ได้อะไรกลับมาจากการปลูกป่า

ความประทับใจไม่มีวันลืม

   เพื่อนๆหลายๆคนก็คงเล่าไปบ้างแล้วสำหรับการไปปลูกป่าของคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ในวันที่ 26 สิงหาคม 2549 ที่ผ่านมา สถานที่ไปทำประโยชน์กันก็คืออุทยานภูหินร่องกล้า อ.นครไทย จ.พิษณุโลก นี่เอง เวลาที่ออกเดินทางที่อาจารย์นัดคือเวลา 06.30 น. แต่คงเป็นเพราะคนไปกันเยอะมากจึงทำให้เลื่อนเวลาออกเดินทางไปเป็นเวลา 7โมงกว่าๆ โดยมีรถจากอุทยานมารับเราที่มหาวิทยาลัยเลย 10 คัน เป็นรถคล้ายๆรถทหารให้สมกับการไปทำประโยชน์นั่นเอง พวกเราชีววิทยาปี 3 มาขึ้นรถคันที่ 9 กันหมด และมีรุ่นน้องปี 1อีก 3 คน รวมในรถคันที่พวกเราขึ้นก็ ประมาณ 50 คนพอดี อาจจะแออัดกันไปหน่อย บางคนอาจได้ยืน บางคนอาจได้นั่งข้างล่างแต่พวกเราก็สนุกกันมาก มันรู้สึกอบอุ่นเพราะนานๆทีพวกเราได้ไปเที่ยวกันเป็นกลุ่มใหญ่ พวกเราคุยเล่นกันค่อนข้างจะเสียงดังมากไม่รู้ใครจะว่ารึเปล่าก็ไม่รู้ (555) และก่อนรถออกก็มีการแจกน้ำ และข้าวเหนียวห่อให้คนละขวดและคนละห่อ เราใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆก็ถึงด่านตรวจทางเข้าไปที่อุทยาน คนขับรถก็จอดรถให้พวกเราทำธุระต่างๆให้เสร็จ ก็มีการถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกกันบ้าง แล้วก็ซื้อที่แขวนคอที่เด็กชาวเขามาขายไว้เป็นที่ระลึกกันบ้าง น้องๆที่นั่นน่ารักกันมากช่วยพ่อแม่ขายของตั้งแต่เด็กๆเลย และก็ไม่อายด้วยกล้าที่จะมาขายของให้นักท่องเที่ยวทั่วๆไป เมื่อเราพักผ่อนกันได้สักพักแล้วก็ขึ้นรถกันเพื่อออกเดินทางต่อ จากข้างทางที่เราผ่านไปนั้น มีแต่วิวทิวทัศน์ที่สวยงามมาก เวลารถขึ้นเขาถ้ามองไปข้างหลังจะเห็นเป็นภูเขาหลายๆลูกเรียงสลับซ้อนกันเต็มไปหมดเลย เป็นวิวที่นานๆทีเราจะมีโอกาสได้มองเห็นสักครั้ง จึงทำให้พวกเราตื่นตาตื่นใจกันมาก เมื่อถึงสถานที่ที่เราจะปลูกป่ากันอาจารยทก็ให้พวกเรายืนเข้าแถวกัน แล้วค่อยๆเดินเข้าไปสถานที่จะใช้ปลูกอย่างระมัดระวังเพราะหนทางที่เราเดินค่อนข้างที่จะลื่นมากเพราะเป็นช่วงหน้าฝน

     เมื่อเราเดินมาถึงจุดปลูกแล้วอาจารย์ก็ให้เราถือพลั่ว ปุ๋ย และกล้าไม้ที่เป็นต้นสนสามใบ กันคนละนิดคนละหน่อยโดยอาจารย์ให้เราปลูกกันเป็นคู่และแถวหนึ่งที่จะปลูกค่อนข้างยาวมากอาจารย์ก็จะให้หลายๆคู่ช่วยกันในแถวนั้นให้เสร็จ พอพวกเราปลูกกันไปได้สักพัก ประมาณ 1 ชั่วโมงเห็นจะได้ กล้าไม้ก็หมดพอเราจะไปเอามาเพิ่ม อาจารย์ก็บอกว่ากล้าไม้หมดแล้ว พวกเราจึงไม่ได้ปลูกต่อ พวกเราก็เลยถ่ายรูปกันบ้างตรงบริเวณที่ปลูก ในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงที่หมอกกำลังตกมันสวยมาก

    หลังจากนั้นเราก็เดินทางไปกินข้าวกันที่ร้านอาหารที่อาจารย์จองไว้ อาหารอร่อยมาก หรือเป็นเพราะพวกเราหิวกันมากก็ไม่รู้ (555) แล้วก็มีขนมหวานที่เป็นต้มหวานมันเทศนั่นนะยิ่งอร่อยเลย เมื่อพวกเรากินกันเสร็จแล้วบางคนก็หาซื้อโปสการ์ดเพื่อเป็นของที่ระลึก บางคนก็ไปถ่ายรูปกันเพื่อเก็บไว้ เมื่อเสร็จแล้วพวกเราก็กลับมาขึ้นรถกัน แล้วฝนก็ตกลงมาพอดี ถ้าฝนไม่ตกลงมาคิดว่าอาจจะได้เที่ยวต่อที่ลานหินแตกแน่นอน แต่ฝนตกก่อนเราจึงต้องเดินทางกลับมอกัน ในระหว่างที่เราเดินทางกลับฝนก็ยิ่งตกหนักทำให้ที่นั่งของเราเปียกหมดทั่งข้างบนและข้างล่าง เราจึงพากันยืนจนหมด พอรถเบรก หรือออกตัวทีเราก็พากันลื่นไปตามแรงของรถนั้นไปตามๆกัน แต่มันน่าตลกมากเราหัวเราะกันมาสุดทางของพฤติกรรมของแต่ละคน พอออกมาได้ซักระยะฝนก็หยุดตกพื้นก็เริ่มแห้ง พวกเราก็เริ่มนั่งประจำที่เพื่อพักผ่อน บางคนง่วงมากก็สัปหงกดูแล้วน่าตลกมากจึงทำให้เป็นที่ขบขันแก่เพื่อนๆ มีบางคนถึงกับเป็นลมจะอ๊วกอาจเป็นเพราะไม่เคยขึ้นรถแบบนี้นั่นเอง

   พอเราเดินทางกลับถึงมอแล้ว ก็ประมาณ 5โมงเย็นกว่าๆพวกเราก็แยกย้ายกันกลับหอพักเพื่อไปพักผ่อนกัน และต้องรีบกลีบเพราะฝนก็กำลังตกลงมาอีกครั้งพอดี สรุปว่าไปทำประโยชน์ครั้งนี้ โหด มัน ฮา จริงๆค่ะ