งหมดเหมือนที่เคยทำ
บันทึก ณ 14 ธันวาคม 2554
ความเห็น (20)
ตรงฟิลด์ คือ ความสุข นะครับพี่หม่อม ;)...
ป.ล. ฝากคิดถึง "น้องเจี๊ยบ" ด้วยครับ ;)...
ด้านการพัฒนาองค์การ. เปรียบเหมือนรากฐานบ้าน
""
ประทับใจประเด็นนี้มากครับ
การทำห้องค์กรเป็นบ้าน หรือคลังความรู้ที่ใครๆ ก็ใช้ประโยชน์ได้
ถือว่าเป็นความท้าทายอย่างยิ่งยวดของการบริหารงาน บริหารคน...บริหารองค์กร..
..
ชื่นชมครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์ Wasawat Deemarn
- ตรงฟิลด์ คือ ความสุข
- ขอบคุณค่ะ
- รับทราบค่ะ แจ้งน้องเจี๊ยบค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแผ่นดิน
- ขอบคุณค่ะ
- เก็บเล็กผสมน้อยค่ะ
- มาเชียร์พี่ดาว
- เย้ๆๆ
- ทำงานเป็นทีมต้องสนุกแน่ๆเลย
- ทำอะไรก็ได้ที่เรามีฝากความสุข
- ฝากความคิดถึงคนใกล้ตัวด้วยครับ
สวัสดีค่ะน้อง อ. ดร. ขจิต ฝอยทอง
- เย้ เย้ เย้
- ทำงานเป็นทีม ที่จริงต้องดีกว่า(อยู่แล้ว) เนอะ แต่จนกว่าจะถึงวันนั้น คงมีบทเรียนให้ถอดหลายบทเรียนอยู่เนอะ
- ^_^
น้าต๋อยคะ
อ่านแล้วร้อนใจขึ้นมาทันทีค่ะ
แวะมาส่งกำลังใจให้ค่ะพี่ดาว:)
สวัสดีค่ะน้าน้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ
- ร้อนตรงไหน เดี๋ยวพัดให้ค่ะ
- FCIL....CMSR…
- โจทย์หนัก ^^
สวัสดีค่ะน้อง หนูรี
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณ ดาวลูกไก่
ทีมปากพะยูนวางแผนกันว่า รพ.ผ่าน HA ขั้น3 จะจะให้กำลังใจด้วยการนำมาทัศนที่เชียงใหม่
คงได้แวะชมงานนี้ครับ
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
- เชียงใหม่ยินดีต้อนรับเป็นกำลังใจ เป็นรางวัลความสำเร็จHA ขั้น3 ค่ะ
- มีสถานที่ท่องเที่ยวชมธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมเยอะเลยนะคะฤดูนี้
พี่ต๋อย สู้สู้ ค่ะ
"เอาอยู่" ใช่มั้ยคะ ^_^
สวัสดีค่ะน้องอิงชาดา ~natadee
- สู้ค่ะ เดินหน้ามาแล้ว ย้อนกลับไปไม่ได้ใช่ไหมคดดยเะ มีบทเรียนเยอะกว่าจะเก็บได้ครบคงจะเหนื่อยนานแน่ๆ เลย ค่ะเฉพาะเรื่องประสานคน
- สบายดีนะคะ แว่วๆ ว่าเปลี่ยนงานอีกเหรอคะ สู้ๆๆๆ นะ
ยินดีกับอีกก้าวค่ะพี่ดาวสกาวใจ
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์เน้อเจ้า :)
ทำงานให้สนุก เป็นสุขเมือทำงานนะครับ
- พี่จ๊ะ..จ๊ะ..
ขอแสดงความยินดีกับตำแหน่งใหม่ที่ยิ่งใหญ๋กว่าเดิมจ๊ะ ^^ ระดับฝีมืออย่างพี่จ๊ะ เชื่อว่า "เอาอยู่" อยู่แล้วจ๊ะ
ยังจำได้วันที่เลี้ยงวันเกิด สาว..สาว..สาว (ไม่จริง) ที่สาว(ไม่จริง) ลองพรีเซนท์ให้ดูอย่างโง้น..อย่างงี้.. เยี่ยมจ๊ะ ปรบมือให้ดังๆๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์ โสภณ เปียสนิท
- ขอบคุณค่ะ
- ทำงานให้สนุกๆ เป็นสุขเมื่อทำงาน
- คิดเสมอๆ ว่า ต้องทำให้งานมันสนุกๆ คิดอะไรเกี่ยวกับงานก็ให้รู้สึกสนุก ถึงงานนั้นจะทำเราเครียดไปบ้าง มองงานเป็นเกมแล้วค่อยๆฝ่าฟันแต่ละด่านๆ พอได้ชัยชนะแล้ว เราก็จะมีความสุข พร้อมจะเผชิญหน้ากับด่านการทำงานด่านต่อไป
- เป็นเช่นนั้นจริงๆ ค่ะ
ขอบคุณพี่ดาว ที่ยังไม่ลืม น้องฟ้ากะนายเมฆค่ะ คิดถึงค่ะ :)
ศุกร์สุขสันต์ที่เวียง วันหยุดอย่างนี้ ลำเมนูอะไรดีเอ่ยคะ :)